Η δυσκοιλιότητα δεν είναι σπάνια στον γενικό πληθυσμό.
Υπάρχει όμως ένα είδος δυσκοιλιότητας, αυτή που προκύπτει κατά τη
διάρκεια ή ύστερα από ένα ταξίδι για διακοπές.
Η δυσκοιλιότητα αυτή μπορεί να οφείλεται στην αλλαγή περιβάλλοντος, σε αλλαγές των διατροφικών συνηθειών ή στο στρες.
Ο Brooke Alpert, πιστοποιημένος διαιτολόγος στη Νέα Υόρκη λέει ότι «Κάθε φορά που φεύγετε από το μέρος στο οποίο ζείτε μόνιμα, διαταράσσεται η ισορροπία της εντερικής σας μικροχλωρίδας». Μερικές φορές, αυτό ξεκινά πριν φτάσετε στον νέο προορισμό.
Η κίνηση διεγείρει το έντερο, κι έτσι το να κάθεστε σε ένα αεροπλάνο ή σε ένα αυτοκίνητο για μεγάλη χρονική περίοδο μπορεί να αλλάξει την κινητικότητα του.
Οι χρονικές διαφορές που προκύπτουν ύστερα από ένα πολύωρο ταξίδι μπορούν επίσης να δημιουργήσουν πρόβλημα. Πολλοί άνθρωποι έχουν μια φυσιολογική ρουτίνα κένωσης του εντέρου αλλά όταν το jet lag ή μια νέα ζώνη ώρας αλλάξει το πρόγραμμα διαταράσσεται και μπορεί να προκύψει δυσκοιλιότητα.
Επίσης ένας ακόμα παράγοντας είναι το στρες του ταξιδιού, το οποίο μπορεί να κάνει πιο δύσκολη την κένωση του εντέρου. Οι ερευνητές αποκαλούν μερικές φορές το έντερο “δεύτερο εγκέφαλο” λόγω των πολλών νευρώνων που διαθέτει.
Αυτά τα κύτταρα παίζουν ρόλο στην πέψη ενώ είναι λιγότερο κατανοητή η αλληλεπίδραση μεταξύ του εντέρου και της ψυχικής διάθεσης. Οι ερευνητές γνωρίζουν, ωστόσο, ότι το στρες και το άγχος μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο λειτουργίας του “δεύτερου εγκεφάλου”. Η εμπειρία ενός ταξιδιού κατά τη διάρκεια των διακοπών, το γεγονός ότι πρέπει να πακετάρετε τα πράγματα χωρίς να ξεχάσετε κάτι, το αεροδρόμιο και η αλλαγή περιβάλλοντος μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του εντέρου.
Η δυσκοιλιότητα των ταξιδιωτών μελετήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1970 με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ελβετικό περιοδικό Schweizerische Medizinische Wochenschrift. Οι ερευνητές είχαν ζητήσει από 10.500 τουρίστες που επέστρεφαν στην Ελβετία μετά από διακοπές σε τροπικά μέρη να συμπληρώσουν ένα σχετικό ερωτηματολόγιο. Το 14% ανέφερε δυσκοιλιότητα που σχετιζόταν με το αεροπορικό ταξίδι.
Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, μια αμερικανική μελέτη με 68 συμμετέχοντες οι οποίοι είχαν υπηρετήσει σε στρατιωτικές αποστολές εκτός ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι το 9% των συμμετεχόντων είχαν δυσκοιλιότηταμετά από το ταξίδι.
Η πιο πλήρης έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Journal of Gastroenterology. Ισπανοί γαστρεντερολόγοι μελέτησαν 70 άτομα που ταξίδεψαν από την Ευρώπη προς τις ΗΠΑ για σύντομη παραμονή.
Όλοι κλήθηκαν να κρατήσουν διατροφικό ημερολόγιο για την κινητικότητα του εντέρου τους, ενώ έδωσαν και δείγματα κοπράνων για να μελετηθεί ο χρόνος που χρειάζονταν να μετακινηθούν τα κόπρανα προς το παχύ έντερο. Σχεδόν το 40% των ατόμων είχαν παραπονεθεί για δυσκοιλιότητα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Η δυσκοιλιότητα ήταν εντονότερη στην αρχή του ταξιδιού και ο βαθμός της συσχετιζόταν με τον βαθμό του τζετ-λαγκ.
Ενώ όπως αποδείχθηκε εξαιρετικά σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι παράγοντες που δεν σχετίζονταν άμεσα με τη μετακίνηση, όπως αλλαγές στη διατροφή και η σωματική δραστηριότητα.
Ο Brooke Alpert, πιστοποιημένος διαιτολόγος στη Νέα Υόρκη λέει ότι «Κάθε φορά που φεύγετε από το μέρος στο οποίο ζείτε μόνιμα, διαταράσσεται η ισορροπία της εντερικής σας μικροχλωρίδας». Μερικές φορές, αυτό ξεκινά πριν φτάσετε στον νέο προορισμό.
Η κίνηση διεγείρει το έντερο, κι έτσι το να κάθεστε σε ένα αεροπλάνο ή σε ένα αυτοκίνητο για μεγάλη χρονική περίοδο μπορεί να αλλάξει την κινητικότητα του.
Οι χρονικές διαφορές που προκύπτουν ύστερα από ένα πολύωρο ταξίδι μπορούν επίσης να δημιουργήσουν πρόβλημα. Πολλοί άνθρωποι έχουν μια φυσιολογική ρουτίνα κένωσης του εντέρου αλλά όταν το jet lag ή μια νέα ζώνη ώρας αλλάξει το πρόγραμμα διαταράσσεται και μπορεί να προκύψει δυσκοιλιότητα.
Επίσης ένας ακόμα παράγοντας είναι το στρες του ταξιδιού, το οποίο μπορεί να κάνει πιο δύσκολη την κένωση του εντέρου. Οι ερευνητές αποκαλούν μερικές φορές το έντερο “δεύτερο εγκέφαλο” λόγω των πολλών νευρώνων που διαθέτει.
Αυτά τα κύτταρα παίζουν ρόλο στην πέψη ενώ είναι λιγότερο κατανοητή η αλληλεπίδραση μεταξύ του εντέρου και της ψυχικής διάθεσης. Οι ερευνητές γνωρίζουν, ωστόσο, ότι το στρες και το άγχος μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο λειτουργίας του “δεύτερου εγκεφάλου”. Η εμπειρία ενός ταξιδιού κατά τη διάρκεια των διακοπών, το γεγονός ότι πρέπει να πακετάρετε τα πράγματα χωρίς να ξεχάσετε κάτι, το αεροδρόμιο και η αλλαγή περιβάλλοντος μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του εντέρου.
Η δυσκοιλιότητα των ταξιδιωτών μελετήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1970 με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ελβετικό περιοδικό Schweizerische Medizinische Wochenschrift. Οι ερευνητές είχαν ζητήσει από 10.500 τουρίστες που επέστρεφαν στην Ελβετία μετά από διακοπές σε τροπικά μέρη να συμπληρώσουν ένα σχετικό ερωτηματολόγιο. Το 14% ανέφερε δυσκοιλιότητα που σχετιζόταν με το αεροπορικό ταξίδι.
Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, μια αμερικανική μελέτη με 68 συμμετέχοντες οι οποίοι είχαν υπηρετήσει σε στρατιωτικές αποστολές εκτός ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι το 9% των συμμετεχόντων είχαν δυσκοιλιότηταμετά από το ταξίδι.
Η πιο πλήρης έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Journal of Gastroenterology. Ισπανοί γαστρεντερολόγοι μελέτησαν 70 άτομα που ταξίδεψαν από την Ευρώπη προς τις ΗΠΑ για σύντομη παραμονή.
Όλοι κλήθηκαν να κρατήσουν διατροφικό ημερολόγιο για την κινητικότητα του εντέρου τους, ενώ έδωσαν και δείγματα κοπράνων για να μελετηθεί ο χρόνος που χρειάζονταν να μετακινηθούν τα κόπρανα προς το παχύ έντερο. Σχεδόν το 40% των ατόμων είχαν παραπονεθεί για δυσκοιλιότητα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Η δυσκοιλιότητα ήταν εντονότερη στην αρχή του ταξιδιού και ο βαθμός της συσχετιζόταν με τον βαθμό του τζετ-λαγκ.
Ενώ όπως αποδείχθηκε εξαιρετικά σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι παράγοντες που δεν σχετίζονταν άμεσα με τη μετακίνηση, όπως αλλαγές στη διατροφή και η σωματική δραστηριότητα.