Αχός βαρύς ακούστηκε, πολλά «τουφέκια» έπεσαν, για την συνάντηση του
Παναγιώτη Κουρουμπλή με τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο – αυτόν του απύλωτου
στόματος και του απύθμενου μίσους για κάθε τι που ξεφεύγει από τον
αυστηρό κανονιστικό μεσαιωνισμό του.
Ενός ιερωμένου που δεν διέπεται από
την αγάπη, την πραότητα και – κυρίως - κατανόηση που δίδαξε Αυτός που
υποτίθεται ότι υπηρετεί.
Ξάφνου αφυπνίστηκαν τα «αριστερά» ανακλαστικά και αναρριπίστηκαν οι
ευαισθησίες που ήταν ναρκωμένες όσο τα εκλογικά ελέη ήταν πλουσιοπάροχα.
Ο Σκουρλέτης του τηλεφώνησε να τον μαλώσει επειδή συναντήθηκε με τον
Αμβρόσιο. Ο Τζανακόπουλος χαρακτήρισε «ατυχή» την συνάντηση, και η
Καββαδία, ευκαιρίας δοθείσης, επαναβεβαίωσε την πλέρια αριστεροσύνη της.
Από την καταδίκη Κουρουμπλή δεν θα μπορούσε να
λείψει ο πανταχού παρών
στα social media Παπαδημούλης (με ανάρτηση κατά του «κήρυκα μίσους,
υβριστή του Τσίπρα» Αμβρόσιου), ενώ οργισμένος δήλωσε και ο άρτι
αφιχθείς Σπύρος Δανέλλης («δεν υπάρχει δικαιολογία»).
Όλως τυχαίως οι
δυο τελευταίοι είναι συνυποψήφιοι του Κουρουμπλή για το
ευρωψηφοδέλτιο...
Δυσαρέσκεια υπήρξε φυσικά και σε άλλους βουλευτές και στελεχικό
προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά σε όσους αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστερή
πτέρυγα».
Βέβαια, όσο ασθενή μνήμη να έχει κάποιος, υπάρχουν τα social media,
που αναδεικνύουν και εκθέτουν την όψιμη… Αμβροσιακή δυσανεξία. Μόλις
έγινε γνωστή η κομματική δυσαρέσκεια για Κουρουμπλή, εμφανίστηκαν οι
φωτογραφίες της Έλενας Κουντουρά, η οποία είχε πραγματοποιήσει δύο
παρόμοιες συναντήσεις με τον φιλο-Χρυσαυγίτη Μητροπολίτη, όχι ως
βουλευτής των ΑΝΕΛ, αλλά ως υπουργός Τουρισμού της κυβέρνησης Τσίπρα (
όπως κυκλοφόρησαν και φωτογραφίες με την κατ’ ιδίαν συνάντηση της
αριστερής υφυπουργού Μακεδονίας – Θράκης, Ελευθερίας (Λιμπερτά)
Χατζηγεωργίου, με τον άλλο μεγάλο δημοκράτη, τον Ανθιμο).
Τότε ουδείς είχε ενοχληθεί, ουδείς το είχε χαρακτηρίσει δημοκρατικά
παράταιρο, ουδείς είχε καταδικάσει. Όπως και ουδείς έχει δυσανασχετήσει
με την ατέρμονη δίκη της ΧΑ, που θα φτάσουν οι εκλογές, δεν θα έχει
καταδικαστεί, θα κατέβει στις εκλογές και έτσι κάποιοι δεξιοί ψήφοι δεν
θα πάνε στον Μητσοτάκη.
Ούτε είχαν ενοχληθεί όταν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σουλατσάριζαν και
έπαιρναν καθαρό πελαγίσιο αέρα στο Καστελόριζο, παρέα με τον Κασιδιάρη,
προσκεκλημένοι του πρώην συγκυβερνήτη Πάνου ως ΥΠΕΘΑ (τόση θεσμική
ευπείθεια!).
Και φυσικά κουβέντα δεν είχαν αρθρώσει στην ψήφιση ομού
μετά της ΧΑ στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (όταν ο ευγενής Σταύρος
Δήμας είχε δηλώσει ότι δεν θα ήθελε να εκλεγεί με ψήφους της ΧΑ).
Όπως άκρα του τάφου σιωπή υπήρξε και όταν δια στόματος Βούτση
εκφραζόταν η κομματική προσμονή στην ψήφο της ΧΑ για τον εκλογικό νόμο.
Το πολιτικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ και δη οι εκλεγμένοι, νιώθουν
ανασφάλεια με το άνοιγμα που έχει κάνει ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν φοβούνται
τόσο τους «γεφυραίους» που δεν έχουν δα και καμιά σοβαρή εκλογική
δύναμη, αλλά τους καθαρόαιμους Πασόκους, που είναι «μανούλες» στην
ψηφοθηρία, σε μια συγκυρία που φυραίνουν ταχύτατα οι ψήφοι.
Η συνάντηση Κουρουμπλή δείχνει το εύκολο της ψηφολεκτικής του
δυνατότητας - οι Πασόκοι είναι εκπαιδευμένοι από παλιά, και εξπέρ στην
ψηφοθηρία. Δεν ήρθε π.χ. στον Κουρουμπλή Πνεύμα Θείας Επιφοίτησης και
έτρεξε στον Αμβρόσιο.
Ευρωεκλογές πλησιάζουν, ο ίδιος είναι υποψήφιος,
όλη η χώρα είναι εκλογική περιφέρεια, και η εκκλησία (ειδικά των
αυταρχικών και φανατικών Μητροπολιτών ) μια τεράστια πολιτική μηχανή
διανομής ψήφου.
Η ανάρτηση της φωτογραφίας από τον υπουργό θα είχε πολλαπλασιαστική
επίδραση.
Θα ξεπερνούσε τα σύνορα του Χρυσοστόμιου ποιμνίου, και θα
έφτανε στους υπόλοιπους πιστούς της επικράτειας (μην αδικήσουμε, όχι σε
όλους, σε εκείνους που επηρεάζονται εκλογικά από τους ιεράρχες).
(Βέβαια όταν ο Κουρουμπλής και άλλοι Πασόκοι τους έφερναν ψήφους και
συνέβαλαν στο να αναδειχτούν κυβέρνηση, όλα αυτά τα παλαιοκομματικά ήθη
και οι απορρέουσες συμπεριφορές, δεν είχαν σημασία για τους Συριζαίους!)
Πέραν ωστόσο του προσωπικού άγχους των εκλεγόμενων, σαφώς ενυπάρχει
και συνολικό πολιτικό πρόβλημα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της
επιταχυνόμενης ΠΑΣΟΚοποίησης του κόμματος. Αφενός θεωρούν ότι
κινδυνεύουν να χάσουν τη ριζοσπαστική αριστερή (λέμε τώρα) ταυτότητά
τους, αφετέρου γιατί φοβούνται ότι ο Τσίπρας θα μετασχηματίσει τον
ΣΥΡΙΖΑ σε ένα προσωπικό μηχανισμό, μετατοπίζοντάς τον δεξιότερα, και εν
ευθέτω χρόνω, θα τους ξεπεράσει, όπως ξεπέρασε και τους «Λαφαζάνηδες».
Έως τις εθνικές εκλογές, κάθε υποψήφιος που θα ξεφεύγει από αυτό που ο
Συριζαίος οπαδός θεωρεί «κανονικότητα» του ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνεται στόχος
κρίσεων και επικρίσεων.
Ο αγώνας επιβίωσης στο κυβερνών κόμμα γίνεται αδυσώπητος.
Ο αγώνας επιβίωσης στο κυβερνών κόμμα γίνεται αδυσώπητος.
Γ. Στδέρης
liberal.gr