13.7.19

Τρικυμία εν ποτηρίω στην Κεντροαριστερά

Κακό χωριό τα λίγα σπίτια και το ΚΙΝΑΛ αρχίζει  να βρίσκεται σε περιδίνηση, που δεν αποκλείεται να γίνει διαλυτικός ανεμοστρόβιλος.  Η Φώφη Γεννηματά κατήγγειλε στις συνεδριάσεις  των κομματικών οργάνων, υπόγειες συναλλαγές και δούρειους ίππους, ενώ απηύθυνε αυστηρό μήνυμα σε όσους ερωτοτροπούν  με άλλα κόμματα, να φύγουν τώρα.  Η θέση της κας Γεννηματά έχει αρχίσει να αποκτάει ρωγμές, μετά το αναιμικό ποσοστό που πήρε στις ευρωεκλογές, και την ακόμη πιο αναιμική αύξηση στις εθνικές. Ήδη  ένας εκ των συνυποψηφίων της, ο Νίκος Ανδρουλάκης   έστειλε  το μήνυμα  πως «Το αποτέλεσμα δεν συμβαδίζει με τις προσδοκίες του κόμματός μας», ενώ άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να θέσει θέμα  ηγεσίας.  «Στα όργανά μας συζητάμε για όλα», απάντησε όταν ρωτήθηκε αν τίθεται θέμα ηγεσίας. Η κα Γεννηματά σαφώς οφείλει αρχικά την ηγεσία της στην συγκινησιακή φόρτιση που εξέπεμπε στο κόσμο του ΠΑΣΟΚ το επίθετο Γεννηματάς.  
Ωστόσο τον πρώτο καιρό διεύθυνε με σιδερένιο χέρι το κόμμα. Στην συνέχεια με το άνοιγμα  που έκανε άρχισαν τα προβλήματα. Η συνεχής διαμάχη με τον Θεοδωράκη για τον τρόπο που θα εκλεγεί ηγεσία στο ΚΙΝΑΛ, αρχικά κούρασε τον κόσμο και στην συνέχεια προκάλεσε θυμηδία, ανακόπτοντας την αρχική εκκίνηση επαναφοράς Αφού οι επήλυδες είδαν  ότι δεν μπορούσαν να κάνουν ρεσάλτο στην ηγεσία, με διάφορα προσχήματα άρχισαν να  απομακρύνονται. Οι Πρέσπες ήταν η χρυσή ευκαιρία να κουνήσουν μαντίλι.  Ουσιαστικά στο ΚΙΝΑΛ  έμεινε το ΠΑΣΟΚ με κάποιες προσθήκες του κ.  Καμίνη και ολίγων στελεχών που παρέμειναν από τη ΔΗΜΑΡ. Με την απομάκρυνση Βενιζέλου, έχασε ένα μικρό ποσοστό, αλλά δεν είχε αντίθετες εισροές από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως όμως η απομάκρυνση έδωσε την εντύπωση ότι το κόμμα επιστέφει σε ένα παλαιοκομματικό προφίλ. Σε αυτό συνέβαλε και ο «αλεξιπτωτιστής» Γραμματέας Επικοινωνίας κ. Μαλέλης  (πόθεν και γιατί ο διορισμός στη θέση;) με την ρητορική δεκαετίας των ‘70s. Η κα Γεννηματά χθες στην Κ.Ε. χαρτογράφησε  την αυτόνομη  πορεία του κόμματός της διαχωρίζοντάς το από τον ΣΥΡΙΖΑ, για τον οποίο είπε ότι «όσο και αν μεταμφιέζεται, είναι στον πυρήνα  του DNA  του ένα βαθιά λαϊκιστικό κόμμα που τρέφεται και αναπαράγεται από διχαστικές και τυχοδιωκτικές λογικές». Δεν έχει άδικο, όμως η εκλογική στασιμότητα  δημιουργεί φυγόκεντρες τάσεις σε στελέχη που βλέπουν να στενεύει το πολιτικό τους μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να απευθύνει προσκλητήριο το Φθινόπωρο και κάποιοι ενδέχεται να ενδώσουν προθύμως. Το ΚΙΝΑΛ δεν είναι ΚΚΕ του Κέντρου, όπως τείνουν να το χαρακτηρίζουν κάποιοι λόγω της εκλογικής καθήλωσης. Δεν θα παραμείνει σταθερό το ποσοστό του.  Το ΚΚΕ απολαμβάνει μια σχεδόν θρησκευτική προσήλωση από τους οπαδούς του. Το ποσοστό του αναπαράγεται όχι τόσο από εκλογικές εισροές και νέες  στρατολογήσεις, αλλά κυρίως από τον κόσμο που του παραμένει πιστός και μεταδίδει αυτή την πίστη στα παιδιά του. Υπάρχει ας πούμε ένα είδος «εσωτερικής ανακύκλωσης».   Οι εναπομείναντες στο ΚΙΝΑΛ είναι άλλη φυλή. 
Έχουν  «ζυμωθεί» δεκαετίες μαζί, διατηρούν την συναισθηματική προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ και τον πράσινο ήλιο (τα ΚΙΝΑΛ και τα νέα σύμβολα τους φαίνονται  νερόβραστα, δεν τους «εγείρουν» ). 
Έχουν  ενεργή και διαρκή κομματική μνήμη, αλλά δεν έχουν την Ιώβεια επιμονή των  οπαδών του ΚΚΕ, που δεν προσβλέπει στην εξουσία.  
Οι Πασόκοι έχουν συνηθίσει το κόμμα τους να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό, ακόμη και τα μέλη και οι οπαδοί που δεν προσβλέπουν σε προσωπικά υλικά οφέλη  από την κυριαρχία αυτή. Ετσι έχει αρχίσει να εξαπλώνεται δυσαρέσκεια για την κα Γεννηματά, η οποία εκδηλώνεται φανερά και  στα social media.    Παράλληλα στο εσωτερικό του υπάρχει και η άσβεστη (!)  διαμάχη μεταξύ των εναπομεινάντων Βενιζελικών και  των ΓΑΠικών, καθώς οι τελευταίοι θεωρούν ότι  ο Βενιζέλος έριξε την κυβέρνηση  ΓΑΠ ( οι τελευταίοι έχουν μια ταλιμπανική προσήλωση στον ΓΑΠ,  δεν ασκούν την στοιχειώδη αυτοκριτική και δεν αποδέχονται την ελάχιστη κριτική για τους χειρισμούς του Γιώργου ως Πρωθυπουργού). Η κα Γεννηματά εξήγγειλε ποικίλες δράσεις για το Φθινόπωρο, Συνδιάσκεψη με θέμα την Σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα  του 21ου αι,  συνδιάσκεψη και προκήρυξη συνεδρίου νεολαίας, ίδρυση Ακαδημίας Επιμόρφωσης και Αξιολόγησης, Δίκτυα  Στελεχών κλπ΄ Φιλόδοξα  σχέδια και ενδιαφέροντα, που ταιριάζουν στα μοντέρνα ευρωπαϊκά κόμματα. Αρκεί βέβαια να κατορθώσει να ξεπεράσει  την  εσωτερική αμφισβήτηση. Αναρωτιέται κανείς πως θα το κατορθώσει αυτό εάν δεν θέσει εαυτόν στην κρίση ενός συνεδρίου.
  Γ. Σιδέρης
liberal.gr