ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ NEWSMESSINIA - 1974:ΟΤΑΝ ΤΑ «ΠΑΝΤΣΕΡ»ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ «ΤΟΥΛΙΠΕΣ» No10

Διαβάστε εδώ τα προηγούμενα αφιερώματα !

Γράφει: 

Ο ΑΝΤΩΝΗΣ.Α.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ - ΠΣΑΤ

 

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1974 ήταν η 10η διοργάνωση που διεξήχθη για πρώτη φορά στη Δυτική Γερμανία από τις 13 Ιουνίου μέχρι τις 7 Ιουλίου. Αυτή τη φορά το Μουντιάλ είχε ένα νέο τρόπαιο, το οποίο ονομαζόταν Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA. Το παλιό τρόπαιο Ζιλ Ριμέ είχε πλέον εγκατασταθεί στο Ρίο ντε Τζανέιρο κι έτσι με απόφαση της FIFA οι 16 εθνικές ομάδες, που έφτασαν στη Δυτική Γερμανία για την τελική φάση της

διοργάνωσης θα αγωνίζονταν για αυτό το καινούργιο έπαθλο. Το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA, ένα ολόχρυσο τρόπαιο 18 καρατίων που αναπαριστά δύο ποδοσφαιριστές να σηκώνουν τον πλανήτη Γη, ύψους 36 εκατοστών και βάρους 4,97 κιλών, έργο του Ιταλού καλλιτέχνη, Σίλβιο Γκατζανίκα.

Συνολικά, 99 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Η χώρα μας συμμετείχε στον 7ο προκριματικό όμιλο της Ευρωπαϊκής Ζώνης, με αντιπάλους την Ισπανία και τη Γιουγκοσλαβία και με 4 ήττες και χωρίς βαθμό τερμάτισε στην τελευταία θέση του ομίλου της, αποτυγχάνοντας για μία ακόμη φορά να προκριθεί σε τελική φάση ενός Μουντιάλ.

Τα αποτελέσματα της Εθνικής μας

• Βελιγράδι (18 Νοεμβρίου 1972): Γιουγκοσλαβία - Ελλάδα 1-0 (14' Ατσίμοβιτς).
• Αθήνα (Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας, 17 Ιανουαρίου 1973): Ελλάδα - Ισπανία 2-3 (40' Βαλντέζ, 41' Δομάζος, 56' Κούδας, 65' Κλάραμουντ, 86' Βαλντέζ).
• Μάλαγα (21 Φεβρουαρίου 1973): Ισπανία - Ελλάδα 3-1 (29' Κλάραμουντ, 37' Αντωνιάδης, 39' Σολ, 78' Μαρτίνεθ).
• Πειραιάς (Στάδιο Καραϊσκάκη, 19 Δεκεμβρίου 1973): Ελλάδα - Γιουγκοσλαβία 2-4 (12' Μπάγεβιτς, 15' Κάρασι, 29' Ελευθεράκης 44' Κάρασι (αυτογκόλ), 62' Σούριακ, 90' Σούριακ).

·         Η βαθμολογία του ομίλου

1.	Ισπανία	8-5	6
2.	Γιουγκοσλαβία	7-4	6
3.	Ελλάδα	5-11	0

·         Η πρωτιά του ομίλου κρίθηκε σε επαναληπτικό αγώνα, που έληξε με νίκη της Γιουγκοσλαβίας επί της Ισπανίας με 1-0.

Ήταν σαφές ότι το τρόπαιο  θα  κατακτούσε η ομάδα που θα' απέδιδε με τον καλύτερο τρόπο το λεγόμενο «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο», το οποίο έδρεπε δάφνες τότε στην Ευρώπη με ιδανικό εκφραστή του τον ΑΦΚ Άγιαξ. Με ηγέτη τον Γιόχαν Κρόιφ και κορμό τους συμπαίκτες του στον Άγιαξ, η Ολλανδία έδειξε ότι θα ήταν η διάδοχος της γερασμένης Βραζιλίας, από την οποία είχε αποσυρθεί ο Πελέ. Οι «οράνιε», με εντυπωσιακές εμφανίσεις και κάμποσες επιβλητικές νίκες (όπως το 2-0 επί της Ουρουγουάης, το 4-0 επί της Αργεντινής, το 2-0 επί της Βραζιλίας), προέλασαν μέχρι τον τελικό του Μονάχου.

Οι διοργανωτές Δυτικογερμανοί είχαν τη δική τους συνταγή. Ηγέτης ήταν ο «Κάιζερ» Φραντς Μπεκενμπάουερ και κορμός η Μπάγερν Μονάχου, που τότε διαδεχόταν τον Άγιαξ στη συλλογή Κυπέλλων Πρωταθλητριών Ευρώπης. Όμως, λίγες μέρες πριν από την έναρξη της διοργάνωσης, οι διεθνείς απείλησαν με αποχή όταν πληροφορήθηκαν ότι τα πριμ που είχαν τάξει Ιταλοί και Ολλανδοί στους παίκτες τους ήταν πολλαπλάσια από αυτά που τους είχε υποσχεθεί η δυτικογερμανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Ο προπονητής τους, Χέλμουτ Σεν, άρχισε την αναζήτηση άλλων 22 ποδοσφαιριστών ώσπου χάρη στην ενωτική παρέμβαση του Μπεκενμπάουερ και νέες υποσχέσεις της Ομοσπονδίας, η τάξη αποκαταστάθηκε. Οι Δυτικογερμανοί ξεκίνησαν διστακτικά, αλλά βελτιώθηκαν στη β'φάση, ξεπέρασαν τα εμπόδια Γιουγκοσλάβων και Σουηδών και στο κρίσιμο ματς που θα έδινε το εισιτήριο για τον τελικό αντιμετώπισαν την Πολωνία, την ομάδα των Ντέινα, Λάτο, Σάρμαχ που είχε κάνει την έκπληξη στα προκριματικά, αφήνοντας εκτός τελικής φάσης την Αγγλία, κι εκτός ημιτελικής φάσης την Ιταλία. Στο γήπεδο της Φρανκφούρτης, ο Πολωνός γκολκίπερ Τομασέφσκι απέκρουσε πέναλτι του Χένες, ο Δυτικογερμανός ομόλογός του, Ζεπ Μάγερ, έκανε σωτήριες επεμβάσεις προ των Λάτο και Γκάντοχα και τελικά ήταν ο Γκερντ Μύλερ, εκείνος που έδωσε στους διοργανωτές τη νίκη και την πρόκριση στον τελικό.

Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ

Το ημερολόγιο έγραφε 22 Ιουνίου 1974 όταν έγινε ένας από τους πιο πολυσυζητημένους αγώνες στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όχι όμως για όσα έγιναν εντός γηπέδου, αλλά κυρίως για τον πολιτικό συμβολισμό του.

Δεκατρία χρόνια μετά την ανέγερση του τείχους του Βερολίνου Δυτική και Ανατολική Γερμανία έμελλε να συναντηθούν στη φάση των ομίλων του Μουντιάλ του 1974 σε έναν αγώνα που έμεινε στην ιστορία ως η σύγκρουση δυο ιδεολογιών στο χορτάρι.Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά η Ανατολική Γερμανία επικράτησε της Δυτικής σε εκείνο το ματς, στο Μουντιάλ που διεξήχθη υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στην Δυτική Γερμανία, όπου αγωνίστηκαν 16 ομάδες από της 13 Ιουνίου μέχρι τις 7 Ιουλίου.Παρότι η χώρα διεξαγωγής είχε αποφασιστεί από το 1966, οι πολιτικές εντάσεις παρέμεναν και επηρέαζαν άμεσα τη διοργάνωση. Σημειώνεται πως η Σοβιετική Ένωση αρνήθηκε να συμμετάσχει σε αγώνα με τη Χιλή, όπου είχε καταλάβει την εξουσία ο δικτάτορας Πινοσέτ- στα play offs της διοργάνωσης το 1973. Στην σοσιαλιστική Ανατολική Γερμανία δινόταν η ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να συναγωνιστεί τους γείτονές της, οι οποίοι θεωρούνταν φαβορί. Εξάλλου, ένα μήνα πριν το Μουντιάλ οι παίκτες της Μπάγερν Μονάχου είχαν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης νικώντας την Ατλέτικο Μαδρίτης στον τελικό. Επιπλέον, τον τίτλο του φαβορί ενίσχυε το ότι η Δυτική Γερμανία αγωνιζόταν στην έδρα της και υπερασπιζόταν τον τίτλο του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.Από την άλλη, η Ανατολική Γερμανία είχε πάρει την τρίτη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 και έδειξε ανέλπιστα δυνατή.

ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΣΠΑΡΒΑΣΕΡ

Η παρέα των Μπεκενμπάουερ, Μίλερ, Ζεπ Μάγιερ και των άλλων ποδοσφαιρικών αστέρων της Δυτικής Γερμανίας δεν κατάφερε να επιβληθεί των πολύ καλών Ανατολικογερμανών.Στο 77ο λεπτό της αναμέτρησης που διεύθυνε ο Ουρουγουανός ρέφερι  Ραμόν Μπαρέτο Ρουιζ το γκολ του Γιούργκεν Σπάρβασερ εξύψωσε την εθνική υπερηφάνεια των περίπου 2.000 φιλάθλων της Ανατολικής Γερμανίας στην κερκίδα μέσα στο κατάμεστο -με 60.000 φιλάθλους - Volkspark του Αμβούργου.Από εκείνη τη στιγμή, το αποφασιστικό τέρμα έμεινε στην ιστορία ως «Το γκολ του Σπάρβασερ» και έκανε τον σκόρερ ήρωα στην ανατολική Γερμανία. Το αν η Δυτική Γερμανία κατέκτησε εκείνο το Μουντιάλ δεν είχε καμία σημασία για την Ανατολική Γερμανία που καυχιόταν ότι νίκησε τον ιδεολογικό της αντίπαλο και βασισμένο στην καπιταλιστική ανάπτυξη γείτονά της.«Εάν στον τάφο μου γράφει Αμβούργο, 1974, όλοι θα ξέρουν ποιος κείτεται από κάτω» δήλωσε ο σκόρερ του μοναδικού τέρματος της έκπληξης.« Βατερλό της Δυτικής Γερμανίας» χαρακτήρισε τον αγώνα ο Φραντς Μπεκενμπάουερ. O Γιούργκεν Σπαρβάσερ, μετά από χρόνια, δήλωσε: «Οι φήμες με ήθελαν να ανταμείβομαι πλουσιοπάροχα γι αυτό το γκολ, με αυτοκίνητο, σπίτι και χρήματα, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Το 1988 μια χρονιά πριν την πρώτη του Τείχους, ο Σπαρβάσερ κατέφυγε στη Δυτική Γερμανία.

Η συνέχεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου επιφύλασσε διαφορετικά πράγματα για κάθε ομάδα. Η Δυτική Γερμανία κατέκτησε το τρόπαιο νικώντας στον τελικό την Ολλανδία και ξεπερνώντας τη δυσβάσταχτη ήττα από την Ανατολική Γερμανία. Από την άλλη πλευρά η εθνική ομάδα της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας είχε πιο δύσκολο έργο, αφού έπρεπε να αντιμετωπίσει την Βραζιλία και την Ολλανδία στον επόμενο γύρο, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί. Αυτή ήταν η μια και μοναδική φορά που αναμετρήθηκαν οι δυο ομάδες σε επίσημο αγώνα που είχε έντονα χαρακτηριστικά της σύγκρουσης δυο κόσμων. Μάλιστα, είχε προγραμματιστεί να συναντηθούν και στα προκριματικά του 1992, ωστόσο οι πολιτικές εξελίξεις πρόλαβαν το εν λόγω ματς, αφού με την υπογραφή της συνθήκης ενοποίησης των δύο Γερμανιών, η χώρα είχε μία εθνική ομάδα. Μέχρι σήμερα η αναμέτρηση του 1974 έχει καταγραφεί ως το πιο σημαντικό ματς ανάμεσα στις δυο ομάδες.

Ο ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΟΙΦ ΚΑΙ  Η ΑΝΤΡΟΠΗ ΤΩΝ «ΠΑΝΤΣΕΡ» 

Οι θιασώτες του Ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου, αυτή η υπέροχη γενιά και παρέα του «Ιπτάμενου Ολλανδού» είχαν εντυπωσιάσει ολόκληρο τον κόσμο με το φαντεζί και φινετσάτο ποδόσφαιρο που έπαιζαν και ήταν από τα κυρίαρχα φαβορί του θεσμού..

Στο Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου μπροστά σε 77.833 θεατές οι Ολλανδοί άλλαξαν την μπάλα 14 φορές χωρίς να την ακουμπήσει καν η παρέα του Φράντς Μπενμπάουερ, έως ότου να αναγκαστεί ο Φόγκτς να ανατρέψει τον Κρόϊφ Ο Άγγλος διαιτητής Τζόν Τέϊλορ –κρεοπώλης στο επάγγελμα δείχνει την άσπρη βούλα του πέναλτι. Οι Ολλανδοί παγώνουν το Μόναχο με ένα ξερό σουτ του Γιόχαν Νέσκενς που τους βάζει στην θέση του οδηγού με 1-0.Οι Γερμανοί αφυπνίστηκαν και στο 25΄εφεραν τον τελικό στα ίδια με πέναλτι που κέρδισε ο Χολτσεμπάιν σε ανατροπή του από τον Γιένσεν με εκτελεστή τον ροκά της εποχής Μπράϊτνερ. Σχεδόν στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου οι Γερμανοί που έτρωγαν… σίδερα καθάρισαν τον τελικό με ένα γκολ όπως ήξερε να επιτυγχάνει ο Γκέρτ Μίλλερ. Πήρε την μπάλα πλάτη στην περιοχή από τον Μπόνοφ, έκανε περιστροφή 180 μοιρών το κορμί του και με ένα δυνατό πλάσε έδωσε την νίκη με 2-1 και το τρόπαιο στην Εθνική Γερμανίας.

-Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ

Η Πολωνία κατέκτησε την Τρίτη θέση και εν πολύς το οφέιλει στον Γκρέγκορτζ Λάτο που αναδείχθηκε πρωτος σκόρερ με 7 γκόλ σε ισάριθμους αγώνες.Ο Λάτο γεννήθηκε στο Μιέλετς ,αγωνιστηκε στην τοπική Σπάλ και εν συνεχεια επαιξε στην βελγική Λόκερεν.

Η ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ

1)Τομαζέφσκι(Πολωνία)2)Φογκτς3)Μαρίνιο(Βραζιλία)4)        Μπεκενμπάουερ(Δ.Γερμανία)5)Ντέινα (Πολωνία)6)Νεσκενς(Ολλανδία)7)Λουίς Περέϊρα (βραζιλία)8)Ρέπ(Ολλανδία)9)Κρόϊφ (Ολλανδία)10)Μιλλερ(Δ.Γερμανία)11)Λάτο(Πολωνία)