Γερή αποζημίωση από τη VW Group μπορούν πλέον να διεκδικήσουν περίπου 30.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων, τα οποία φέρουν το παράνομο λογισμικό παραποίησης των εκπομπών ρύπων.
Ειδικότερα, η γερμανική εταιρεία, η οποία είχε ασκήσει έφεση επί της πρωτόδικης απόφασης, που δικαίωνε Eλληνα καταναλωτή, αποφάσισε να μην προχωρήσει με τη διαδικασία και έτσι υποχρεούται να καταβάλει αποζημίωση, ύψους 5.200 ευρώ. «Πρόκειται για ένα αυτοκίνητο, με τιμή κτήσης 13.400 ευρώ», σημειώνει στον «Ελεύθερο Τύπο» ο δικηγόρος παρά Πρωτοδίκαις, Ηλίας Μπέτζιος, υπογραμμίζοντας πως η παραίτηση από το δικόγραφο της έφεσης ισοδυναμεί με παραδοχή ήττας από την πλευρά μιας από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές παγκοσμίως.
Η πρωτόδικη απόφαση
Με βάση την απόφαση 5286/2017 του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η Volkswagen υποχρεώθηκε να καταβάλει στην κάτοχο ενός VW Polo 1.2 αποζημίωση, ύψους 5.200 ευρώ, πλέον των δικαστικών δαπανών. «Η ενάγουσα υπέστη ζημία, που ανέρχεται στο ποσό των 4.000 ευρώ, το οποίο, κατά την κρίση του δικαστηρίου, είναι το υπερβάλλον του τιμήματος, που κατέβαλε, σε σχέση με την πραγματική αξία του αυτοκινήτου, που αγόρασε, το οποίο είχε μία σειρά από ελλείψεις.
Κατά συνέπεια, στο ως άνω ποσό ανέρχεται η συνολική θετική ζημία, την οποία υπέστη η ενάγουσα και οφείλει να αποκαταστήσει η εταιρεία, ευθυνόμενη ως κατασκευάστρια, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων του ν. 2251/1994, όπως αναφέρονται στην υπό στοιχείο Β΄ μείζονα σκέψη της παρούσας, σε συνδυασμό με τα άρθρα 330, 298 και 914 επ. ΑΚ, διότι προμήθευσε στην ενάγουσα, έναντι ανταλλάγματος, το όχημα, από το οποίο έλειπε επίμαχη η συνομολογημένη ιδιότητα.
Τέλος, η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη, προς αποκατάσταση της οποίας, εκτιμωμένων των συνθηκών, υπό τις οποίες τελέστηκε η σε βάρος της αδικοπραξία, του είδους και του βαθμού της ζημίας που υπέστη, της ψυχικής ταλαιπωρίας που υπέστη έκτοτε και της κοινωνικοοικονομικής θέσεως των μερών, πρέπει να της επιδικασθεί ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 1.200 ευρώ», τονίζεται στην απόφαση και προστίθεται: «Σύμφωνα με τα παραπάνω, η ένδικη αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν κατά την επικουρική αυτής αξίωση και να αναγνωριστεί η υποχρέωση αυτής να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των (4.000 + 1.200 =) 5.200 ευρώ, με νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης προς αυτήν της αγωγής».
Τα δικαιώματα των αγοραστών
«Οι ιδιοκτήτες των επίμαχων Ι.Χ. μπορούν να κινηθούν νομικά ενάντια της μητρικής εταιρείας, καθώς η πενταετία από τη γνώση του “σκανδάλου”, όπως ορίζεται ως προϋπόθεση, λήγει το 2020», εξηγεί ο κ. Μπέτζιος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο νόμος (ΑΚ άρθρο 540) ορίζει πως σε περίπτωση ευθύνης του πωλητή για πραγματικά ελαττώματα, ο αγοραστής έχει τα εξής δικαιώματα:
1. Για διόρθωση ή για αντικατάσταση του πράγματος,
2. Για μείωση του τιμήματος,
3. Για υπαναχώρηση από τη σύμβαση (να δώσει, δηλαδή, πίσω το αυτοκίνητο που παρέλαβε και να λάβει το αρχικό αντίτιμο που κατέβαλε).
«Σε περίπτωση, όμως, που ο πωλητής γνώριζε ότι το προϊόν είναι ελαττωματικό και παρόλα αυτά προχώρησε στην πώληση (όταν, δηλαδή, ενήργησε με δόλο), τότε ο αγοραστής – εκτός των ανωτέρω δικαιωμάτων – έχει δικαίωμα και για αποζημίωση», τονίζει χαρακτηριστικά και καταλήγει: «Στην προκειμένη περίπτωση η πωλήτρια εταιρεία έχει δημόσια παραδεχτεί ότι η πώληση των εν λόγω αυτοκινήτων, με το συγκεκριμένο προβληματικό λογισμικό μέτρησης εκπομπής καυσαερίων, τελούσε εν γνώσει της. Με άλλα λόγια, η VW ενήργησε με δόλο, προμηθεύοντας τα εν λόγω προβληματικά οχήματα!
Συνεπώς, εκτός των άλλων δικαιωμάτων, ο αγοραστής έχει δικαίωμα και για αποζημίωση από την αγορά του ελαττωματικού προϊόντος. Η αποζημίωση αυτή σημαίνει να βρεθεί ο αγοραστής στην οικονομική κατάσταση που θα ήταν εάν είχε αγοράσει ένα αυτοκίνητο χωρίς προβλήματα».
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου