11.10.18

Ήξερε ο Τσίπρας

Τσίπρας και Καμμένος δεν είναι απλώς ανίδεοι. 
 
Είναι επικίνδυνοι για τη χώρα.
 
Η υπόθεση Καμμένου και οι αποκαλύψεις για παρακολούθηση Σαββίδη από τη CIA αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας είναι η πιο θρασύδειλα δουλική που είχε ποτέ η χώρα. 
Όταν ο υπουργός Άμυνας μιας χώρας προτείνει, σε επίσημη συνάντηση σε άλλη χώρα, συμφωνίες που δεν έχουν εγκριθεί από την κυβέρνησή του, εκδιώκεται. Αν δεν εκδιωχθεί, σημαίνει ότι είναι μεταφορέας κυβερνητικών προτάσεων. Αν δεν συμβαίνει τίποτε από τα δύο, η χώρα κυβερνιέται από καραγκιόζηδες.
Λιανά: Ο υπουργός Άμυνας πήγε στις ΗΠΑ με αυτή του την ιδιότητα.  
Και με καμμία άλλη
Δεν του επιτρέπεται να είχε άλλη. 
Δεν είναι ούτε ιδιώτης ούτε προσκλήθηκε σαν αρχηγός κόμματος.
Επομένως, ο υπουργός Άμυνας όταν δηλώνει μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό υπουργό Άμυνας Μάτις, ότι η Ελλάδα επιθυμεί να αναπτύξουν οι ΗΠΑ στρατιωτικές δυνάμεις στην Ελλάδα «σε μια πιο μόνιμη βάση, όχι μόνο στη Σούδα, αλλά επίσης στο Βόλο, στη Λάρισα και στην Αλεξανδρούπολη» εκφράζει τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης.
Και την εκφράζει απολύτως, δεδομένου ότι
η ελληνική κυβέρνηση δεν αντέδρασε καθόλου σ αυτές, δεν τις διέψευσε, δεν τις αποδοκίμασε. Η επέκταση των βάσεων αυτών, λοιπόν, που προαναφέρθηκαν είναι στα σκαριά με τις ΗΠΑ. Και λέμε η επέκταση, γιατί στις περιοχές αυτές υπάρχουν ήδη αμερικανικές μονάδες, οι οποίες μέλλει να επεκταθούν και μονιμοποιηθούν για να φιλοξενήσουν μονάδες από τις τουρκικές βάσεις και αεροπορικό υλικό υψηλής τεχνολογίας, που θα καλύπτει το χώρο των Νότιων Βαλκανίων, των Στενών και της Ανατολικής Μεσογείου.
Το επίσης καινούργιο στη δήλωση Καμμένου είναι η πιο μόνιμη βάση των συμφωνιών με τις ΗΠΑ. Οι συμφωνίες είναι μέχρι σήμερα μονοετείς και ανανεώνονται. Κι αυτό είναι σε όφελος της Ελλάδας, που έχει το δικαίωμα αναθεώρησης ή πίεσης κάθε 12 μήνες. Αυτή η ευνοϊκή θέση ανατρέπεται πλέον, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες από την Ουάσινγκτον, γιατί η ελληνική κυβέρνηση υπέκυψε στις αμερικανικές πιέσεις για 5ετείς και 10ετείς συμφωνίες.
Ένα κρίσιμο ερώτημα που ανακύπτει είναι: Η αντιπολίτευση είναι ενήμερη αυτής της δυσμενέστερης θέσης; Και αν ναι, συμφωνεί; Αν όχι γιατί σωπαίνει;
Οι νέες βάσεις, στις οποίες αναφέρθηκε ο υπουργός, δεν είναι άλλες από την Κάρπαθο. Η οποία προσφέρεται από την Ελλάδα και για λόγους που αφορούν στις αμφισβητήσεις της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή. Αυτές οι αμφισβητήσεις κάνουν την προσφορά ασθενική, παρ όλο που τη θέλουν και οι ΗΠΑ. Και σ αυτή την τοποθέτηση σιώπησε το μέγαρο Μαξίμου. Επομένως, είναι θέση του.
‘Όλα τα παραπάνω έχουν μια επιπλέον αξία: Ότι η κυβέρνηση πουλάει τόσο αντιϊμπεριαλισμό και τόσο διεθνισμό και φιλειρηνισμό, αντάμα με μια «επαγγελματική ευαισθησία» για τους πρόσφυγες, τους αδύναμους, τους κατατρεγμένους, με επικήδειους του Τσε και προσκυνήματα στις Μακρονήσους! Η μακράν πιο αμερικανόδουλη κυβέρνηση της χώρας από εποχής Μάρσαλ. Σε ένα θέατρο μόνο για ηλίθιους.
Αλλά, σ αυτή την πολιτική της μονόπαντης υποταγής, η κυβέρνηση βαδίζει σε επικίνδυνο δρόμο. Γιατί βάζει την Ελλάδα απέναντι από τον άλλο πόλο, τη Ρωσία, ανατρέποντας τις ισορροπίες μιας πολιτικής που ακολουθείται διαρκώς μετά το 1974 από όλες τις κυβερνήσεις. Την πολιτική του και τούτο ποιείν και το άλλο μη αφιέναι. Με κέρδη και χωρίς ζημιές.
Και η παραπάνω σημασία της Ρωσίας για τη χώρα σε στρατηγικό και οικονομικό επίπεδο φαίνεται από την αγωνία της κυβέρνησης να αναζητήσει συνάντηση με τον Πούτιν και να τη διαφημίζει κι όλας. Προκειμένου να μπαλώσει να καλοπιάσει και να αμβλύνει τις εντυπώσεις από την αμερικανοκίνητη, όπως αποδεικνύεται, (δες στο επόμενο σχετικό κεφάλαιο) απέλαση των Ρώσων διπλωματών προ μηνών από τη χώρα.
Ποια υπηρεσία πρόσφερε σ αυτή την προσέγγιση η δήλωση Καμμένου, ότι το βαλκανικό Σύμφωνο το προτείνει για «να αναχαιτιστεί η ρωσική διείσδυση στα Βαλκάνια;» Και φταίει αυτός ο ανεύθυνος, που βρίσκεται σ αυτή την απολύτως υπεύθυνη θέση; Ή εκείνος που τον επέλεξε και τον διατηρεί; Ποιος είναι πιο ανεύθυνος;
Η βόμβα για τα Σκόπια
Το άλλο μαύρο σημείο των δηλώσεων Καμμένου αφορά στο Σκοπιανό. Συγκεκριμένα, ο υπουργός πρότεινε στον Αμερικανό ομόλογό του ένα εναλλακτικό σχέδιο για την ασφάλεια στα Βαλκάνια, το οποίο, φαντάστηκε ο ανόητος ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν σκεφτεί ποτέ!
Επικαλούμενος ένα ενδεχόμενο ναυάγιο της συμφωνίας των Πρεσπών, ο κ Καμμένος πρότεινε την υπογραφή μιας αμυντικής συμφωνίας ανάμεσα σε Ελλάδα, Σκόπια, Αλβανία, Βουλγαρία και Σερβία ώστε «να αποτραπεί ο ρώσικος παράγοντας» και να διασφαλιστεί η ασφάλεια των κρατών, και των Σκοπίων, χωρίς να αγγίζεται το ονοματολογικό!
Το μεγαλοφυές αυτό σχέδιο έπεσε σαν βόμβα σε κυβερνητικά στελέχη της Αθήνας- πιθανώς και στα αυτιά του εμβρόντητου Αμερικανού υπουργού που το εισέπραξε- αλλά, όχι και τόσο στο πρωθυπουργικό μέγαρο!
Κατ αρχήν, όπως έγραψα και στην αρχή, ο κ Καμμένος δεν δικαιούται στις ΗΠΑ να μιλάει ως τίποτε άλλο εκτός από υπουργός Άμυνας. Ως τέτοιος έχει προσκληθεί και ως τέτοιον έχουν συνομιλητή οι Αμερικανοί αξιωματούχοι. Επομένως, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ ακούει την παραπάνω πρόταση ως πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης. Του πρωθυπουργού.
Εάν δεν αποτελεί πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης τότε ο υπουργός απολύεται το επόμενο λεπτό. Υπουργοί των προηγούμενων κυβερνήσεων έχουν απολυθεί στον αέρα για απείρως ελαφρότερα στραβοπατήματα. Διότι οι υπουργοί δεν εκθέτουν τον εαυτό τους. Τη χώρα εκθέτουν και τον πρωθυπουργό της.
Το μέγαρο Μαξίμου ούτε αποδοκίμασε τον υπουργό ούτε τον διέψευσε! Η ανακοίνωση που διέρρευσε δεν είναι καν επίσημη ανακοίνωση ή δήλωση. Είναι από πηγές! Είναι ένα τίποτε! Και τι λέει;
«Η ελληνική κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στη Συμφωνία των Πρεσπών. Σέβεται τις συνταγματικές διαδικασίες στη γείτονα και στηρίζει τις προσπάθειες του κ Ζάεφ να υλοποιήσει τις προϋποθέσεις για να τεθεί σε ισχύ η συμφωνία»
Και σε απλά ελληνικά, εμείς σεβόμαστε και στηρίζουμε όσα υπογράψαμε και γίνονται. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο! Για όποιον ξέρει να διαβάζει προσεκτικά η διαρροή- ανακοίνωση δεν συγκρούεται πουθενά με τη δήλωση- πρόταση Καμμένου. Ίσα ίσα που τη συμπληρώνει σε περίπτωση αποτυχίας του Ζάεφ να ολοκληρώσει τις Πρέσπες!
Όποιος αντιτείνει ότι δεν είναι αρμοδιότητα του υπουργού το Σκοπιανό για να το χειρίζεται και μάλιστα με τις ΗΠΑ, η απάντηση είναι απλή. Η κυβέρνηση είναι ερασιτεχνική. Οι χοντράδες της, και κυρίως του πρωθυπουργού, σε διεθνές επίπεδο και σε επίπεδο αρμοδιοτήτων και ιεραρχίας είναι συχνές και παροιμιώδεις. Ο Καμμένος πήγε στις ΗΠΑ, ο Καμμένος μεταφέρει το μήνυμα! Για το κεφάλι των φωστήρων του Μαξίμου αυτό είναι φυσιολογικό.
Φυσικά, υπάρχει και άλλη εκδοχή. Την οποία ενισχύει η σιωπή του, αρμοδιότερου μετά τον πρωθυπουργό, κ Κοτζιά. Και η οποία αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Είτε να άφησε αυτή τη μπαρούφα να την μεταφέρει ο Καμμένος στις ΗΠΑ για να μην εκτεθεί ο ίδιος, είτε να διαφωνούσε με την πρόταση. Είτε, στην ακραία περίπτωση, να είχε άγνοια.
Τα ενδεχόμενα στηρίζει το γεγονός ότι η αντίδραση ήρθε από τον β’ υπουργό εξωτερικών κ Κατρούγκαλο. Παντελώς αναρμόδιο για το θέμα! Και μάλιστα σε συνέντευξη στο ραδιόφωνο! Όχι ως επίσημη δήλωση. Ο οποίος δήλωσε ότι «μέχρι στιγμής οι προτάσεις του κ Καμμένου δεν έχουν τεθεί στο υπουργικό συμβούλιο και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν εναλλακτικό σχέδιο της συμφωνίας των Πρεσπών». Αλλά, και από τον απολύτως αναρμόδιο πρόεδρο της Βουλής κ Βούτση, που δήλωσε ότι εν κατάλαβε τίποτε από τις προτάσεις Καμμένου!
Επισημαίνω εδώ ότι ο πρωθυπουργός έχει έναν απέραντο θαυμασμό στο Ανδρέα Παπανδρέου. Ο οποίος ηδονιζόταν να καταλαμβάνει εξ απήνης τους υπουργούς του και να κινείται ερήμην τους, εκπλήσσοντάς τους με τις παρασκηνιακές κινήσεις του. Μόνο που ο Ανδρέας ήξερε από πολιτική. Ενώ η μίμησή του εμφανίζεται ως φάρσα.
Το γεγονός είναι ότι η εικόνα που δίνει η Ελλάδα δια της κυβέρνησής της έξω είναι τριτοκοσμική. Τραγική. Κι αυτό δίνει ακόμα περισσότερα δικαιώματα σε εκείνους που θέλουν να της συμπεριφέρονται ως τέτοιας, να το κάνουν. Αυτό πρόσφεραν και προσφέρουν ο κ Τσίπρας και ο κ Καμμένος με την ασόβαρη στάση τους.
Η CIA και ο Σαββίδης
Μέσα σ αυτό το ομιχλώδες τοπίο οι New York Times αποκάλυψαν χτες ότι Αμερικανοί πράκτορες με εξελιγμένα υλικά παρακολούθησης παγίδεψαν και υπέκλεπταν τις συνομιλίες του επιχειρηματία Ιβαν Σαββίδη! Από τις οποίες αποδεικνύεται, λένε, ότι ξόδεψε 300.000 ευρώ για να πληρώσει στα Σκόπια ανθρώπους να επηρεάζουν κατά της συμφωνίας των Πρεσπών για λογαριασμό της Ρωσίας!
Το δημοσίευμα λέει ότι οι υπηρεσίες των ΗΠΑ δια του πρέσβυ κ Πάιατ μεταβίβασαν αυτές τις πληροφορίες στο Μέγαρο Μαξίμου. Κατόπιν αυτού απελάθηκαν δύο Ρώσοι διπλωμάτες από την Αθήνα τον Ιούλιο.
Το δημοσίευμα δεν διαψεύδεται με επίσημη ανακοίνωση από την κυβέρνηση! Πάλι, κυβερνητικές πηγές λένε ότι «η ελληνική κυβέρνηση ουδέποτε έχει λάβει τα στοιχεία που επικαλείται το δημοσίευμα». Φυσικά. Η ελληνική κυβέρνηση δεν τα έχει πάρει. Τα έχει πάρει ο πρωθυπουργός, που τα παρέδωσε στον υπουργό Εξωτερικών για τα περαιτέρω. Και δεν είναι τυχαίο, που ο ίδιος δήλωνε ότι τα στοιχεία για τους Ρώσους διπλωμάτες ήταν τεκμηριωμένα! Καταλάβαμε.
Το δημοσίευμα διαψεύδει, όπως είναι φυσικό ο Ιβαν Σαββίδης.
Εδώ, όμως μπαίνουν κάποια σημαντικά θέματα:
  1. Από πού κι ως πού ξένοι πράκτορες όχι μόνο παρακολουθούν και υποκλέπτουν συνομιλίες Ελλήνων πολιτών, αλλά η κυβέρνησή τους επαίρεται κι όλας ότι το κάνει;
  2. Και, όταν αποκαλύπτεται αυτή η απροκάλυπτη επέμβαση η ελληνική κυβέρνηση δεν αντιδρά καθόλου; Τη νομιμοποιεί αυτή τη δράση;
  3. Δύο φορές, επί Ανδρέα και επί Καραμανλή Αμερικανοί πράκτορες είχαν πάρει πόδι κακήν κακώς όταν πιάστηκαν να παγιδεύουν πολίτες και κόμματα. Όταν στην Ελλάδα υπήρχαν εθνικές κυβερνήσεις. Τώρα ποιοι κυβερνούν;
  4. Τα 300.000 ευρώ του Σαββίδη είναι κολάσιμα, αλλά τα 5 εκατομ. ευρώ που χάρισε η ελληνική κυβέρνηση στον αντιπρόεδρο του Ζάεφ είναι επιχειρηματική κίνηση;
  5. Οι απροκάλυπτες παρεμβάσεις Αμερικανών, Γερμανών, Νατοϊκών, Κοινοτικών αξιωματούχων στα Σκόπια και οι εκβιασμοί τους για τη συμφωνία είναι νόμιμες ενέργειες και οι αντίστοιχες, πολύ μικρότερες της Ρωσίας κατά της συμφωνίας είναι καταδικαστέες και παράνομες;
Η επίσκεψη Καμμένου στις ΗΠΑ ήταν μια αποκάλυψη. Για την εγκληματική επιπολαιότητα και την αφόρητη δουλικότητα της ελληνικής κυβέρνησης. Για την οποία ο λαός θα έπρεπε να ντρέπεται ότι τον εκπροσωπεί. Τσίπρας και Καμμένος δεν είναι απλώς ανίδεοι. Είναι επικίνδυνοι για τη χώρα.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
liberal.gr