της Μάρης Γαργαλιάνου
"Πότε έρχεται το λεωφορείο μου" μια εφαρμογή στο Messenger,
η οποία αδιαπραγμάτευτα ήρθε για να βάλει τέλος στο μαρτύριο πολλών από
εμάς που κινούμαστε με λεωφορεία στο χάος των δρόμων της κατά τα άλλα
όμορφης Αθήνας. Γράφεις τη στάση που βρίσκεσαι και το λεωφορείο που
περιμένεις, η εφαρμογή σε ρωτά προς ποια κατεύθυνση πηγαίνεις, δίνοντάς
σου τη δυνατότητα της επιλογής και αφού επιλέξεις, με χαμόγελο απαντά
"Το 036 θα είναι στη στάση Τήνου με κατεύθυνση προς Κυψέλη σε 7' λεπτά
:)".
Ο λόγος για μια ξεκάθαρα σωτήρια εφαρμογή, της οποίας εγκέφαλος είναι ο 22χρονος φοιτητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Χρήστος Παναγιωτακόπουλος από
τη Μεσσηνία. "Πάντα ψαχνόμουν με οτιδήποτε καινούργιο «παίζει» στον
χώρο της τεχνολογίας... Η απόφαση για τη δημιουργία της εφαρμογής αυτής
ήταν σχεδόν ταυτόχρονη με την υλοποίησή της" μας λέει, απαντώντας σε μια
σειρά από ερωτήματα σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στο Nooz.gr.
Πώς προέκυψε η ιδέα και κατά πόσο εύκολη ήταν η υλοποίησή της; Πως σκέφτεται να εξελίξει το "Πότε έρχεται το λεωφορείο μου";
Τι σημαίνει για τον Χρήστο επιτυχία; Τι γεύση του άφησαν οι δημοτικές
εκλογές στις οποίες συμμετείχε για πρώτη φορά;... Αυτά και άλλα πολλά...
ακολουθούν!
Αναλυτικά η συνέντευξη
Ερ: «Πότε έρχεται το λεωφορείο μου» λοιπόν… Πώς προέκυψε η ιδέα και κατά πόσο εύκολη ήταν η υλοποίησή της;
Απ: Πάντα ψαχνόμουν με οτιδήποτε καινούργιο «παίζει» στον χώρο της
τεχνολογίας. Έτσι κάπως, το 2016 ανακάλυψα κάποια εργαλεία που σου
επιτρέπουν να φτιάξεις chatbots, δηλαδή εφαρμογές που τους γράφεις
γραπτό μήνυμα και σου απαντάνε αυτόματα με κάποια πληροφορία που θα τους
ζητήσεις. Στην αρχή, είχα υψηλές προσδοκίες, καθώς ήθελα να φτιάξω τον
προσωπικό μου βοηθό!
Αλλά όταν μετά από πολύ προσπάθεια το μόνο που κατάφερα να κάνει ήταν
να μου λέει ανέκδοτα, κάθισα να σκεφτώ τι θα ήταν χρήσιμο σε μένα και
παράλληλα θα ήταν πιο εφικτό να κατασκευάσω. Εκείνη την περίοδο, μόλις
είχε ξεκινήσει η πειραματική λειτουργία της τηλεματικής του ΟΑΣΑ, χωρίς
όμως να έχει βγει η εφαρμογή για τα κινητά.
Καθώς χρησιμοποιούσα τα λεωφορεία κάθε μέρα για να πάω στη σχολή μου,
σκέφτηκα να ξεκινήσω από εκεί. Έτσι, προγραμμάτισα το chatbot, όταν το
ρωτάω "Πότε έρχεται το λεωφορείο μου;" να μου απαντάει σε πόση ώρα θα
έρθει το λεωφορείο που παίρνω κάθε μέρα για τη σχολή, στη στάση κοντά
στο σπίτι μου. Βλέποντας πόσο χρήσιμο ήταν αυτό για μένα, το
προγραμμάτισα σιγά - σιγά, να μπορεί να καταλαβαίνει όλες τις στάσεις
και τις γραμμές που υπάρχουν στην Αττική.
Η πρώτη λειτουργική έκδοση ήταν έτοιμη μετά από μια ολόκληρη νύχτα
μπροστά από τον υπολογιστή. Αλλά μου πήρε σχεδόν ένα χρόνο να διορθώσω
όλα τα προβλήματα αλλά και να το κάνω να φτάσει περίπου στη μορφή που
βρίσκεται σήμερα. Το βασικότερο στοιχείο που βοήθησε στην υλοποίηση της
εφαρμογής, ήταν οι χρήστες που τη δοκίμασαν και μου ανέφεραν ό,τι
προβλήματα συναντούσαν ή ό,τι προτάσεις είχαν σχετικά με την λειτουργία
της.
Ερ: Ποιες οι πρώτες αντιδράσεις των φίλων και της οικογένειάς σου όταν τους ανακοίνωσες τι σκέφτηκες να δημιουργήσεις;
Απ: Η απόφαση για τη δημιουργία της εφαρμογής αυτής ήταν σχεδόν
ταυτόχρονη με την υλοποίησή της. Έτσι, σχεδόν όλοι μου οι φίλοι και η
οικογένειά μου, την είδαν ζωντανά. Ήταν μάλιστα και οι πρώτοι άνθρωποι
που την δοκίμασαν και μου έδωσαν την πιο χρήσιμη ανατροφοδότηση σε σχέση
με την ευκολία χρήσης της αλλά και τα προβλήματά της. Επίσης ήταν και
οι πρώτοι άνθρωποι που βοήθησαν στην διάδοσή της, συστήνοντας τη σε
γνωστούς και φίλους.
Ερ: Μέχρις ώρας την εφαρμογή έχουν χρησιμοποιήσει πάνω από
250.000 άτομα. Πώς σε κάνει αλήθεια να αισθάνεσαι η εμπιστοσύνη του
κόσμου;
Απ: Είναι πραγματικά πολύ όμορφο συναίσθημα να έχεις δημιουργήσει
κάτι που διευκολύνει έμπρακτα την καθημερινή ζωή των συνανθρώπων σου. Η
εμπιστοσύνη του κόσμου είναι και αυτό που μου δίνει κίνητρο και δύναμη
να σκεφτώ άλλες, νέες ιδέες και τρόπους να συνεισφέρω παραπάνω στην
βελτίωση της ζωής μας.
Η στήριξη του κόσμου αποδεικνύει ότι δεν χρειάζεται απαραίτητα, να
δημιουργήσεις κάτι μεγάλο ή επαναστατικό για να κάνεις την ζωή των
ανθρώπων κάπως καλύτερη. Πιστεύω στις μικρές αλλαγές που συνολικά
μπορούν να βελτιώσουν την καθημερινότητά μας.
Ερ: Υπάρχουν καλές κριτικές, υπάρχουν και κακές. Πως αντιδρά ο Χρήστος στις μεν, αλλά και τις δε;
Απ: Οι καλές κριτικές είναι πάντα ευπρόσδεκτες και ευχάριστες. Όμως,
οι κριτικές στις οποίες δίνω περισσότερη σημασία είναι οι κακές. Αυτές
είναι που με βοηθούν να βελτιώσω την εφαρμογή μου, να διορθώσω τα όποια
προβλήματά της, και να την κάνω συνολικά πιο εύχρηστη για τους χρήστες
της.
Οι κριτικές που με στεναχωρούν περισσότερο είναι αυτές που δεν μου
δίνουν κάποια ένδειξη για το τι πήγε στραβά ώστε να μπορέσω να εντοπίσω
τελικά το πρόβλημα και να το διορθώσω. Ο χρήστης που για παράδειγμα μου
απλώς μου γράφει “Είναι χάλια η εφαρμογή”, μου αφαιρεί ουσιαστικά την
ευκαιρία να τον “κερδίσω" ξανά, διορθώνοντας το πρόβλημά του.
Ερ: Τι σημαίνει για εσένα επιτυχία; Αλήθεια… το αντίθετό της σε φοβίζει;
Απ: Επιτυχία για μένα είναι πρώτα απ’ όλα να νιώθεις χαρούμενος με
αυτό που κάνεις και τις επιλογές σου στη ζωή σου. Γι' αυτό και κάθε φορά
που βρίσκομαι απέναντι σε κάποιο σταυροδρόμι στην καθημερινότητά μου,
πάντα διαλέγω τον δρόμο που με γεμίζει περισσότερο. Κατά δεύτερον, για
μένα, επιτυχία είναι να μπορείς να προσφέρεις με τις πράξεις σου στον
κόσμο. Δεν χρειάζεται να προσφέρεις κάτι μεγάλο και σπουδαίο, αλλά από
τη στιγμή που βάζεις έστω και ένα λιθαράκι για να γίνει ο κόσμος μας
καλύτερος, θεωρώ ότι είσαι επιτυχημένος.
Δεν αισθάνομαι βέβαια πάντα σίγουρος για τις επιλογές μου, και έχω
περάσει και εγώ φάσεις που φοβάμαι ότι μπορεί να μην πετύχω τα όνειρά
μου. Όμως, προσπαθώ, ειδικά σε αυτές τις στιγμές, να εντοπίζω τί είναι
αυτό που με κάνει χαρούμενο και να το χρησιμοποιώ σαν πυξίδα.
Γενικότερα, η επιτυχία δεν είναι κάτι που κυνηγάω ενεργά. Πιστεύω πολύ
ότι όταν κάνεις αυτό που σου αρέσει και σε γεμίζει... τελικά, αργά ή
γρήγορα, η επιτυχία θα έρθει μόνη της.
Ερ: Σκέφτεσαι να εξελιχθεί το «Πότε έρχεται το λεωφορείο μου»; Και αν ναι, πως;
Απ: Φυσικά, το μόνο που με περιορίζει στο να βελτιώσω την εφαρμογή,
είναι ο διαθέσιμος χρόνος που έχω. Έχω πολλές ιδέες, όπως βελτιώσεις
στον τρόπο αναζήτησης της στάσης, το να σου στέλνει το chatbot αυτόματα
ενημερώσεις όταν κοντεύει το λεωφορείο στη στάση σου και άλλα πολλά.
Κάποια έχω ήδη ξεκινήσει να τα υλοποιώ και σύντομα θα τα δείτε ενεργά
στην εφαρμογή.
Ερ: Στις δημοτικές εκλογές είδαμε το όνομά σου στο ψηφοδέλτιο
του «Ξανά η πόλη μπροστά» του Κώστα Στέφα στην κοινότητα της
Αργυρούπολης. Τι γεύση σου άφησε αυτή η εμπειρία;
Απ: Η εμπειρία ενός προεκλογικού αγώνα, ήταν κάτι πολύ ενδιαφέρον για
μένα. Το πώς θα μιλήσεις για τα προβλήματα της περιοχής σου, πώς θα
ψάξεις για λύσεις και πώς θα προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις τις ιδέες
σου με τους συμπολίτες σου, αποτελεί από μόνο του μια πολύ ενδιαφέρουσα
δραστηριότητα.
Αυτό όμως που πραγματικά μου έκανε εντύπωση, είναι πως μέσα από αυτή
τη διαδικασία, είδα την πόλη στην οποία μένω όλη μου τη ζωή με μια
διαφορετική ματιά. Παρατήρησα προβλήματα που εμένα μπορεί να μην με
επηρεάζουν στην καθημερινότητά μου, αλλά επηρεάζουν άλλους κατοίκους της
πόλης, όπως τους ηλικιωμένους ή τους γονείς με μικρά παιδιά.
Έμαθα πράγματα που δεν γνώριζα για την ιστορία του τόπου μου και
παράλληλα συνάντησα πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους με ιδέες και
προτάσεις, που μου άνοιξαν διαφορετικούς ορίζοντες. Γενικά, η ενασχόλησή
μου με τα τοπικά θέματα, ήταν μια ευκαιρία για μένα να συνδεθώ
περισσότερο με την πόλη μου, την γειτονιά μου και τους ανθρώπους της.
Ερ: Καλώς εχόντων των πραγμάτων, μετά από τέσσερα χρόνια τι λες; Θα δούμε ξανά το όνομά σου σε κάποιο ψηφοδέλτιο;!
Απ: Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να απαντηθεί με σιγουριά. Όμως,
πιστεύω ότι η πολιτική, ιδιαίτερα στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης,
είναι κάτι στο οποίο όλοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν άποψη και
συμμετοχή. Είναι κρίμα που πολλοί νέοι άνθρωποι, ιδιαίτερα στην ηλικία
μου, έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη τους στους πολιτικούς πρώτα, και στην
πολιτική μετά, απέχουν από αυτή θεωρώντας τη μίζερη, βρώμικη και μόνο
για καριερίστες.
Γι’ αυτό από τον χώρο της πολιτικής, σε κάθε επίπεδο, πάντα λείπουν
οι νέοι που με την ενέργεια και τις ιδέες τους μπορούν να κάνουν τη ζωή
μας καλύτερη.
Σίγουρα
λοιπόν, θα προσπαθώ να αποδείξω ότι και οι νέοι μπορούμε να βοηθήσουμε
στην πολιτική, προβάλλοντας τις ιδέες μου και τις απόψεις μου,
ανεξαρτήτως του αν θέσω υποψηφιότητα ή όχι. Ούτως ή άλλως η ενασχόληση
κάποιου με τα κοινά δεν αρχίζει και δεν τελειώνει με τις εκλογές, αλλά
είναι μια διαρκής ανιδιοτελής προσφορά στον τόπο του.