Από τη διεύθυνση διαβατηρίων της ΕΛΑΣ αφαιρέθηκε το διαβατήριο του επιχειρηματία μετά τη διάταξη του εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά (170/2018) με την οποία τέθηκε σε βάρος του ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα για την υπόθεση του πλοίου Νoor 1.
Με εισαγγελική διάταξη (170/2018) είχε απαγορευθεί στον Βαγγέλη Μαρινάκη και σε τρεις συνεργάτες του η έξοδός τους από τη χώρα μετά από δίωξη που του απαγγέλθηκε.
Η εν λόγω εισαγγελική διάταξη δεν επικυρώθηκε όμως από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά (201/2018), το οποίο αποφάνθηκε ότι δεν συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος. Κατά συνέπεια επήλθε άρση του περιοριστικού όρου της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του.
Κατόπιν αυτών, ο επιχειρηματίας ζήτησε από την αστυνομία να του επιστραφεί το διαβατήριο που του είχε αφαιρεθεί σύμφωνα με την εισαγγελική διάταξη, αλλά το αίτημά του δεν έγινε αποδεκτό.
Έτσι, προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας να ανασταλεί και να ακυρωθεί η σχετική αρνητική απόφαση της Διεύθυνσης Διαβατηρίων της ΕΛΑΣ.
Η αίτηση ακύρωσης προσδιορίστηκε να συζητηθεί την 5η Φεβρουαρίου 2019 στο Δ' Τμήμα του ΣτΕ με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Μαρία Κατραμανώφ και εισηγήτρια την πάρεδρο Χριστιάνα Μπολόφη, ενώ αναμένεται η έκδοση απόφασης από το Τμήμα Αναστολών του ΣτΕ.
Κατ΄αρχάς, ο επιχειρηματίας υποστηρίζει ότι το Π.Δ. 25/2004 που επιβάλλει την αφαίρεση διαβατηρίου σε περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης για κακούργημα είναι αντίθετη στη συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών, αλλά και στην αρχή της αναλογικότητας.
Επίσης, αναφέρει ότι δεν μπορεί η εκτελεστική εξουσία να τιμωρεί καθώς αυτό είναι έργο της δικαστικής εξουσίας. Σύμφωνα με το Σύνταγμα τα περιοριστικά μέτρα επιβάλλονται μόνο από τα όργανα της Ποινικής Δικαιοσύνης.
Στην προκειμένη περίπτωση, υπογραμμίζει ο επιχειρηματίας, εφόσον δεν επικυρώθηκε η σε βάρος του εισαγγελική διάταξη απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, πρέπει να του επιστραφεί το διαβατήριο για να μπορεί να ταξιδεύει στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους και ειδικά σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κλείνοντας, ο κ. Μαρινάκης σημειώνει ότι, ενώ από την αρμόδια δικαστική αρχή κρίθηκε ότι δεν συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος να στερηθεί της δυνατότητας να κινείται ελευθέρα και παγκοσμίως, παρ' όλα αυτά στερείται αυτής της δυνατότητας, χωρίς δικαστικές εγγυήσεις και μάλιστα με επαπειλούμενη ζημιά μη αναστρέψιμη σε βάρος της διεθνούς επαγγελματικής του δραστηριότητας.