Το μεγαλύτερο χωριό της βόρειας πλευράς, ουσιαστικά αποτελεί δεύτερο κέντρο της, καθώς εκεί βρίσκεται το τρίτο Γυμνάσιο και Λύκειο της Ικαρίας.
Έχει πάνω από 300 μόνιμους κατοίκους και είναι αραιοκατοικημένο μέσα σε πυκνό καταπράσινο δάσος, που καταφέρνει να διατηρεί την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του.
Το χωριό έγινε γνωστό στους επισκέπτες τα τελευταία χρόνια, για τη νυχτερινή ζωή των κατοίκων και το ωράριο των τοπικών καταστημάτων, που ανοίγουν αργά το βράδυ, κάνοντας διάσημο το χωριό, για τον «Ικαριώτικο χρόνο».
Το πιο γραφικό ίσως ορεινό χωριό, ο Χριστός Ραχών, ζει τη… νύχτα, αφού είναι μάλλον απίθανο να συναντήσετε άνθρωπο πριν από το μεσημέρι, συνήθεια που έχει τις ρίζες της στην εποχή των πειρατών.
Όλη την ημέρα τα πάντα είναι κλειστά και κανείς δεν κυκλοφορεί στους δρόμους. Κατά τις 7 το απόγευμα η ζωή αρχίζει νωχελικά, ενώ γύρω στις 10-11 το βράδυ θα δείτε όλα τα μαγαζιά ανοιχτά, από τα ψιλικατζίδικα έως τα μίνι μάρκετ!
- Τελικά ίσως στην Ικαρία να έχουν βρει το ελιξίριο της μακροζωίας, αφού οι Ικαριώτες ζουν κατά μέσο όρο δέκα χρόνια περισσότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους.