Αυτή η μνημειώδης ατάκα του Κ.Χατζηχρήσου προς τον Θ.Βέγγο στην
ταινία «ο Ηλίας του 16ου», ταιριάζει απόλυτα στη σχέση του Α.Τσίπρα με
τους πρώην υπουργούς του.
Στηρίξτε με για να σας στηρίξω. Βέβαια, εμένα μου ακούγεται πιο πολύ
ως απειλή. Δεν με κρατάτε μόνον εσείς, σας κρατώ κι εγώ. Να σταματήσετε
να κάνετε κριτική για τα όσα έγιναν τότε, γιατί κι εγώ θα ανοίξω το
στόμα μου.
Αυτό είναι το μήνυμα του Α.Τσίπρα προς τους πρώην υπουργούς του που,
αίφνης, λαλίστατοι καταγγέλλουν εαυτούς και αλλήλους για τα όσα έγιναν
τότε, στο «ηρωικό» πρώτο εξάμηνο του 2015.
Δηλαδή, ο τέως πρωθυπουργός δεν νομίζω πως ξαφνικά απέκτησε κάποια
έφεση προς την συγγραφή των απομνημονευμάτων του. Απλώς προσπαθεί να
υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Γιατί όλα όσα καταμαρτυρούν οι πρώην υπουργοί για τα
διαδραματισθέντα
το 2015, ουσιαστικά αφορούν τον ίδιο. Όλες οι αιτιάσεις τους ακουμπούν
το πρόσωπο του, καθώς αυτός ήταν ο πρωθυπουργός.
Και ο Α.Τσίπρας είναι υποχρεωμένος να αμυνθεί. Απειλεί να ανοίξει το στόμα του. Ομως, τι να πει;
Ο,τι και να αποκαλύψει τελικά οι κατηγορίες θα επιστρέψουν στον ίδιο.
Αυτό ακριβώς είναι το αδιέξοδο του και φαίνεται πως το αντιλαμβάνεται.
Βέβαια, το ίδιο πράγμα αντιλαμβάνονται και οι καταγγέλλοντες πρώην
υπουργοί. Γιατί γνωρίζουν πως όταν επιτίθενται στον Γ.Βαρουφάκη,
ουσιαστικά επιτίθενται στον Α.Τσίπρα που έκανε υπουργό τον Γ.Βαρουφάκη
και ενέκρινε, επί ένα εξάμηνο, την πολιτική του.
Μάλιστα, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, μαζί, από τον Σεπτέμβριο του 2014, χάραξαν την ακολουθητέα γραμμή.
Είναι φανερό πως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ένα παιχνίδι
εξουσίας, που αποβλέπει στον έλεγχο των εξελίξεων. Κοινός παρονομαστής ο
ρόλος του Α.Τσίπρα. Κάποιοι τον θέλουν με «κομμένα τα φτερά», άλλοι
ζητούν να πάρει το παιχνίδι στους ώμους του.
Και ο ίδιος ο Α.Τσίπρας προσπαθεί να ξεφύγει από αυτήν εσωστρέφεια,
με ένα άνοιγμα στους ψηφοφόρους του.Φαίνεται όμως, όπως προκύπτει από τα
καθημερινά σχεδόν αυτομαστιγώματα των πρώην υπουργών, πως σε αυτόν τον
κατήφορο δεν υπάρχει τέλος.
Βέβαια, το βαθύτερο αίτιο αυτής της ομφαλοσκόπησης είναι η ανυπαρξία
συγκροτημένου αντιπολιτευτικού λόγου από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι
λογικό, όταν ένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να κάνει
αντιπολίτευση, να βυθίζεται στην εσωκομματική γκρίνια και στην μιζέρια.
Αν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν μια σαφή πολιτική που θα έπρεπε να
υποστηρίξουν, αν είχαν έναν ξεκάθαρο αντιπολιτευτικό λόγο απέναντι στην
κυβέρνηση, δεν θα ασχολούντο με το τι συνέβη πριν από τεσσεράμισι
χρόνια.
Ετσι, η κατάσταση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ τείνει να ξεφύγει από κάθε
έλεγχο. Η αποστολή απειλητικών μηνυμάτων με όρους Cosa nostra, μάλλον
επιτείνει αυτήν την κατάσταση.
Στο κάτω-κάτω, αν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον σε αυτά που επιθυμεί να
συγγράψει ο τέως, αυτό είναι το deal που έκανε τόσο με κάποιους
ολιγάρχες όσο και με τους δανειστές το 2014, για να αποκτήσει την εύνοια
τους.
Αλλά αυτά δεν θα τα γράψει ποτέ. Αλλωστε και η «γάτα των Ιμαλαϊων» δεν έχει κανένα λόγο να μιλήσει.
Σ. Μουμτζής
liberal.gr