Το περιουσιολόγιο, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο
αναπτυξιακό σχέδιο, θα χρησιμοποιηθεί και για διασταυρώσεις προκειμένου
να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή.
Στη
δημιουργία μιας τεράστιας βάσης δεδομένων στο πλαίσιο του
πολυδιαφημισμένου Περιουσιολογίου προχωρεί το υπουργείο Οικονομικών,
αναφέρει το "Βήμα της Κυριακής", με στόχο να καταγράψει όλα τα
περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων: εισοδήματα, αυτοκίνητα, ακίνητα,
καταθέσεις, μετρητά, τιμαλφή μεγάλης αξίας, μετοχές και ομόλογα.
Με την κατάθεση τον επόμενο μήνα στη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση των τεκμηρίων με τη σημερινή τους μορφή και για την αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ από έναν ενιαίο φόρο περιουσίας. Πλέον τα φορολογητέα εισοδήματα θα καθορίζονται βάσει πραγματικών εσόδων και εξόδων και οι πολίτες θα έχουν σοβαρό κίνητρο να ζητούν αποδείξεις, έτσι ώστε ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός να μην επιβάλει φόρους επί δικαίους και αδίκους.
Παλιά ιστορία
Σύμφωνα με το Capital.gr, η επιβολή ενός νέου φόρου με βάση το σύνολο της περιουσίας κάθε φορολογούμενου ήταν ξεκάθαρα διατυπωμένη και στο προεκλογικό πρόγραμμα φορολογικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 και, αν και δεν εφαρμόστηκε, λόγω των αντιδράσεων που προκαλούσε αυτή η προοπτική, ουδέποτε έφυγε επισήμως και ξεκάθαρα από το κυβερνητικό τραπέζι.
Η δημιουργία Περιουσιολογίου και σε άλλες χώρες ουσιαστικά αποτέλεσε το εργαλείο για την επιβολή φόρου περιουσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Γαλλίας, που επέβαλε φόρο "πλούτου" τo 2015. Ο φόρος επιβαλλόταν στο σύνολο της αξίας της περιουσίας κάθε νοικοκυριού και για τον υπολογισμό αυτής της αξίας αθροίζονταν ακίνητα, τραπεζικές καταθέσεις, χρεόγραφα, μετοχές, ασφαλιστικά συμβόλαια, έργα τέχνης, κοσμήματα, ακόμα και άλογα! Και μάλιστα ακόμα και αν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονταν εκτός Γαλλίας. O φόρος είχε αφορολόγητο όριο 800.000 ευρώ και οι συντελεστές του έφταναν ακόμα και το 1,5% ετησίως.
Μόνο που προκάλεσε πολλά προβλήματα στη Γαλλία, όπως φορολογική μετανάστευση εύπορων φορολογούμενων, καθώς και πωλήσεις ακινήτων και εξαγωγή κεφαλαίων από μη κατοίκους της Γαλλίας που πιάνονταν στα δίχτυα του φόρου. Το αποτέλεσμα της αποτυχίας του και των προβλημάτων που προκάλεσε στη γαλλική οικονομία ήταν από φέτος να καταργηθεί μερικώς και ουσιαστικά ο φόρος να επιβάλλεται πλέον μόνο στην αξία της ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται στη Γαλλία.
Τα προβλήματα
Η επιβολή φόρου περιουσίας μπορεί να εξυπηρετεί τις ιδεολογικές νόρμες του κυβερνητικού κόμματος, ωστόσο θεωρείται δεδομένο ότι θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι θα λύσει στο δημοσιονομικό μέτωπο. Στο όνομα της δικαιότερης φορολόγησης και της φορολόγησης "των πλουσίων", το μεγάλο θύμα, όπως στην περίπτωση της Γαλλίας, μπορεί να είναι η ίδια η ελληνική οικονομία. Επιπλέον, το ίδιο το Περιουσιολόγιο, που θα αποτελέσει τη βάση για την επιβολή του φόρου περιουσίας, έχει προκαλέσει και θα συνεχίσει να προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Και δικαιολογημένα. Τα κύρια σημεία κριτικής που δέχεται το Περιουσιολόγιο, και κατ' επέκταση ο φόρος ακινήτων, είναι:
- Η ασφάλεια των δεδομένων, δηλαδή ο κίνδυνος διαρροών που μπορούν να φέρουν σε ευάλωτη θέση εύπορους φορολογούμενους.
- Η εκδήλωση κύματος φορολογικής μετανάστευσης από εύπορους φορολογούμενους που, λόγω του Περιουσιολογίου, θα σπεύσουν να μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία εκτός Ελλάδος για να γλυτώσουν το "φακέλωμα". Η μετανάστευση αυτή θα πλήξει και την ελληνική οικονομία, λόγω μείωσης των επενδύσεων.
- Η απουσία ενός αξιόπιστου συστήματος υπολογισμού της πραγματικής αξίας των επενδύσεων των φορολογούμενων. Πώς, για παράδειγμα, θα υπολογιστεί η αξία συμμετοχών σε ξένες επιχειρήσεις οι οποίες δεν είναι εισηγμένες σε οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά.
- Ο κίνδυνος να επιβαρυνθούν από τον φόρο απλώς μεσαίοι φορολογούμενοι οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε απόκρυψη της περιουσίας τους μέσω περίπλοκων νομικών διευθετήσεων, όπως είναι, για παράδειγμα, εξωχώριες εταιρείες που προσφέρουν εχεμύθεια και ανωνυμία.
Το περιουσιολόγιο, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο αναπτυξιακό σχέδιο, θα χρησιμοποιηθεί και για διασταυρώσεις προκειμένου να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Από το ύψος της αξίας της συνολικής περιουσίας των φορολογούμενων θα μπορεί να προσδιορίζεται και ένα ελάχιστο ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα, το οποίο βεβαίως θα είναι πολύ υψηλότερο από τα σημερινά τεκμήρια διαβίωσης.
Με την κατάθεση τον επόμενο μήνα στη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση των τεκμηρίων με τη σημερινή τους μορφή και για την αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ από έναν ενιαίο φόρο περιουσίας. Πλέον τα φορολογητέα εισοδήματα θα καθορίζονται βάσει πραγματικών εσόδων και εξόδων και οι πολίτες θα έχουν σοβαρό κίνητρο να ζητούν αποδείξεις, έτσι ώστε ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός να μην επιβάλει φόρους επί δικαίους και αδίκους.
Παλιά ιστορία
Σύμφωνα με το Capital.gr, η επιβολή ενός νέου φόρου με βάση το σύνολο της περιουσίας κάθε φορολογούμενου ήταν ξεκάθαρα διατυπωμένη και στο προεκλογικό πρόγραμμα φορολογικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 και, αν και δεν εφαρμόστηκε, λόγω των αντιδράσεων που προκαλούσε αυτή η προοπτική, ουδέποτε έφυγε επισήμως και ξεκάθαρα από το κυβερνητικό τραπέζι.
Η δημιουργία Περιουσιολογίου και σε άλλες χώρες ουσιαστικά αποτέλεσε το εργαλείο για την επιβολή φόρου περιουσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Γαλλίας, που επέβαλε φόρο "πλούτου" τo 2015. Ο φόρος επιβαλλόταν στο σύνολο της αξίας της περιουσίας κάθε νοικοκυριού και για τον υπολογισμό αυτής της αξίας αθροίζονταν ακίνητα, τραπεζικές καταθέσεις, χρεόγραφα, μετοχές, ασφαλιστικά συμβόλαια, έργα τέχνης, κοσμήματα, ακόμα και άλογα! Και μάλιστα ακόμα και αν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονταν εκτός Γαλλίας. O φόρος είχε αφορολόγητο όριο 800.000 ευρώ και οι συντελεστές του έφταναν ακόμα και το 1,5% ετησίως.
Μόνο που προκάλεσε πολλά προβλήματα στη Γαλλία, όπως φορολογική μετανάστευση εύπορων φορολογούμενων, καθώς και πωλήσεις ακινήτων και εξαγωγή κεφαλαίων από μη κατοίκους της Γαλλίας που πιάνονταν στα δίχτυα του φόρου. Το αποτέλεσμα της αποτυχίας του και των προβλημάτων που προκάλεσε στη γαλλική οικονομία ήταν από φέτος να καταργηθεί μερικώς και ουσιαστικά ο φόρος να επιβάλλεται πλέον μόνο στην αξία της ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται στη Γαλλία.
Τα προβλήματα
Η επιβολή φόρου περιουσίας μπορεί να εξυπηρετεί τις ιδεολογικές νόρμες του κυβερνητικού κόμματος, ωστόσο θεωρείται δεδομένο ότι θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι θα λύσει στο δημοσιονομικό μέτωπο. Στο όνομα της δικαιότερης φορολόγησης και της φορολόγησης "των πλουσίων", το μεγάλο θύμα, όπως στην περίπτωση της Γαλλίας, μπορεί να είναι η ίδια η ελληνική οικονομία. Επιπλέον, το ίδιο το Περιουσιολόγιο, που θα αποτελέσει τη βάση για την επιβολή του φόρου περιουσίας, έχει προκαλέσει και θα συνεχίσει να προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Και δικαιολογημένα. Τα κύρια σημεία κριτικής που δέχεται το Περιουσιολόγιο, και κατ' επέκταση ο φόρος ακινήτων, είναι:
- Η ασφάλεια των δεδομένων, δηλαδή ο κίνδυνος διαρροών που μπορούν να φέρουν σε ευάλωτη θέση εύπορους φορολογούμενους.
- Η εκδήλωση κύματος φορολογικής μετανάστευσης από εύπορους φορολογούμενους που, λόγω του Περιουσιολογίου, θα σπεύσουν να μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία εκτός Ελλάδος για να γλυτώσουν το "φακέλωμα". Η μετανάστευση αυτή θα πλήξει και την ελληνική οικονομία, λόγω μείωσης των επενδύσεων.
- Η απουσία ενός αξιόπιστου συστήματος υπολογισμού της πραγματικής αξίας των επενδύσεων των φορολογούμενων. Πώς, για παράδειγμα, θα υπολογιστεί η αξία συμμετοχών σε ξένες επιχειρήσεις οι οποίες δεν είναι εισηγμένες σε οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά.
- Ο κίνδυνος να επιβαρυνθούν από τον φόρο απλώς μεσαίοι φορολογούμενοι οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε απόκρυψη της περιουσίας τους μέσω περίπλοκων νομικών διευθετήσεων, όπως είναι, για παράδειγμα, εξωχώριες εταιρείες που προσφέρουν εχεμύθεια και ανωνυμία.
Το περιουσιολόγιο, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο αναπτυξιακό σχέδιο, θα χρησιμοποιηθεί και για διασταυρώσεις προκειμένου να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Από το ύψος της αξίας της συνολικής περιουσίας των φορολογούμενων θα μπορεί να προσδιορίζεται και ένα ελάχιστο ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα, το οποίο βεβαίως θα είναι πολύ υψηλότερο από τα σημερινά τεκμήρια διαβίωσης.