13.9.18

Θα έρθει και για τον ΣΥΡΙΖΑ η ώρα απολογισμού και καταλογισμού

  Η χρεοκοπία της χώρας έχει όνομα. 
 
Ονομάζεται κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, και αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν έχει κατορθώσει να το «περάσει» στην κοινή γνώμη.
 
 
«Δεν θα γίνουμε ΠΑΣΟΚ» προειδοποιούν οι σύντροφοι «53» του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή κάποιες δηλώσεις επιφανών Συριζαίων, όπως ο Νίκος Παππάς, που με αφορμή την επέτειο ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ 3η Σεπτέμβρη δήλωσε ότι «γιορτάζει η δημοκρατική Ελλάδα».
 
Η προειδοποίηση καταδεικνύει τα εκρηκτικά προβλήματα που θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη γοητευτική περιπέτεια της εξουσίας, κατά την προσπάθειά του να μεταλλαχθεί σε κεντροαριστερό κόμμα για να παραμείνει εσαεί διεκδικητής και μέτοχος της εξουσίας.
 Έχει φυσικά και την αφελή της διάσταση η ένσταση των «53». Υπενθυμίζουν την ρήση του αείμνηστου Αγγελου Ελεφάντη, που στα χρόνια της αριστερής ανανεωτικής αθωότητας έγραφε «από την σκοπιά του σοσιαλισμού το ΠΑΣΟΚ μας αφήνει αδιάφορους».
Αφελή γιατί με όσα έχει κάνει το κόμμα τους, με τα μέτρα που δέχτηκε να πάρει, με τον χαλινό που έβαλε στον ελληνικό λαό και την εθνική Οικονομία για δεκαετίες, νομίζουν πως
μπορούν να επανέλθουν στην παλιά αριστερή παρθενικότητά τους, και ότι η δράση τους αυτά τα τέσσερα χρόνια δεν θα παραμείνει ως ιστορική τομή και ανεπούλωτη πληγή στην συλλογική μνήμη.
Λανθάνουν καθώς τα αποτελέσματα της διακυβέρνησής τους η ελληνική κοινωνία θα τα υφίσταται άμεσα για 60 χρόνια και έμμεσα για 99. Αρα η υπενθύμιση θα είναι συνεχής. Δεν το έχουν κατανοήσει ακόμη γιατί η διακυβέρνησή τους βρίσκεται εν εξελίξει και δεν έχει υπάρξει απολογισμός και καταλογισμός. Όμως το πέρασμά τους θα καταγραφεί στις άδοξες σελίδες τις ιστορίας (μόλις προχθές με τροπολογία εκχώρησαν στο Υπερταμείο 10.119 κτίρια, πλατείες και στρατιωτικές εγκαταστάσεις). Παρόλα αυτά, πίσω από διάτρητες μάσκες, μιλούν ακόμη για σοσιαλισμό!
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί να μετακινήσει το κόμμα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, υποκαθιστώντας το ΠΑΣΟΚ ως νέο ΠΑΣΟΚ, επειδή εκεί βρίσκεται η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων. 
Ακόμη και αν το κατορθώσει, ερήμην των «53» που θέλουν… σοσιαλισμό, δεν θα κατισχύσει και δεν θα προσελκύσει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κεντρώου χώρου. Έλαβε τον Σεπτέμβρη του 2015 ποσοστό 35,46 επί του 60% των ψηφισάντων, άρα κάτι λιγότερο από το 20% του συνόλου των ψηφοφόρων, και αυτό το ποσοστό σμικρύνεται με βάση τις νέες δημοσκοπήσεις.
Υπάρχει στον χώρο του Κέντρου μια πολύμορφη μάζα που έστρεψε οφθαλμόν την εποχή που αυτός ήλαυνε στην εξουσία, απαστράπτων και άνευ αμαρτιών κυβερνητικής διαχείρισης. 
Κόσμος που απέχει από την κοινωνική και πολιτική αισθητική του ΣΥΡΙΖΑ, που απεχθάνεται την ρητορική του μίσους, την χυδαία συμπεριφορά υπουργών και συμβούλων, που έχει ένα έρμα πολιτισμού και αντίκειται στο χύδην και το ευτελές.
Αυτός ο κόσμος, όσος από αυτόν δεν πάει στον Μητσοτάκη (επειδή είναι κόσμος με κριτική ικανότητα και δεν τσιμπάει στα περί Πινοσέτ και άλλες αθλιότητες), θα μείνει ανέστιος, έως ότου δημιουργηθεί το κόμμα που θα τον εκφράσει έστω και ως περιστασιακό ψηφοφόρο. 
Θα μπορούσε να είναι το ΚΙΝΑΛ, όμως δείχνει εγκλωβισμένο νοσταλγικά στις ένδοξες σελίδες του, αλλά και φοβικό.
Παρακολουθώντας κανείς την κοινοβουλευτική του δράση, ακριβώς επειδή έχει συσσωρευμένη πείρα δεκαετιών διακυβέρνησης, βλέπει σοβαρές και τεκμηριωμένες προτάσεις για τα προβλήματα της χώρας. Ωστόσο θα πρέπει να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις ώστε να άρει αυτά που το κρατούν καθηλωμένο σε μονοψήφια ποσοστά.
Η πρώτη και ουσιαστική είναι να αποκρούσει την ισοπεδωτική προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ για το παλιό πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα. Το ΠΑΣΟΚ σαφώς δεν χειρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο την εξουσία, ωστόσο η αποτίμησή του έργου του δεν συνάδει με την ισοπέδωση που επιχείρησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα δε αρνητικά του ήταν αυτά - δυστυχώς - για τα οποία τον ψήφιζε η μάζα: Χαρακτηριστικότερα, η τεράστια ανενόχλητη φοροδιαφυγή, οι μαζικές προσλήψεις, το υπεράριθμο προσωπικό και οι υπερβολικοί μισθοί και συντάξεις των επιχειρήσεων του «κοινωνικοποιημένου τομέα», οι αθρόες ανεξέλεγκτες επιδοτήσεις του αγροτικού τομέα κ.α.
Την απαξία τη βλέπει κανείς στα social media. 
Σε κάθε ανάρτηση στελεχών του ΠΑΣΟΚ κατά της κυβέρνησης η εύκολη κατηγορία είναι «καταστρέψατε τη χώρα» ή «κλέψατε τη χώρα». 
Όμως η χρεοκοπία της χώρας έχει όνομα. 
Ονομάζεται κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, και αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν έχει κατορθώσει να το «περάσει» στην κοινή γνώμη. 
Υποθέτουμε τις κατηγορίες τις εκτοξεύουν και αυτοί, ή παιδιά αυτών, που υπάγονταν στις ανωτέρω ευνοημένες κατηγορίες. Η υπόθεση είναι βάσιμη γιατί το έχουμε παρατηρήσει να γίνεται σωρηδόν και στον ευρύτερο κοινωνικό μας περίγυρο.
Θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ να αρχίσει να το αποδεικνύει με αριθμούς. Τι παρέδωσε το 2004 και τι παρέλαβε το 2009. Να συμβάλει - αυτό μας ενδιαφέρει ως πολίτες - να μην περάσει ηθικώς ατιμώρητη η χρεοκοπία, λόγω της λαθροχειρίας του ΣΥΡΙΖΑ που κρύβει τις ιστορικές ευθύνες του Καραμανλή.
Όπως και τώρα, που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υφίστανται (και καλώς) την επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ για τα δάνεια των κομμάτων τους, θα μπορούσε να επαναφέρει το δάνειο της Αυγής που ελήφθη με… ιστορικό αέρα, ή το κούρεμα του δανείου του ιδιόκτητου κτιρίου του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου.
 Οχι για αντεκδίκηση (αυτό αφορά το ΠΑΣΟΚ), αλλά επειδή πρέπει να γίνει κατανοητό στους πολίτες το προφανές: Η χαλαρότητα, η αμέλεια της δανεικής ευφορίας, διαπερνούσε οριζόντια το κομματικό σύστημα. 
Το δος ημίν σήμερον ήταν η εθνική μας συμπεριφορά και συμφορά. 
Όμως μόνο ένας πήρε την ρομφαία ως κατήγορος, αλλά την στρέφει επιλεκτικά και στρεψόδικα όπου τον συμφέρει, βγάζοντας φυσικά εκτός κάδρου και τον εαυτό του .
 
Γ. Σιδέρης