/s3.gy.digital/metaixmio/uploads/asset/data/7337/3325_1.jpg)
Για την αδόκητη απώλεια της Γιώτας Αργυροπούλου
Μια αναπάντεχη είδηση έφερε στην κοινότητα των φιλολόγων απέραντη θλίψη και ανέστειλε τις ευφρόσυνες προσδοκίες του θέρους. Η Γιώτα Αργυροπούλου, η φιλόλογος και ποιήτρια (από τις πλέον σημαντικές της γενιάς της),που ύμνησε με μοναδική αμεσότητα την ομορφιά του μεσσηνιακού τοπίου και το αυθεντικό ήθος του παραδοσιακού πολιτισμού, έφυγε πρόωρα από τη ζωή: έσβησε σα δροσιά (ανακαλώ τη θρηνητική παρομοίωση από ένα παλαιότερο ποίημά της, της συλλογής ΝεράΑπαρηγόρητα 2004),σαν τη δροσιά στο φύλλο. Σε λίγες ώρες η μεσσηνιακή γη απαρηγόρητηθα δεχθεί στην αγκαλιά της τη Γιώτα Αργυροπούλου,ενώ η ψυχή της θα ανοίγει πανιά για τα αιγαιοπελαγίτικα νησιά, Για Σίκινο, Ανάφη και Αμοργό, ακολουθώντας το κάλεσμα του στερνού της βιβλίου (2017). Θα την υποδεχθούν «χλωρά, μοσχοβολούντανησία του Αιγαίου πελάγους», και στοργικά θα την διαβεβαιώνει η ποίηση με στίχους του Ανδρέα Κάλβου:«Αλλ᾿ηζωὴ… δεν είναι … άλλο παράπροοίμιοναθανασίας».
Αιωνία η μνήμη της Γιώτας Αργυροπούλου.
Η Πρόεδρος της ΠΕΦ
Τασούλα Καραγεωργίου