26.7.18

Υπουργός παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας.... (στην Πορτογαλία...)

Πορτογαλία 2017
«Μετά τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών και τα δεκάδες θύματα που θρηνήσαμε, θεωρώ ότι δεν διαθέτω τις προϋποθέσεις ούτε πολιτικά αλλά ούτε και σε προσωπικό επίπεδο να παραμείνω στη θέση μου στο υπουργείο Εσωτερικών».

Μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Αυτή η δήλωση παραίτησης για λόγους ευθιξίας, δεν ανήκει σε Ελληνα αξιωματούχο. 
Ήταν η περυσινή παραίτηση της υπουργού Εσωτερικών της Πορτογαλίας, μετά τις φονικές πυρκαγιές στην πατρίδα της.

Στα καθ' ημάς, η έννοια της πολιτικής ευθύνης και η αποδοχή της, είναι άγνωστες λέξεις διαχρονικά. Τι κι αν θρηνούμε κάθε τόσο δεκάδες θύματα πότε από πλημμύρες και πότε από πυρκαγιές.


Η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά και καθ' ολοκληρίαν πότε στους στρατηγούς ανέμους καιπότε στα ασύμμετρα φαινόμενα που είναι απότοκα της κλιματικής αλλαγής. Αν μη τι άλλο, οι δικαιολογίες είναι σοβαροφανείς. Πειστικές δεν ξέρω.

Αυτό που ξέρουμε μετά βεβαιότητας όμως, είναι πως αυτές τις μέρες εθνικού πένθους, μετράμε δεκάδες απανθρακωμένα πτώματα, αγνοούμε πόσοι τελικά είναι οι αγνοούμενοι και αγωνιούμε για τους διασωληνωμένους τραυματίες. Σ' αυτούς και τους συγγενείς τους, ελάχιστη έως καθόλου σημασία έχουν οι δικαιολογίες για την κλιματική αλλαγή και το πινγκ πονγκ με το μπαλάκι των ευθυνών να περνάει από τη μια κρατική υπηρεσία στην άλλη.

Ελάχιστα έως καθόλου τους ενδιαφέρουν αν οι εμπλεκόμενοι φορείς του κράτους υπερασπίζονται τον εαυτό τους λέγοντας πως έκαναν ό,τι έπρεπε να κάνουν σωστά και βάση τον στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό.

Το αποτέλεσμα μετράει. Και το αποτέλεσμα είναι οδυνηρότατο κι αυτό ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. Επομένως γι αυτό τον μακρύ κατάλογο των νεκρών και των χιλιάδων καμμένων σπιτιών κάποιος φταίει.

Κάποιος πρέπει να πάρει την ευθύνη.

Κάποιος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του.

Κάποιος βρίσκεται σε λάθος θέση και κάποιοι άλλοι τον έβαλαν εκεί όχι με αξιοκρατικό τρόπο. Αδιάφορο πως επιμερίζεται η ευθύνη ανάμεσα σε Πυροσβεστική, Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, Περιφέρεια, Δημάρχους και Κεντρική Διοίκηση.

Κάποιοι από όλους αυτούς ή όλοι μαζί φταίνε.

Φταίνε γιατί δεν συντονίστηκαν, δεν πήραν εγκαίρως τις σωστές αποφάσεις, υποεκτίμησαν το φαινόμενο, δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και εν τέλει άφησαν τους συμπολίτες μας αβοήθητους να καούν και να γίνουν στάχτη οι περιουσίες χιλιάδων φορολογουμένων από τους οποίους πληρώνονται όλοι αυτοί.
Αδιάφορο επίσης αν τα Μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι πυροσβέστες είναι λίγα και πεπαλαιωμένα.

Ας φρόντιζαν αυτοί που έχουν την ευθύνη, να πάρουν πυροσβεστικά αεροπλάνα και όχι πολεμικά αεροπλάνα για χάρη του Τραμπ.

Φθηνή δικαιολογία τα περί δημοσιονομικού προβλήματος και της άσχημης οικονομικής κατάστασης της χώρας. Θέμα βούλησης και προτεραιοτήτων είναι.
Δεν υπήρχε βούληση και οι προτεραιότητες είναι λάθος ιεραρχημένες.

Πως δηλαδή τώρα, μετά το κακό η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται και μας λέει πως υπάρχουν χρήματα στα ευρωπαϊκά ταμεία, για ανανέωση του πυροσβεστικού μας στόλου;

Γιατί αυτοί που έπρεπε δεν φρόντισαν να το ψάξουν μόνοι τους από πριν και να διεκδικήσουν αυτά τα κονδύλια;

Αδιάφορο επίσης αν ο οικισμός στο Μάτι και τις γύρω περιοχές ήταν αυθαίρετος και χωρίς υποδομές, δρόμους και σχέδιο πόλης. Ποιος το επέτρεψε να υφίσταται εδώ και δεκαετίες;

Το κράτος. Μήπως αυτό το ελληνικό κράτος δεν έχει τους ανάλογους νόμους και τη δικαιοδοσία να μην επιτρέπει την αυθαιρεσία του πολίτη και να γκρεμίζει τα αυθαίρετα κτίσματα μέσα σε δάσος;

Από νόμους τίποτα άλλο.

Η εφαρμογή των νόμων είναι το πρόβλημα και η αποκλειστική ευθύνη ανήκει διαχρονικά στην εκτελεστική εξουσία. Μια όμως εκτελεστική εξουσία που ανεξάρτητα από το κόμμα που την ασκεί, διαχρονικά κάνει τα στραβά μάτια για να μη στεναχωρήσει την κομματική πελατεία.

Οι ώρες και οι μέρες που ζούμε είναι τραγικές και με αυτό τον εθνικό πόνο θα πορευτούμε για πολύ ακόμα. Μετά θα έρθει ο πανδαμάτωρ χρόνος και θα τα ξεχάσουμε κι αυτά όπως ξεχάσαμε τους νεκρούς της Ηλείας και τους νεκρούς της Μάνδρας.

Θα σταθούμε και θα αναδείξουμε τον ηρωισμό κάποιων πυροσβεστών, κάποιων πιλότων, κάποιων εθελοντών, θα αναδείξουμε την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη των συμπολιτών μας και η τραγωδία θα κουκουλωθεί όπως – όπως.

Δεν θα βρεθεί καν κάποιος για το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου για να καθίσει στο εδώλιο όπως έγινε με τους ιδιώτες μηχανικούς των πολυκατοικιών που έπεσαν στους σεισμούς του 1999 ή όπως έγινε με τους ιδιώτες καπεταναίους με το ναυάγιο του Σάμαινα στην Πάρο.

Γι αυτό έγκλημα ,δεν θα υπάρξει τιμωρία όπως δεν υπήρξε στα ανάλογα του παρελθόντος γιατί απλούστατα, σ' αυτές τις περιπτώσεις εμπλέκονται δημόσιοι λειτουργοί και δημόσιες εξουσίες οι οποίες ίστανται υπεράνω νόμων και ανθρώπων σε αντίθεση με τους ιδιώτες.

Στη επόμενη τραγωδία πρωθυπουργός και υπουργοί θα δεσμεύονται και πάλι πως η έρευνα θα φθάσει στο κόκκαλο και πως δεν θα μείνει κανένα αναπάντητο ερώτημα. 


Βασίλης Στεφανακίδης