 |
| Οι μουσικοί από την Αυστρία έπαιξαν τελικά στην πλατεία της Μεσσήνης. |
Το «απρόσμενο» αλλά τόσο «προβλέψιμο» περιστατικό που αναστάτωσε το περασμένο Σάββατο τη Μεσσήνη, την αρχαία και τη νεότερη, συμπυκνώνει τον τραγέλαφο που μπορεί να παράγουν το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός συνδικαλισμός. Οταν συγκρούονται, γεννιέται νομοτελειακά ένα κενό λογικής και, εκεί, σε αυτήν την «τρύπα», κανείς δεν έχει τύχη, ούτε καν οι ελληνοαυστριακές σχέσεις σε διπλωματικό επίπεδο. Το πρόβλημα προέκυψε μετά την άρνηση των αρχαιοφυλάκων στην Αρχαία Μεσσήνη να παρατείνουν το ωράριό τους ώστε να γίνει η Συμφωνική Συναυλία Πνευστών με μουσικούς από την Αυστρία στο Θέατρο της Αρχαίας Μεσσήνης.
Στην Αρχαία Μεσσήνη είχε κατεβεί και η πρέσβειρα της Αυστρίας στην Ελλάδα, Andrea Ikic-Boehm, οι μουσικοί είχαν ταξιδέψει με το όνειρο να παίξουν σε αυτόν τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο, αλλά οι αρχαιοφύλακες κρατούσαν τα κλειδιά. Η αντιπρόταση εκ μέρους τους ήταν να γίνει η συναυλία «εντός ωραρίου», δηλαδή όσο ο ήλιος ήταν ακόμη ψηλά!
Με ένα κρεσέντο τηλεφωνημάτων σε επίπεδο διπλωματικό, υπουργικό και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με δεδομένο ότι η συναυλία θα γινόταν πάση θυσία, η «λύση» βρέθηκε χάρη στην κινητοποίηση του δημάρχου Μεσσήνης Γιώργου Τσώνη, που μέσα σε ελάχιστο χρόνο έστησε μηχανισμό για να γίνει η συναυλία στην πλατεία της πόλης.
Το εξωφρενικό είναι ότι, παρά τα τηλέφωνα που έπεσαν σε υπουργούς και βουλευτές, αυτοί «δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε» εφόσον οι αρχαιοφύλακες είχαν άλλη γνώμη. Το υπουργείο Πολιτισμού είχε έτοιμη τη ρύθμιση για τις υπερωρίες, αλλά δεν ήταν δημοσιευμένη (χθες έστειλε ανακοίνωση για λύση του θέματος ψέγοντας τους αρχαιοφύλακες).
Οσοι έζησαν τις σκηνές στη Μεσσήνη μιλούν για κατάρρευση κράτους και για μεγάλο ρεζίλι.
Εχουμε πλήρη την εικόνα.
πηγή