Αν δεν γνωρίζετε για τι μιλάω, πληκτρολογήστε στο google «υποψήφιοι αρνούνται στήριξη ΣΥΡΙΖΑ»
Παρακαλώ
να κρατηθείτε και να μην βιαστείτε να απαντήσετε «ναι». Όχι γιατί θα
κάνετε λάθος, αλλά γιατί δεν χρειάζεται. Την απάντηση την έχουν δώσει
από προχτές οι υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες που σπεύδουν να διαχωρίσουν
τη θέση τους από την ανακοίνωση στήριξης του κυβερνητικού κόμματος και
με δικές τους ανακοινώσεις παριστάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτα για ΣΥΡΙΖΑ
και άλλα τέτοια και υπερασπίζονται την υπεροκομματικότητα τους με την
ίδια πειστικότητα που μια πρωταγωνίστρια του Σειρινάκη θα υπερασπιζόνταν
την παρθενία της.
Αν δεν γνωρίζετε για τι μιλάω, πληκτρολογήστε
στο google «υποψήφιοι αρνούνται στήριξη ΣΥΡΙΖΑ» ή «το σκατό έχει φτάσει
στην κάλτσα» ή «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και θα απολαύσετε έναν μακρύ
κατάλογο δυσαρεστημένων υποψηφίων που αντιλαμβάνονται περίπου ως
συκοφαντία την ένταξη τους στη λίστα στήριξης του κόμματος του Αλέκση.
Κάποιοι μάλιστα
έφτασαν να κάνουν sponsored post την ανάρτηση τους με
την οποία διαχωρίζουν τη θέση τους και πολύ καλά κάνουν. Κανένα ποσό δεν
είναι μεγάλο προκειμένου να γλιτώσεις τη ρετσινιά του συριζαίου.
Και
παρότι σε κανέναν δεν αρέσει να ταυτίζεται με έναν ηττημένο, το να
διαβάζεις την ανακοίνωση του αρχιπαρατρεχάμενου της Ρένας της Δούρου,
του συντρόφου Καραμέρου, στην οποία γράφει «... με αφορμή ανακοινώσεις
και δημοσιεύματα περί υποστήριξης από τον ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνουμε τα
ακόλουθα: Είμαστε #Ενωμένο Μαρούσι. Συσταθήκαμε και πορευόμαστε
ανεξάρτητοι από κόμματα και ιδεολογικές αφετηρίες..... Η αγωνία των
κομματικών επιτελείων να απλώσουν τα δίχτυα τους στο Μαρούσι δεν μας
αφορά....» ξεπερνά κάθε προηγούμενη απόπειρα πηδήματος από πλοίο που
βυθίζεται.
Φυσικά ο σύντροφος Καραμέρος (ναι, αυτός που σκέφτηκε
πως είναι καλή ιδέα να κάνει την τραγωδία της Μάνδρας καρναβάλι και πήγε
στο στούντιο του Αυτιά φορώντας νιτσεράδα) δεν είναι ο μόνος σύντροφος
που φοβάται μην κολλήσει καμιά αρρώστια από την πολυαγαπημένη κυβέρνηση.
Είναι όμως ο πιο αναγνωρίσιμος και (για όποιον δεν είναι μόνιμος
κάτοικος του εξωτερικού) απολύτως ταυτισμένος με την κυβέρνηση. Γι αυτό
και η προσπάθεια του να παραστήσει τον υπερκομματικό μου φαίνεται η πιο
διασκεδαστική. Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρχουν αντίστοιχες περιπτώσεις,
στις οποίες όμως το γέλιο θα περιορίζεται στις μικρές κοινωνίες που τους
ξέρουν καλά και θα θυμούνται την αγάπη τους για το Αλέκση και τα
νταούλια του.
Φυσικά πίσω από αυτόν τον πρωτοφανή τρόμο μπροστά σε
κυβερνητική στήριξη βρίσκονται οι δύο πυλωνές του ήθους που εκπροσωπεί ο
ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια είναι η ευκαιριακή συμπόρευση. Το ό,τι φάμε ό,τι
πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας που έγινε η βάση για κάθε συνεργασία
με το κυβερνών κόμμα. Τώρα που αυτό το κόμμα όχι μόνο δεν έχει να
προσφέρει αλλά στοιχίζει κιόλας, εμείς κοιτάμε αλλού. Από την άλλη είναι
η ευκολία των συριζαίων και των συνεργατών τους στο ψέμα και την
εξαπάτηση. Μια ευκολία που τους επιτρέπει με άνεση έμπειρου καρατερίστα
να ισχυρίζονται πως καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ακόμα κι αν
πρόκειται για ανθρώπους που ακούνε Αλέκσης και στα ματάκια τους
σχηματίζονται καρδούλες.
Ομολογώ ότι δεν θυμάμαι άλλες φορές
να έχει αποκρουστεί τόσο μαζικά και με τόση μανία κυβερνητική
υποστήριξη. Από την άλλη με την Πρώτη Φορά Αριστερά είδαμε και ακούσαμε
πολλά για πρώτη φορά, οπότε κάποιοι λύκοι που αποφασίζουν να ντυθούν
πρόβατα δεν πρέπει να μας ξενίζουν. Αντιθέτως, πρέπει να μας κάνουν να
νιώθουμε αισιόδοξοι. Όχι τοσο γιατί στην ουσία δηλώνουν και προβλέπουν
μια τεράστια ήττα του ΣΥΡΙΖΑ όσο γιατί αρχίζει σιγά σιγά να εμπεδώνεται
στην κοινωνία πως τα πάρε δώσε με την ωραία παρέα του Αλέκση είναι κάτι
για το οποίο κανείς πρέπει να ντρέπεται. Και μπράβο του.
Μάνος Βουλαρίνος
athensvoice.gr