28.1.19

«Je t'aime, moi non plus»

Στις 20 Ιουνίου 1881, δεκάδες διαδηλωτές προσπαθούν να επιτεθούν στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Ρώμη, μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μπαρντό που αναγνωρίζει το γαλλικό προτεκτοράτο στην Τυνησία.
«Δεν βρισκόμαστε εκεί» , παραδέχεται ο Ζαν-Πιερ Νταρνίς, ειδικός σε θέματα γαλλοϊταλικών σχέσεων στα πανεπιστήμια της Ρώμης και της Νίκαιας. Ωστόσο, εδώ και λίγες εβδομάδες, η ένταση ανεβαίνει, με την βοήθεια μικρών φράσεων και κατηγοριών που έχουν συμβάλει στον εκμηδενισμό του πολιτικού διαλόγου ανάμεσα στις δύο χώρες, όπως άλλωστε παραδέχεται η υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γαλλία Ναταλί Λουαζό.
Οι δύο λατίνες αδελφές, η Γαλλία και η Ιταλία, είχαν πάντοτε ταραχώδεις σχέσεις, αλλά το κλίμα επιδεινώθηκε σοβαρά μετά την ανάληψη της εξουσίας τον Νοέμβριο από μία λαϊκιστική/ακροδεξιά κυβέρνηση σε μία χώρα ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ο πρεσβευτής της Γαλλίας στην Ρώμη Κριστιάν Μασέ έχει κληθεί δύο φορές στο υπουργείο Εξωτερικών. Και τις δύο θέμα ήταν το μεταναστευτικό ζήτημα.
Η Ρώμη προσάπτει στην Γαλλία ότι «κάνει μαθήματα» περισσότερο από άλλες ευρωπαϊκές χώρες στην Ρώμη και ότι έχει αφήσει επί σειρά ετών μόνη την Ιταλία στην διαχείριση της άφιξης δεκάδων χιλιάδων μεταναστών στις ακτές της.
Ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης Ματέο Σαλβίνι, ο ισχυρός άνδρας της  ιταλικής κυβέρνησης και επικεφαλής της ακροδεξιάς Λέγκα, έχει περάσει στην μετωπική επίθεση καταγγέλλοντας την «υποκρισία» του Εμανουέλ Μακρόν, «ενός πολύ κακού προέδρου» που οι Γάλλοι πρέπει να ξεφορτωθούν πολύ γρήγορα. Ο συγκυβερνών Λουίτζι Ντι Μάιο, επικεφαλής του λαϊκιστικού Κινήματος των 5 Αστέρων, σιγοντάρει: κατά την γνώμη του, η αποικιακή Γαλλία είναι υπεύθυνη για την φυγή των Αφρικάνων προς την Ευρώπη.
«Δεν θα απαντήσω. Το μόνο πράγμα που περιμένουν είναι αυτό (...) Καλή τύχη και καλό σαματά. Όλα αυτά δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον», απάντησε ο Εμανουέλ Μακρόν από το Κάιρο.