Σας συμβουλεύω να καταναλώσετε πέντε λεπτά από τον χρόνο σας για να
διαβάσετε με προσοχή την ομιλία Τσίπρα στην Δραπετσώνα, που είχε γενικό
τίτλο «Δεν θα ξεμπερδέψετε έτσι εύκολα με την Αριστερά».
Διαβάστε την,
διότι δεν επρόκειτο για απόπειρα αναχώματος προς τον Βαρουφάκη, όπως
γράφτηκε. Μακάρι να ήταν αυτό. Επρόκειτο για ένα μανιφέστο του τρόπου
που θα κάνει αντιπολίτευση ο Σύριζα μετά την 7η Ιουλίου. Ήταν μια
(ανατριχιαστική) προβολή στο εγγύς μέλλον.
Για όσους πιστεύουν ότι ο Σύριζα γίνεται σιγά-σιγά ένα κεντρώο
σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, η ομιλία αυτή είναι εξόχως διδακτική. Το ίδιο
και για κείνους που θεωρούν ότι μετά την 7η Ιουλίου οι σημερινοί
υπουργοί και βουλευτές της μνημονιακότερης κυβέρνησης του τόπου, δεν θα
έχουν τα μούτρα ή το σθένος να ασκήσουν έξαλλη ακροαριστερή πολιτική σαν
εκείνη του 2010-14. Αμ δε. Η «περήφανη» Δραπετσώνα, άλλο μήνυμα μας
έστειλε.
Κάθε εξειδικευμένη αναφορά του Αλέξη, ήταν
και μια αναγγελία ενός
αυριανού μετώπου με την κυβέρνηση του Κυριάκου. Πάρτε τα με την σειρά.
Τα λιπάσματα όπου μιλούσε, τα έσωσε «από τους κερδοσκόπους του μπετόν».
Και ποιοι ήταν αυτοί οι κερδοσκόποι, από τα νύχια των οποίων άρπαξε την
λεία ο Αλέξης; Μα η Cosco. Να λοιπόν που οι Κινέζοι με τους οποίους ο
Αλέξης ήταν κώλος και βρακί, ξανάγιναν αρπακτικά τώρα που θα γίνει
αντιπολίτευση.
Το Ελληνικό, το οποίο ο βαθύς Σύριζα δεν επέτρεψε ποτέ να ξεκινήσει
αλλά ο ίδιος ο Αλέξης διαφήμιζε ως απόδειξη της φιλοεπενδυτικής του
διάθεσης, ξανάγινε μια επένδυση «απολύτως εχθρική προς τους κατοίκους
της Αττικής». Θυμίζω πως απομένουν δυο υπουργικές αποφάσεις για να
ξεκινήσει. Ε λοιπόν, ετοιμαστείτε να ξαναδείτε Συριζαίους να πέφτουν
στις ρόδες της πρώτης μπουλντόζας που θα εμφανιστεί στον σημερινό
σκουπιδότοπο.
Ξανάβγαλε από την λήθη τις Σκουριές, κατηγορώντας τον Μητσοτάκη ότι
«θα περάσει σαν οδοστρωτήρας πάνω από την προστασία του περιβάλλοντος».
Τις είχαμε ξεχάσει τις Σκουριές, αλλά τώρα θα ξαναμπούν στο πλάνο μας.
Εδώ θα είμαστε σε λίγους μήνες. Τα παιδιά που θα έχουν εκδιωχθεί απ’ τα
Εξάρχεια, εκεί πάνω θα μαζεύονται για να κάνουν αντίσταση με καταδρομές
και μολότωφ, όπως κάποτε που για να μπεις στην Ερεσό έπρεπε να δείξεις
ταυτότητα στο φυλάκιο των «αγωνιστών περιβαλλοντολόγων» που υπήρχε στην
είσοδο της πόλης.
Πήρε τις (ρημαγμένες απ’ τον ίδιον και τους υπουργούς του συντάξεις)
και ανήγγειλε ότι «ο Μητσοτάκης είναι σε προχωρημένες συζητήσεις με
πολυεθνικούς ασφαλιστικούς ομίλους, για να τους τις παραδώσει,
φεσώνοντας τον ελληνικό λαό». Κάθε αλλαγή λοιπόν του πανάθλιου νόμου
Κατρούγκαλου, του νόμου που μόνο ένας χασάπης θα ονειρευόταν, θα είναι
παράδοση στις πολυεθνικές. Και τι κάνει παρακαλώ ο λαός (και τα κόμματα
του λαού) όταν οι συντάξεις παραδίδονται στους πολυεθνικούς ιδιώτες; Μα
φυσικά, αντίσταση στους δρόμους. (Το πρώτο μέλημα της νέας κυβέρνησης
στο ασφαλιστικό, θα πρέπει να είναι η έκδοση των περίφημων
εκκαθαριστικών των συντάξεων, που ετούτοι εδώ κρύβουν. Για να
αντιληφθούμε τι ζημιά έκανε ο Κατρούγκαλος και η Αχτσιόγλου στον κάθε
ασφαλισμένο ξεχωριστά.)
Το αποκορύφωμα βέβαια ήταν η αναφορά του Αλέξη στην ΔΕΗ. Παραδίδει
μια εταιρεία στον προθάλαμο της χρεωκοπίας, αλλά προειδοποιεί ότι θα
αντισταθεί σε κάθε απόπειρα διάσωσης της. Όπως είπε, ο Κυριάκος
«ετοιμάζει το ξεπούλημα της σε συγκεκριμένους εκπροσώπους της
ολιγαρχίας». Και το είπε την ίδια μέρα που ο δικός τους Παναγιωτάκης
μιλούσε στην γενική συνέλευση της εταιρείας για «απογαλακτισμό από τον
δημόσιο έλεγχο» και για «είσοδο στρατηγικού επενδυτή».
Είπε κι άλλα ο Αλέξης, αλλά δεν χωράνε εδώ. Και τι καταλάβαμε λοιπόν
απ’ αυτά που είπε; Ότι στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης
Μητσοτάκη περί τις 20 Ιουλίου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης
Αλέξης Τσίπρας, δεν θα ανέβει στο βήμα καταπτοημένος από την δεύτερη
βαριά ήττα του, ούτε προβληματισμένος για την λαϊκή του απομόνωση.
Αντιθέτως, θα ανέβει στο βήμα ως ένας αναγεννημένος απ’ τις στάχτες του
Τσε Γκεβάρα, που θα υψώσει το δάκτυλο απειλητικά και θα προειδοποιήσει
άπαντες πως θα τα πουν στο πεζοδρόμιο.
Δημ. Καμπουράκης
liberal.gr