Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο
«American Journal of Epidemiology», είναι η πρώτη που εξέτασε σε τόσο
μεγάλη κλίμακα τις αλλαγές που συντελούνται όταν από την έντονη
δραστηριότητα το άτομο στη μέση ηλικία περνάει στη σωματική αδράνεια.
Οι
άνθρωποι, σύμφωνα με το Φυσίατρο, Νευρολόγο James Ives, MPsych (Hons),
πέφτουν στην παγίδα της αδράνειας όταν φτάνουν στη μέση ηλικία.
Αυτό όπως λέει, αποδεικνύει και νέα έρευνα που έγινε από τους επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Texas Health Science Center στο Χιούστον (UTHealth), η οποία ζητά τα ευρήματά της να εξεταστούν σε μελλοντικές εθνικές κατευθυντήριες γραμμές για τη σωματική άσκηση στη μέση ηλικία.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «American Journal of Epidemiology», είναι η πρώτη που εξέτασε σε τόσο μεγάλη κλίμακα τις αλλαγές που συντελούνται όταν από την έντονη δραστηριότητα το άτομο στη μέση ηλικία περνάει στη σωματική αδράνεια.
Τα άτομα που συμπεριλήφθησαν στη μελέτη ήταν μεταξύ των ηλικιών 38 - 50 ετών και τα ποσοστά δραστηριότητάς τους όταν έφταναν στη μέση ηλικία είχαν μειωθεί κατά μέσο όρο μισή ώρα την ημέρα και μάλιστα αυτή τη μισή ώρα την αντικατέστησαν κάνοντας καθιστική ζωή.
Σύμφωνα με μία εκ των συγγραφέων της μελέτης, αναπληρώτρια καθηγήτρια επιδημιολογίας, ανθρώπινης γενετικής και περιβαλλοντικών επιστημών στο Κέντρο Υγιούς Διαβίωσης Michael & Susan Dell της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ώστιν, Kelley Pettee Gabriel, Ph.D., MS, η σωματική δραστηριότητα υψηλότερης έντασης τείνει να μειώνεται με την ηλικία, αλλά αυτά τα ευρήματα δείχνουν πως ακόμη και ποιο ήπιες μορφές δραστηριότητας που αποτελούν μέρος της καθημερινής ρουτίνας, όπως το περιστασιακό περπάτημα, βοηθούν στο να έχουμε καλύτερη υγεία.
Οι ερευνητές κατάφεραν να αντλήσουν τα συμπεράσματα χρησιμοποιώντας δεδομένα από τη μελέτη ανάπτυξης κινδύνου στεφανιαίας αρτηρίας σε μελέτη για τους νέους ενηλίκους, γνωστή και ως CARDIA, η οποία ξεκίνησε πριν από 30 χρόνια με 5,115 συμμετέχοντες ηλικίας 18-30 ετών, μετρώντας τα επίπεδα δραστηριότητάς τους με ένα επιταχυνσιόμετρο παρακολούθησης δραστηριότητας, που είναι παρόμοιο με ένα βηματόμετρο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μείωση της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια μιας δεκαετούς περιόδου στη μέση ηλικία παρατηρήθηκε και στους άνδρες και στις γυναίκες. Ωστόσο, η πτώση ήταν πιο απότομη στους μαύρους άνδρες οι οποίοι συνήθως ήταν οι πιο δραστήριοι, αλλά τελικά μείωσαν τα επίπεδα δραστηριότητάς τους σχεδόν μία ώρα την ημέρα. Ενώ, οι μαύρες γυναίκες ήταν από την αρχή λιγότερο ενεργές και συνέχισαν να έχουν τα χαμηλότερα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας 10 χρόνια αργότερα.
Όπως ανέφερε η Δρ. Gabriel, το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να καθορίσουν τι προκαλεί αυτές τις αλλαγές όταν οι άνθρωποι φτάνουν στη μέση ηλικία και από μια έντονη δραστηριότητα τελικά καταλήγουν να έχουν μια ανενεργή καθημερινή ρουτίνα. Πιθανότατα όπως λέει, κατά τη διάρκεια της μέσης ζωής οι άνθρωποι εστιάζουν περισσότερο στη δουλειά τους καθώς και στο να φροντίζουν τα παιδιά και τους ηλικιωμένους γονείς τους. Ή ακόμα, μπορεί να αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες λόγω των αρθρώσεων τους.
Ωστόσο, αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο ασθένειας και αναπηρίας. Παρόλα αυτά, η Δρ. Gabriel, υποστηρίζει ότι η περίοδος της συνταξιοδότησης είναι η καλύτερη για να εντάξουν τη σωματική δραστηριότητα στην καθημερινή τους ρουτίνα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εθνικές κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν τουλάχιστον δυόμισι ώρες μέτριας έντασης δραστηριότητα την εβδομάδα ή μία ώρα και 15 λεπτά έντονης έντασης δραστηριότητας την εβδομάδα ή ισοδύναμο συνδυασμό μέτριας και έντονης έντασης δραστηριότητας. Ενώ, αποθαρρύνουν την παρατεταμένη καθιστική ζωή για όλους τους ανθρώπους.
Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση καταστάσεων όπως είναι η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση και ο διαβήτης τύπου 2 γι αυτό συνιστάται και από τους ειδικούς, οι οποίοι επισημαίνουν ότι οι νεότερες μελέτες έχουν διαπιστώσει τα οφέλη για την υγεία των μεγαλύτερων σε ηλικία ενηλίκων ακόμα και όταν κάνουν μια ήπια βόλτα ή δουλειές του σπιτιού. Αυτές οι διαπιστώσεις οδήγησαν στη σύσταση Συμβουλευτικής Επιτροπής Κατευθυντήριων Γραμμών για τη Σωματική Δραστηριότητα του 2018, η οποία και επεσήμανε ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να υπάρξει καλύτερη κατανόηση επί του θέματος.
Η Barbara Sternfeld, Ph.D., ερευνήτρια του Κέντρου Kaiser Permanente στη Βόρεια Καλιφόρνια, και συγγραφέας της μελέτης, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνεύμονος και Αίματος και το Εθνικό Ινστιτούτο για τη Γήρανση, και τα δύο από τα Εθνικά Ινστιτούτα της υγείας, τόνισε ότι το όραμα της Σχολής Δημόσιας Υγείας είναι να βελτιώσει την υγεία του πληθυσμού μέσω της πρόληψης για την υγεία του πληθυσμού καθώς και της καλύτερης εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού.
Αυτό όπως λέει, αποδεικνύει και νέα έρευνα που έγινε από τους επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Texas Health Science Center στο Χιούστον (UTHealth), η οποία ζητά τα ευρήματά της να εξεταστούν σε μελλοντικές εθνικές κατευθυντήριες γραμμές για τη σωματική άσκηση στη μέση ηλικία.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «American Journal of Epidemiology», είναι η πρώτη που εξέτασε σε τόσο μεγάλη κλίμακα τις αλλαγές που συντελούνται όταν από την έντονη δραστηριότητα το άτομο στη μέση ηλικία περνάει στη σωματική αδράνεια.
Τα άτομα που συμπεριλήφθησαν στη μελέτη ήταν μεταξύ των ηλικιών 38 - 50 ετών και τα ποσοστά δραστηριότητάς τους όταν έφταναν στη μέση ηλικία είχαν μειωθεί κατά μέσο όρο μισή ώρα την ημέρα και μάλιστα αυτή τη μισή ώρα την αντικατέστησαν κάνοντας καθιστική ζωή.
Σύμφωνα με μία εκ των συγγραφέων της μελέτης, αναπληρώτρια καθηγήτρια επιδημιολογίας, ανθρώπινης γενετικής και περιβαλλοντικών επιστημών στο Κέντρο Υγιούς Διαβίωσης Michael & Susan Dell της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ώστιν, Kelley Pettee Gabriel, Ph.D., MS, η σωματική δραστηριότητα υψηλότερης έντασης τείνει να μειώνεται με την ηλικία, αλλά αυτά τα ευρήματα δείχνουν πως ακόμη και ποιο ήπιες μορφές δραστηριότητας που αποτελούν μέρος της καθημερινής ρουτίνας, όπως το περιστασιακό περπάτημα, βοηθούν στο να έχουμε καλύτερη υγεία.
Οι ερευνητές κατάφεραν να αντλήσουν τα συμπεράσματα χρησιμοποιώντας δεδομένα από τη μελέτη ανάπτυξης κινδύνου στεφανιαίας αρτηρίας σε μελέτη για τους νέους ενηλίκους, γνωστή και ως CARDIA, η οποία ξεκίνησε πριν από 30 χρόνια με 5,115 συμμετέχοντες ηλικίας 18-30 ετών, μετρώντας τα επίπεδα δραστηριότητάς τους με ένα επιταχυνσιόμετρο παρακολούθησης δραστηριότητας, που είναι παρόμοιο με ένα βηματόμετρο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μείωση της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια μιας δεκαετούς περιόδου στη μέση ηλικία παρατηρήθηκε και στους άνδρες και στις γυναίκες. Ωστόσο, η πτώση ήταν πιο απότομη στους μαύρους άνδρες οι οποίοι συνήθως ήταν οι πιο δραστήριοι, αλλά τελικά μείωσαν τα επίπεδα δραστηριότητάς τους σχεδόν μία ώρα την ημέρα. Ενώ, οι μαύρες γυναίκες ήταν από την αρχή λιγότερο ενεργές και συνέχισαν να έχουν τα χαμηλότερα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας 10 χρόνια αργότερα.
Όπως ανέφερε η Δρ. Gabriel, το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να καθορίσουν τι προκαλεί αυτές τις αλλαγές όταν οι άνθρωποι φτάνουν στη μέση ηλικία και από μια έντονη δραστηριότητα τελικά καταλήγουν να έχουν μια ανενεργή καθημερινή ρουτίνα. Πιθανότατα όπως λέει, κατά τη διάρκεια της μέσης ζωής οι άνθρωποι εστιάζουν περισσότερο στη δουλειά τους καθώς και στο να φροντίζουν τα παιδιά και τους ηλικιωμένους γονείς τους. Ή ακόμα, μπορεί να αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες λόγω των αρθρώσεων τους.
Ωστόσο, αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο ασθένειας και αναπηρίας. Παρόλα αυτά, η Δρ. Gabriel, υποστηρίζει ότι η περίοδος της συνταξιοδότησης είναι η καλύτερη για να εντάξουν τη σωματική δραστηριότητα στην καθημερινή τους ρουτίνα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εθνικές κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν τουλάχιστον δυόμισι ώρες μέτριας έντασης δραστηριότητα την εβδομάδα ή μία ώρα και 15 λεπτά έντονης έντασης δραστηριότητας την εβδομάδα ή ισοδύναμο συνδυασμό μέτριας και έντονης έντασης δραστηριότητας. Ενώ, αποθαρρύνουν την παρατεταμένη καθιστική ζωή για όλους τους ανθρώπους.
Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση καταστάσεων όπως είναι η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση και ο διαβήτης τύπου 2 γι αυτό συνιστάται και από τους ειδικούς, οι οποίοι επισημαίνουν ότι οι νεότερες μελέτες έχουν διαπιστώσει τα οφέλη για την υγεία των μεγαλύτερων σε ηλικία ενηλίκων ακόμα και όταν κάνουν μια ήπια βόλτα ή δουλειές του σπιτιού. Αυτές οι διαπιστώσεις οδήγησαν στη σύσταση Συμβουλευτικής Επιτροπής Κατευθυντήριων Γραμμών για τη Σωματική Δραστηριότητα του 2018, η οποία και επεσήμανε ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να υπάρξει καλύτερη κατανόηση επί του θέματος.
Η Barbara Sternfeld, Ph.D., ερευνήτρια του Κέντρου Kaiser Permanente στη Βόρεια Καλιφόρνια, και συγγραφέας της μελέτης, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνεύμονος και Αίματος και το Εθνικό Ινστιτούτο για τη Γήρανση, και τα δύο από τα Εθνικά Ινστιτούτα της υγείας, τόνισε ότι το όραμα της Σχολής Δημόσιας Υγείας είναι να βελτιώσει την υγεία του πληθυσμού μέσω της πρόληψης για την υγεία του πληθυσμού καθώς και της καλύτερης εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού.