Από τους 28 συλλόγους που ήταν παρόντες στον Πανελλήνιο και διαπιστεύτηκαν, οι έντεκα από αυτούς συνεχίζουν να έχουν δράση ακόμη και σήμερα και μάλιστα βραβεύτηκαν από το ΣΕΓΑΣ στη γιορτή που διοργάνωσε πρόσφατα για τα 120 χρόνια της ίδρυσής του. Πρόκειται για τα σωματεία: ΓΣ Αμαρουσίου, ΓΣ Βόλου, Εθνικός ΓΣ, Κερκυραϊκός ΓΣ, Μεσσηνιακός ΓΣ, ΓΣ Ολυμπία Λεμεσού, ΓΣ Παγκύπρια Λευκωσίας, Παναχαϊκή ΓΕ, Πανελλήνιος ΓΣ, Πανιώνιος ΓΣΣ, Πειραϊκός Σύνδεσμος.
Την Κυριακή 12 μέχρι και τις 15 Ιανουαρίου 1897 συνήλθε επίσημα το Συνέδριο στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» και αποφασίστηκε η ίδρυση της ομοσπονδίας και το καταστατικό της. Η απόφαση δημοσιεύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1897 στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Με την ίδρυση της αρχαιότερης ελληνικής αθλητικής ομοσπονδίας συνδέθηκε άμεσα το μέλλον σχεδόν του συνόλου του ελληνικού αθλητισμού, αφού υπό την σκέπη του ΣΕΓΑΣ βρέθηκαν στο ξεκίνημά τους οι περισσότερες ομοσπονδίες της χώρας (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεΐ, κολύμπι, τένις, ξιφασκία, ποδηλασία, γυμναστική, πάλη, πυγμαχία, ιππασία, σκοποβολή, τζούντο κ.α).
Η ανάγκη για ίδρυση του ΣΕΓΑΣ είχε εκφραστεί αρκετά χρόνια νωρίτερα, όταν πριν τους Α΄ σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας είχαν γίνει ήδη οι λεγόμενες ΖΑΠΠΕΙΕΣ Ολυμπιάδες, που μέσα από αυτές φάνηκαν οι πρώτοι προβληματισμοί για την σωστή προετοιμασία των αθλητών, αλλά και την οργάνωση αγώνων. Η αναβίωση, η ανάθεση και η επιτυχημένη τέλεση στην Αθήνα των Α΄ Ολυμπιακών Αγώνων είχαν σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι να θέλουν να γυμνάζονται, να αυξάνονται οι τοπικοί αγώνες σε διάφορα μέρη της χώρας, με αποτέλεσμα να ιδρυθούν νέοι σύλλογοι (37 εκείνη την εποχή) για να καλύψουν αυτές τις ανάγκες.
Με τους προβληματισμούς που είχαν «γεννηθεί», γίνεται η πρώτη κίνηση για ίδρυση ομοσπονδίας αθλητικών σωματείων στην Πάτρα στις 20 Φεβρουαρίου 1895, όταν ο «Παναχαϊκός Γ.Σ.» κάλεσε σε σύσκεψη τους αντιπροσώπους της «Γ.Ε. Πάτρας», του «Πανελληνίου Γ.Σ.», του «Εθνικού Γ.Σ.» και του «Παναιτωλικού», προκειμένου να συζητήσουν την τέλεση προκριματικών αγώνων για την Α΄ Ολυμπιάδα της Αθήνας που θα ήταν πιο αντιπροσωπευτικοί και σε ευρεία κλίμακα. Στη σύσκεψη αυτή, οι 5 σύλλογοι υπέγραψαν πρακτικό που δήλωνε την συμφωνία τους για τη σύσταση ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ, όλων των ελληνικών συλλόγων, με σκοπό την καλύτερη επικοινωνία και συνεννόηση μεταξύ τους. Μετά την πρώτη αυτή έγγραφη διατύπωση των συλλόγων (20/2/1895) για ίδρυση ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ, σε διάφορες αθλητικές εκδηλώσεις γινόταν λόγος για το θέμα, αλλά κανείς δεν αναλάμβανε την πρωτοβουλία για τον συντονισμό και την υλοποίηση της ιδέας.
Στην Πάτρα, και πάλι με την ευκαιρία των «Παναχαϊκών Αγώνων» που οργάνωσε ο ομώνυμος σύλλογος της πόλης στις 19-21 Μαΐου 1896 και οι οποίοι σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, τέθηκε εκ νέου το θέμα για την ίδρυση της Ομοσπονδίας. Σε αυτή τη συνάντηση παρόντες ήταν πολλοί εκπρόσωποι συλλόγων και μεταξύ τους ο πρόεδρος του «Πανελληνίου Γ.Σ.», Σπύρος Λάμπρου, και ο γενικός γραμματέας, Σπύρος Αντωνόπουλος, οι οποίοι εξουσιοδοτήθηκαν να υλοποιήσουν τη θέληση των συλλόγων. Ο «Πανελλήνιος» εργάστηκε με ζήλο και στις 25 Οκτωβρίου 1896 έστειλε σε όλους τους συλλόγους της εποχής (52) εγκύκλιο, με την οποία τους καλούσε σε Συνέδριο στις 11-15 και 17 Ιανουαρίου 1897 με θέμα την ΙΔΡΥΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ, την ψήφιση καταστατικού και εκλογές.
Έτσι φθάσαμε στη συγκέντρωση των 28 συλλόγων στον Πανελλήνιο και την ίδρυση του ΣΕΓΑΣ, ο οποίος από την αρχή πρωτοστάτησε και πρόσφερε το οργανωτικό και αγωνιστικό εκείνο πλαίσιο που χρειαζόταν ο ελληνικός αθλητισμός για να αναπτυχθεί και να δώσει ευκαιρίες στους νέους και στις νέες που με την σειρά τους δόξασαν την Ελλάδα.
Καθιέρωσε την πρώτη συνάντηση μεταξύ εθνικών ομάδων (1928), τους Βαλκανικούς Αγώνες. Το 1934 προκηρύσσει τους 1ους Μεσογειακούς αγώνες (που όμως δεν διεξήχθησαν) και το 1935 βραβεύεται από την ΔΟΕ με το Ολυμπιακό Κύπελλο, για τις υπηρεσίες του στον αθλητισμό, στη διάδοση της Ολυμπιακής ιδέας, για τις διοργανώσεις διεθνών και μη αγώνων, τη συμμετοχή του σε αγώνες και γιατί ήταν ο Ιδρυτής των Βαλκανικών και των Μεσογειακών αγώνων.