21.11.18

ΘΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΙΜΟΝΙΟΥ ..

Το γιατί σκοτώνεται κάθε χρόνο μία ολόκληρη κωμόπολη ελληνική στους ελληνικούς δρόμους, το ξέρετε καλά όλοι σας και όλοι μας!
Και είμαστε τυχεροί που ζούμε οι υπόλοιποι! Γιατί; Γιατί δεν τηρείται κανένας μα κανένας νόμος! Τίποτε! Ούτε οι στοιχειώδεις ! Η δε έλλειψη αστυνόμευσης, μας έχει αποθρασύνει ακόμα περισσότερο ! Βρε ποια φανάρια, ποια προτεραιότητα, ποιο στoπ, και ποιος μονόδρομος; Ολα ίσιωμα! Η δε ελληνική τροχαία; τι να σου κάνει; στρατιές ολάκερες φυλάνε την Αθήνα, τους βουλευτές, υπουργούς, επιχειρηματίες, πρεσβείες… Άσε που χρειάζεται και μια στρατιά γιατί κάθε τρεις και λίγο έχουμε και από μία επέτειο, να κάψουμε κάμποσο την Αθήνα ,και να πετάξουμε χιλιάδες μολότοφ δημοκρατικά! Ομως αυτή η κατάσταση εχει κάνει τους δρόμους της επαρχίας μία σκέτη ζούγκλα! Ο καθένας κάνει κυριολεκτικά ότι θέλει! Και οδηγά ο καθένας! από νεαρά παιδιά, μέχρι υπερήλικες με πεσμένα αντανακλαστικά! 
 Ο Έλληνας δε, φοβάται μόνο το πρόστιμο και τον έλεγχο, αλλά δυστυχώς όχι τη ζωή του!
Οι περισσότερες γυναίκες οδηγοί, οδηγούν με το ένα χέρι και με το άλλο κοιτάνε ποιος τους έκανε like στο Facebook στη φωτογραφία που ανέβασαν με τα μισά βυζιά έξω...
Οι ντελιβεράδες; Αυτοί έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ακροβασίας για να πάει ο καφες στον πελάτη σε δευτερόλεπτα! 
Διάβαση πεζών; Μάλλον για διάβαση χαζών θα πρόκειται, έτσι και πατήσεις το πόδι σου και δεν κοιτάξεις αν έρχεται όχημα από ένα χιλιόμετρο μακριά! Και μην ακούσω καμιά βλακεία ότι φταίνε οι δρόμοι! Οι δρόμοι δεν οδηγούν το αυτοκίνητο, οι οδηγοί το οδηγούν, και αν με το ένα μάτι κοιτάνε τον καφέ, με το άλλο το κινητό, και με τα δύο τα οπίσθια της γκόμενας στο πεζοδρόμιο, τότε τζάμπα θα πάει ο πεζός ή το μηχανάκι που θα κοπανήσουν ! 
Α και κάτι άλλο! θα έχετε παρατηρήσει ότι σε αυτόν τον τομέα έχουμε κάνει σαν τα μούτρα μας όλους όσοι έρχονται για να μείνουν στην Ελλάδα! Αλβανούς, Βούλγαρους, Γερμανούς... Πρώτα μαθαίνουν το μαλάκα, .. και μετά τον τρόπο οδήγησής του Έλληνα! Και γινόμαστε όλοι μαζί μία ωραία παρέα, να σκοτωνόμαστε στην άσφαλτο... Κρίμα


Θόδωρος Γαλανόπουλος