Οι ειδικοί δεν συστήνουν κάποια ειδική διατροφή σε ανθρώπους που ταλαιπωρούνται συχνά από ημικρανίες. Αν όμως κάθε φορά που τρώτε τυρί ή σοκολάτα, διαπιστώνετε έχετε έντονο πονοκέφαλο, εξυπακούεται ότι πρέπει να αποφεύγετε την κατανάλωσή τους.
Μία άλλη παράμετρος είναι η συχνότητα κατανάλωσης των γευμάτων.
Πολλοί άνθρωποι εκδηλώνουν πονοκέφαλο αν μεσολαβήσουν πολλές ώρες αποχής από το φαγητό. Είναι σημαντικό λοιπόν να μην παραλείπετε γεύματα.
Οι ειδικοί συστήνουν τα μικρά και συχνά γεύματα, την καλή ενυδάτωση του οργανισμού, τακτική άσκηση, καλό ύπνο, διαχείριση του άγχους και διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες και άπαχες πρωτεΐνες που επιβραδύνουν την πέψη και διατηρούν σταθερά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Εν τω μεταξύ, δείτε τροφές και ποτά που σύμφωνα με το onmed.gr, συνδέονται με πονοκεφάλους σε ανθρώπους που είναι επιρρεπείς στις ημικρανίες:
Αλκοόλ: Στα «ένοχα» για ημικρανίες ποτά περιλαμβάνονται το κόκκινο κρασί (λόγω των θειωδών που περιέχει), η μπύρα, η σαμπάνια και το ουίσκι. Σύμφωνα με κάποιες θεωρίες, ο πονοκέφαλος προκαλείται λόγω της αραίωσης του αίματος από το αλκοόλ αλλά και της αφυδάτωσης που προκαλεί στον οργανισμό.
Καφεΐνη: Σε μικρές δόσεις μπορεί να βοηθήσει στον περιορισμό του πόνου, γι’ αυτό και περιέχεται σε πολλά μη συνταγογραφούμενα φάρμακα. Αν όμως πίνετε πολύ καφέ και τον σταματήσετε απότομα, μπορεί να έχετε συχνά πονοκέφαλο. Το καλύτερο είναι να καταναλώνετε σταθερές ποσότητες καφέ.
Τυριά μακράς ωρίμανσης: Η παρμεζάνα, το ελβετικό τυρί, το τσένταρ και το Brie, ανήκουν στα τυριά μακράς ωρίμανσης, τα οποία είναι πλούσια σε τυραμίνη, μια ουσία που συνδέεται με την πρόκληση ημικρανίας. Άλλες τροφές πλούσιες σε τυραμίνη είναι τα επεξεργασμένα κρέατα (αλλαντικά κλπ.), τα τουρσιά και οι ελιές.
Πρόσθετα τροφίμων: Ουσίες που προστίθενται σε τρόφιμα για να τους δώσουν χρώμα και γεύση και να παρατείνουν τη διάρκειά τους, ενοχοποιούνται για ημικρανίες. Μία τέτοια είναι το γλουταμινικό μονονάτριο (MSG) που απαντάται συχνότερα στην κινέζικη κουζίνα. Το ίδιο ισχύει και για τα νιτρικά και νιτρώδη άλατα, τα οποία υπάρχουν στα αλλαντικά, αλλά και για γλυκαντικές ουσίες όπως η ασπαρτάμη.