Ανησυχία αλλά
και συγκρατημένη αισιοδοξία εκφράζουν οι σεισμολόγοι μία μέρα μετά τον
ισχυρό σεισμό που σημειώθηκε χθες Παρασκευή μεσημέρι στην Αττική
τρομοκρατώντας τους κατοίκους της πρωτεύουσας που βγήκαν σε δρόμους και
πλατείες.
Η Επιτροπή Εκτίμησης Σεισμικού Κινδύνου συνεδρίασε το βράδυ της Παρασκευής στα γραφεία του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ) για να εκτιμήσει την κατάσταση. Όπως εκτιμούν οι ειδικοί ο χθεσινός σεισμός ήταν ο κύριος καθώς η μετασεισμική ακολουθία εξελίσσεται ομαλά έχοντας φθίνουσα πορεία. Ο σεισμός, προήλθε κατά πάσα πιθανότητα από το δυτικό άκρο του ρήγματος της Πάρνηθας που δεν είχε ενεργοποιηθεί στο σεισμό του 1999.
Τις 49 φτάνουν οι μετασεισμοί που σημειώθηκαν μέχρι τις 6 το πρωί του Σαββάτου από τον ίδιο εστιακό χώρο του σεισμού στην Μαγούλα.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας εμφανίστηκε αρκετά καθησυχαστικός λέγοντας ότι όλα δείχνουν πως η εξέλιξη είναι ομαλή. Τόνισε ότι «με ελάχιστη επιφύλαξη, όλα συντείνουν στο ότι ο χθεσινός ήταν ο κύριος σεισμός».
Την ίδια στιγμή, παλαιότερες έρευνες που δημοσιεύτηκαν, δείχνουν ότι εντός και γύρω από την Αττική υπάρχουν 25 άγνωστα ρήγματα που προκαλούν ανησυχία σε γεωλόγους και σεισμολόγους
Πρόκειται για ρήγματα τα οποία έχουν καταγραφεί μετά τον καταστροφικό σεισμό τον Σεπτέμβριο του 1999 και έχουν εντοπιστεί στον Νότιο Ευβοϊκό, το Πόρτο Ράφτη και τη Νέα Μάκρη, τον Σαρωνικό, τον Κορινθιακό, τη Βόρεια Πάρνηθα και την Κακιά Σκάλα, σύμφωνα με τα Νέα.
Συγκεκριμένα, έχουν καταγραφεί δύο νέα ρήγματα στον υποθαλάσσιο χώρο του Νοτίου Ευβοϊκού, δύο σε Κάρυστο - Πόρτο Ράφτη, τέσσερα στον Σαρωνικό, 4-5 στον Κορινθιακό, 4-5 στη ζώνη της Βόρειας Πάρνηθας, και 4- 5 στη ζώνη της Πάρνηθας - Γερανίων και Κακιάς Σκάλας.
Τα 19 ενεργά ρήγματα
Ο βυθός του Αιγαίου ανάμεσα στη Σκύρο, στη Λέσβο και στον Άγιο Ευστράτιο κρύβει συνολικά 19 μεγάλα ενεργά ρήγματα, μήκους άνω των επτά χιλιομέτρων το καθένα, τα οποία μπορούν να δώσουν ισχυρούς σεισμούς μεγέθους 6,1 έως 7,4 βαθμών, σύμφωνα με τις μελέτες της επιστημονικής ομάδας τον καθηγητή του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρη Παπανικολάου.
Τα 8 από αυτά τα ρήγματα μπορούν να «δώσουν» σεισμούς, άνω των 7 βαθμών, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιορισθεί χρονικά εάν αυτός θα συμβεί σε μερικά χρόνια ή σε δεκάδες χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις των ερευνητών, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση πριν από μερικά χρόνια στο περιοδικό «Marine Geology» (Θαλάσσια Γεωλογία).
Σύμφωνα με άλλες έρευνες, και στο βυθό του Αιγαίου υπάρχουν πολλά ρήγματα. Ανάμεσα σε Σαντορίνη και Αμοργό υπάρχουν συνολικά πέντε μεγάλα ρήγματα μήκους άνω των 20 χιλιομέτρων το καθένα, τα οποία μπορούν να δώσουν σεισμούς μεγέθους 6,5 έως 7,3 βαθμών.
Επίσης φαίνεται να υπάρχουν τουλάχιστον 20 υποθαλάσσια ηφαίστεια, αλλά μόνο ο Κολούμπος κοντά στη Σαντορίνη φαίνεται να είναι ενεργός, όπως προκύπτει από παλαιότερες έρευνες ξένων και Ελλήνων γεω-επιστημόνων στην περιοχή.
Τέλος, όσον αφορά τον κίνδυνο για ένα τσουνάμι, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η περιοχή έχει το σεισμικό δυναμικό που χρειάζεται καθώς και πολλά απότομα ασταθή πρανή με μεγάλες μορφολογικές κλίσεις κατά μήκος των ρηξιγενών υποθαλάσσιων κρημνών, που μπορούν να δώσουν τσουνάμι, εφόσον ενεργοποιηθούν, όπως έγινε το 1956 με το μεγαλύτερο τσουνάμι του 20ου αιώνα στη Μεσόγειο.
Η Επιτροπή Εκτίμησης Σεισμικού Κινδύνου συνεδρίασε το βράδυ της Παρασκευής στα γραφεία του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ) για να εκτιμήσει την κατάσταση. Όπως εκτιμούν οι ειδικοί ο χθεσινός σεισμός ήταν ο κύριος καθώς η μετασεισμική ακολουθία εξελίσσεται ομαλά έχοντας φθίνουσα πορεία. Ο σεισμός, προήλθε κατά πάσα πιθανότητα από το δυτικό άκρο του ρήγματος της Πάρνηθας που δεν είχε ενεργοποιηθεί στο σεισμό του 1999.
Τις 49 φτάνουν οι μετασεισμοί που σημειώθηκαν μέχρι τις 6 το πρωί του Σαββάτου από τον ίδιο εστιακό χώρο του σεισμού στην Μαγούλα.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας εμφανίστηκε αρκετά καθησυχαστικός λέγοντας ότι όλα δείχνουν πως η εξέλιξη είναι ομαλή. Τόνισε ότι «με ελάχιστη επιφύλαξη, όλα συντείνουν στο ότι ο χθεσινός ήταν ο κύριος σεισμός».
Την ίδια στιγμή, παλαιότερες έρευνες που δημοσιεύτηκαν, δείχνουν ότι εντός και γύρω από την Αττική υπάρχουν 25 άγνωστα ρήγματα που προκαλούν ανησυχία σε γεωλόγους και σεισμολόγους
Πρόκειται για ρήγματα τα οποία έχουν καταγραφεί μετά τον καταστροφικό σεισμό τον Σεπτέμβριο του 1999 και έχουν εντοπιστεί στον Νότιο Ευβοϊκό, το Πόρτο Ράφτη και τη Νέα Μάκρη, τον Σαρωνικό, τον Κορινθιακό, τη Βόρεια Πάρνηθα και την Κακιά Σκάλα, σύμφωνα με τα Νέα.
Συγκεκριμένα, έχουν καταγραφεί δύο νέα ρήγματα στον υποθαλάσσιο χώρο του Νοτίου Ευβοϊκού, δύο σε Κάρυστο - Πόρτο Ράφτη, τέσσερα στον Σαρωνικό, 4-5 στον Κορινθιακό, 4-5 στη ζώνη της Βόρειας Πάρνηθας, και 4- 5 στη ζώνη της Πάρνηθας - Γερανίων και Κακιάς Σκάλας.
Τα 19 ενεργά ρήγματα
Ο βυθός του Αιγαίου ανάμεσα στη Σκύρο, στη Λέσβο και στον Άγιο Ευστράτιο κρύβει συνολικά 19 μεγάλα ενεργά ρήγματα, μήκους άνω των επτά χιλιομέτρων το καθένα, τα οποία μπορούν να δώσουν ισχυρούς σεισμούς μεγέθους 6,1 έως 7,4 βαθμών, σύμφωνα με τις μελέτες της επιστημονικής ομάδας τον καθηγητή του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρη Παπανικολάου.
Τα 8 από αυτά τα ρήγματα μπορούν να «δώσουν» σεισμούς, άνω των 7 βαθμών, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιορισθεί χρονικά εάν αυτός θα συμβεί σε μερικά χρόνια ή σε δεκάδες χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις των ερευνητών, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση πριν από μερικά χρόνια στο περιοδικό «Marine Geology» (Θαλάσσια Γεωλογία).
Σύμφωνα με άλλες έρευνες, και στο βυθό του Αιγαίου υπάρχουν πολλά ρήγματα. Ανάμεσα σε Σαντορίνη και Αμοργό υπάρχουν συνολικά πέντε μεγάλα ρήγματα μήκους άνω των 20 χιλιομέτρων το καθένα, τα οποία μπορούν να δώσουν σεισμούς μεγέθους 6,5 έως 7,3 βαθμών.
Επίσης φαίνεται να υπάρχουν τουλάχιστον 20 υποθαλάσσια ηφαίστεια, αλλά μόνο ο Κολούμπος κοντά στη Σαντορίνη φαίνεται να είναι ενεργός, όπως προκύπτει από παλαιότερες έρευνες ξένων και Ελλήνων γεω-επιστημόνων στην περιοχή.
Τέλος, όσον αφορά τον κίνδυνο για ένα τσουνάμι, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η περιοχή έχει το σεισμικό δυναμικό που χρειάζεται καθώς και πολλά απότομα ασταθή πρανή με μεγάλες μορφολογικές κλίσεις κατά μήκος των ρηξιγενών υποθαλάσσιων κρημνών, που μπορούν να δώσουν τσουνάμι, εφόσον ενεργοποιηθούν, όπως έγινε το 1956 με το μεγαλύτερο τσουνάμι του 20ου αιώνα στη Μεσόγειο.