Εικοσιτέσσερα χρόνια μετά το μακρινό και ταυτόχρονα κοντινό σε μας
1995, ο όρος ''casus belli'' που πρωτοεμφανίστηκε τότε (κατόπιν απόφασης
της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης) με την εφαρμογή της Σύμβασης του ΟΗΕ για
το Δίκαιο της Θάλασσας, αναθερμαίνεται εκ μέρους της επιθετικής Τουρκίας
και του νεο-Οθωμανού Προέδρου της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο λόγος
της αναθέρμανσης είναι το ενδεχόμενο εφαρμογής του εθιμικού δικαιώματος
της Ελλάδας να επεκτείνει στα 12 ναυτικά μίλια τα χωρικά της ύδατα. Κάτι
που είχε δημιουργήσει ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις το καλοκαίρι
του 2018, όταν εκφράσθηκε σαν ελληνική βούληση από τον υπουργό Εθνικής
Άμυνας της κυβέρνησης Τσίπρα Πάνο Καμμένο.
Τότε είχε επανέλθει
στην επικαιρότητα ο όρος ''αιτία πολέμου'' δια στόματος του Τούρκου ΥΠΕΞ
Μεβλούτ Τσαβούσογλου, με αφορμή τη δήλωση πρόθεσης εκ μέρους της χώρας
μας για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Αιγαίο από 6 σε 12 ναυτικά
μίλια, βάσει του διεθνούς δικαίου.
Τώρα δεν έχει διατυπωθεί τέτοια
πρόθεση εκ μέρους μας για να τους δώσει αυτήν την αφορμή, αλλά αυτοί
την παίρνουν από μόνοι τους εκλαμβάνοντας ως αδυναμία τη διαχρονικά
φοβική στάση μας, που οφείλεται στο γεγονός ότι θέλουμε να προλάβουμε τα
χειρότερα της ελληνοτουρκικής κρίσης ενόψει και της οριοθέτησης της ΑΟΖ
μας.
Με δεδομένα αυτά και καθώς το ενεργειακό παιχνίδι στην
Ανατολική Μεσόγειο έχει ανάψει από την προσδοκία της μετεξέλιξής της σε
πηγή προμήθειας υδρογονανθράκων και κυρίως φυσικού αερίου, η Τουρκία
έγινε ανταγωνιστικότερη και επιθετικότερη από ποτέ.
Ορμώμενη απ'
τον μεγαλοϊδεατισμό της ''Γαλάζιας Πατρίδας'' και με την αίσθηση της
κυρίαρχης περιφερειακής δύναμης στη Μεσόγειο (που απέκτησε λόγω της
στρατηγικής συμμαχία της με τη Ρωσία και της επίτευξης των σχεδίων
αναθεωρητισμού της με την εισβολή στη Συρία), λίγο τη νοιάζει η συνέχιση
της συζήτησης Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) με την Ελλάδα για
εκτόνωση της μεταξύ μας κρίσης.
Εμείς, από τη μεριά μας - αν και
ξυπνήσαμε έστω κι αργά - κινηθήκαμε έξυπνα διπλωματικά πετυχαίνοντας την
απομόνωση της Τουρκίας μετά τη σύναψη συμφωνίας με τη Λιβύη. Ωστόσο
συνεχίζουμε να πορευόμαστε με βάρκα την ελπίδα της μη σύγκρουσης, κι ας
μας βεβαιώνουν οι ιθύνοντες της κυβέρνησης και ο ίδιος ο πρωθυπουργός
ότι είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα σενάρια, δεδομένων των
χονδροειδών προκλήσεων του Ερντογάν που μπορεί να προκαλέσουν
''ατύχημα''.
Λέω ότι πορευόμαστε με βάρκα την ελπίδα όχι τυχαία
ούτε μικροπολιτικά, αλλά γιατί δεν έχουμε διαμορφώσει ακόμα σχέδιο
Εθνικής Στρατηγικής ούτε έχουμε συγκροτήσει Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας.
Δεν είδα να κάθονται να συζητήσουν ποτέ τα κόμματα που εκπροσωπούνται
αυτήν τη στιγμή στο ελληνικό Κοινοβούλιο για θέματα που μας καίνε, όπως η
ΑΟΖ.
Ούτε να εξετάζουν από κοινού το πρόβλημα της εξοπλιστικής
αδυναμίας μας και τον ρόλο που καλούμαστε να παίξουμε στη σκακιέρα των
διεκδικήσεων εν μέσω των ανταγωνισμών των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή
μας.
Και είναι θλιβερό, πράγματι, να εξακολουθούμε να αντιδρούμε
και να κινούμαστε φοβικά έναντι της Τουρκίας, απ' τη στιγμή που δεν το
κάνει η Κύπρος (που έχει τον Αττίλα στο έδαφός της), η οποία απαντά στις
προκλήσεις της θέτοντας σε κατάσταση συναγερμού το πολιτικό της
προσωπικό, ζητώντας την άποψη ειδικών για θέματα ΑΟΖ, καταφεύγοντας
στους Παγκόσμιους Οργανισμούς και συνάπτοντας νέες συμμαχίες ή
ανανεώνοντας τις παλιές.
Πέρα από θλιβερό όμως, είναι κι ένα
τεράστιο λάθος όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένης και
της σημερινής. Είναι τεράστιο λάθος γιατί μας αποδυναμώνει σε κρίσιμες
στιγμές, τη στιγμή που θα έπρεπε να είμαστε όλοι μαζί μια γροθιά έναντι
του δηλωμένου εχθρού μας, ο οποίος αμφισβητεί θρασύτατα την εθνική
κυριαρχία μας και διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι θέλει να μας
ακρωτηριάσει...
Η Ελλάδα θα είχε απεριόριστες δυνατότητες να
παίξει σαν σοβαρός παίχτης στο ενεργειακό παιχνίδι της περιοχής, αν δεν
είχε ηττοπαθείς, φοβικές κυβερνήσεις, αλλά αντίθετα εμφορούμενες από
φιλόδοξο όραμα και πίστη στις δυνατότητές της.
Γιατί, σ' αυτήν την
περίπτωση, δε θα προσευχόταν να μην αλλάξουν οι διαθέσεις του Χαφτάρ
και του κάθε Χαφτάρ. Να μην ξαναφτιάξουν τις σχέσεις τους η Τουρκία με
το Ισραήλ και να μην αλλάξει απόφαση η Αίγυπτος για τη ''συμφωνία''
Τουρκίας-Λιβύης, που τώρα τη χαρακτηρίζει ''παράνομη και μη
δεσμευτική''.
Δε θα έφτανε στο σημείο να ζητά ο υπουργός των
Εξωτερικών μας κ. Δένδιας (με τη σύμφωνη γνώμη της π. ΥΠΕΞ Ντόρας
Μπακογιάννη) κοινή προσφυγή Ελλάδας-Τουρκίας στη Χάγη, ενώ ξέρει ότι
αυτή ευνοεί κυρίως την Άγκυρα. Γιατί το θέμα της Χάγης μάς είχε
απασχολήσει και στα χρόνια του Κώστα Καραμανλή. Και τότε εμπειρότεροι
ιθύνοντες απ' την τότε αρμόδια υπουργό ήταν αρνητικοί στην προσφυγή μας
στη Χάγης.
Και ήταν αρνητικοί γιατί θεωρούσαν πως, θα βλάπταμε τα
εθνικά μας συμφέροντα αν προσφεύγαμε σε αυτήν για απευθείας διμερείς
διαπραγματεύσεις με την Τουρκία (όπως ζητάμε να κάνουμε τώρα υπό τον
φόβο ενός ή περισσοτέρων θερμών επεισοδίων στο Καστελόριζο και την
Κρήτη, με αφορμή την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας και την εκμετάλλευση των
υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου του
Αιγαίου).
Το βέβαιο είναι, αν κάνουμε το μοιραίο λάθος να πάμε στη
Χάγη, πως η Τουρκία θα βάλει στο τραπέζι όλα τα ζητήματα που έχει θέσει
σε βάρος μας τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των θαλασσίων
ζωνών, των ''γκρίζων'' νήσων και βραχονησίδων, των ''δικαιωμάτων'' της
επί της ΑΟΖ του Καστελορίζου και της υφαλοκρηπίδας της Κρήτης, μετά τη
''συμφωνία'' της με τη Λιβύη.
Θα εγείρει, δηλαδή, τις συνολικές
αξιώσεις της επί των ελληνικών κεκτημένων στο Αιγαίο!!!.. Για τον λόγο
αυτό η πρόταση Δένδια για κοινή προσφυγή στη Χάγη είναι ατυχέστατη, αν
ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι την Τουρκία την έχουν ''βολέψει'' πολλές
αποφάσεις του συγκεκριμένου Δικαστηρίου κατά το παρελθόν.
Με βάση
αυτές, στις διμερείς συμφωνίες της με την Ελλάδα δεν εφαρμόστηκε η αρχή
της ίσης απόστασης (απ' τα απέναντι παράλια) για τα νησιά, όπως ήθελαν
Ελλάδα και Κύπρος, αλλά η αρχή της ίσης κατανομής, που συμφέρει στην
Τουρκία.
Όπως ισχυρίζεται έκθεση του τουρκικού ΥΠΕΞ, τα νησιά -
στην περίπτωση που βρίσκονται στη λάθος πλευρά της μέσης γραμμής των δύο
ηπειρωτικών και έχουν μικρό μετωπικό μήκος, κόβουν την υφαλοκρηπίδα των
ηπειρωτικών χωρών και μπορούν να έχουν μόνο χωρικά ύδατα.
Σαν
παράδειγμα μάλιστα αναφέρει τις αποφάσεις (που συνοδεύονται από χάρτες)
του Διεθνούς Δικαστηρίου το 1977-78 για την Βρετανία και τη Γαλλία.
Σημειωτέον ότι σε κάποια από τις εκθέσεις του Δικαστηρίου της Χάγης οι
θαλάσσιες διεκδικήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου χαρακτηρίζονται
μαξιμαλιστικές και αντίθετες προς το ''Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας'',
όπως αναφέρει η εφημερίδα ''Πολίτης'' της Κύπρου.
Ενώ στην έκθεση
του τουρκικού ΥΠΕΞ της 20ης Δεκεμβρίου παρουσιάζονται απ' τον αναπληρωτή
ναυτιλίας και αεροπορίας του τουρκικού ΥΠΕΞ Τσαγατάι Ερτσίγες ''τα
νομικά και πολιτικά επιχειρήματα της Ελλάδας και της Κύπρου σε
αντιδιαστολή με εκείνα της Τουρκίας''.
Λαμβάνοντας υπόψη τα
τουρκικά επιχειρήματα, λοιπόν, ''στα ελληνικά νησιά και στο δυτικό
μέτωπο της Κύπρου δεν πρέπει να δοθεί υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, παρά μόνο χωρικά
ύδατα'', με βάση το διεθνές δίκαιο, βασικός όρος του οποίου είναι η
αρχή της ίσης κατανομής και όχι της ίσης απόστασης.
Με δεδομένη
αυτήν την αρχή, όπως υποστηρίζει το τουρκικό ΥΠΕΞ και μεταδίδει το
ειδησεογραφικό πρακτορείο Ανατολού, ''συγκρίνοντας τα νησιά με το
ηπειρωτικό έδαφος μπορεί να τους δοθεί λιγότερη υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Και
μάλιστα τα νησιά μπορεί να περικυκλωθούν εντελώς. .. Μπορεί να ληφθούν
υπόψη παράγοντες όπως το μέγεθος, το μήκος της πρόσοψής και η θέση των
νησιών και πόσο μακριά είναι από το ηπειρωτικό έδαφος...''
Σύμφωνα
με το ίδιο πρακτορείο, και στην περίπτωση της συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης
για την οριοθέτηση των θαλασσίων αρμοδιοτήτων, προβλήθηκε η αρχή της
ίσης κατανομής κι όχι της ίσης απόστασης. Κι αυτό γεμίζει με ελπίδες την
Τουρκία, που ευελπιστεί ότι με τη στήριξη των δικών της νομικών και
πολιτικών επιχειρημάτων θα περάσει από τη Χάγη τις θέσεις της για τα
δικαιώματά της στο Αιγαίο, τα νησιά και τις βραχονησίδες του.
Και
μετά απ' αυτά ακούμε τον Δένδια να επιμένει ανοήτως στη Χάγη,
επηρεασμένος πολύ πιθανόν απ' την ''επιτυχημένη'' στο πόστο του
πρωθυπουργική αδελφή, που αφού τα έκανε ρόιδο στο Σκοπιανό το 2008,
θέλει να μεταγγίσει τα φώτα της συναίνεσης-ενδοτικότητας στον υπουργό
Εξωτερικών και για την περίπτωση του Αιγαίου...
Το περίεργο
μάλιστα είναι ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς που ξεχύνονται σε μια
πρωτοφανή κινητοποίηση υπέρ της επιλογής της Χάγης για επίλυση των
ελληνοτουρκικών διαφορών, είναι γνωστοί ''Ανανιστές'', που ζητούσαν
''προσαρμογή (υποταγή) στους καιρούς και τις συνθήκες που άλλαξαν'',
πριν υπερισχύσει πανηγυρικά το περήφανο ''ΟΧΙ'' στην Κύπρο του Τάσου
Παπαδόπουλου.
Οι ίδιοι τώρα προσπαθούν να μας κάνουν πλύση
εγκεφάλου προσπαθώντας να μας πείσουν να πάμε χεράκι με τον Τούρκο (από
κοινού προσφυγή) στη Χάγη, για να επιλύσουμε τα θέματά μας. Μας ζητούν
πάλι να προσαρμοστούμε, να συμβιβαστούμε, να υποταχτούμε. Να ρισκάρουμε
ότι μπορεί να χάσουμε κάποια προνόμιά μας, γιατί οι αποφάσεις της θα
είναι δεσμευτικές για μας.
Είστε έτοιμοι, λοιπόν - κύριοι της
κυβέρνησης, κύριε υπουργέ των Εξωτερικών, κύριε πρωθυπουργέ - να παίξετε
από την αρχή κορώνα γράμματα τα κεκτημένα μας στο Αιγαίο, κεκτημένα που
αποκτήσαμε με σκληρούς αγώνες στα πεδία των μαχών και σε διπλωματικές
αίθουσες, με διαπραγματεύσεις και Διεθνείς Συνθήκες;
Είστε έτοιμοι
να παίξετε το παιχνίδι του αναθεωρητισμού του Ερντογάν διακυβεύοντας το
μέλλον κι άλλων περιοχών της Ελλάδας, όπως η Θράκη; Είστε έτοιμοι να
θυσιάσετε ενεργειακούς πόρους που μας ανήκουν, προς χάριν της ''Γαλάζιας
Πατρίδας'' του Ερντογάν, ο οποίος βάλθηκε να ακρωτηριάσει εδαφικά τη
δική μας πατρίδα;
Είστε έτοιμοι για δεύτερες Πρέσπες, μετά την
προθέρμανση των πρώτων από τον Τσίπρα; Είστε έτοιμοι για δεύτερη εθνική
προδοσία; Μιλήστε καθαρά, για να βεβαιωθούμε αν σ' αυτήν τη γη
περισσεύουν πλέον οι προδότες από τους ήρωες. Μιλήστε, για να
βεβαιωθούμε αν οι ''Ανανιστές'' είναι η πλειοψηφία στο πολιτικό
κατεστημένο της χώρας και είναι έτοιμοι να μετατρέψουν σε πεδίο
ελευθέρας βολής το Αιγαίο.
Αν είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν μέσω
της Χάγης τα εθνικά μας συμφέροντα, για να απαλλαγούμε μια και καλή
''αναίμακτα'' και χωρίς δυνατότητα επιστροφής απ' τα νησιά που μας
περισσεύουν, μαζί με τους βράχους που τα συντροφεύουν προαιώνια...
Έτσι
θα πάψει να 'ναι νευρική η Τουρκία και να ταράζει τον ύπνο σας, κ.
Δένδια, αν και εφόσον κλείσει με επιτυχία την ''επιχείρηση Αιγαίο'',
όπως τις πρόσφατες στρατιωτικές της επιτυχίες: τον ''Κλάδο ελαίας'' ή
την ''Επιχείρηση Πηγή της Ειρήνης'' στην ΒΑ Συρία...
Και κάτι
τελευταίο, για να δείτε έστω κι αργά πως η Χάγη των ''Ανανιστών'' που
σας την εισηγούνται είναι δίκοπο μαχαίρι για τα εθνικά μας συμφέροντα,
γιατί ''θα υπογράψουμε συνυποσχετικό με την Άγκυρα για τα διμερή θέματα
που θα θέσουμε στην κρίση του Διεθνούς Δικαστηρίου και τη νομική βάση
που θα ζητήσουμε να κριθούν αυτά.''
Ως εκ τούτου, η Άγκυρα μπορεί
να θέσει όποιο ζήτημα θέλει προς εξέταση, αλλιώς θα αρνηθεί να υπογράψει
συνυποσχετικό. Από 'κει κι ύστερα μπορεί να επικαλεστεί όποια νομική
βάση θέλει ή να ζητήσει να εφαρμοστούν εξαιρέσεις για όποια από τις
αρχές δεν τη συμφέρει προσαρμόζοντας κατά το δοκούν το Δίκαιο της
Θάλασσας.
- Αδέλφια Συνέλληνες, μας σπρώχνουν στη Χάγη ντόπιοι και
ξένοι για να χάσουμε!!!... Θέλουν να επαναλάβουμε αυτό που έγινε στις
Πρέσπες εις στον κύβο, γιατί με την υπογραφή μας θα χάσουμε γρηγορότερα
απ' την Μακεδονία τον Αιγαιακό Ελληνισμό. ‟
”Αρκετά όμως οι
ενδοτισμοί, αλλά Πρέσπες. Ως εδώ!!!.. Θα πρέπει να καταλάβει το
πολιτικό κατεστημένο, οι ''Ανανιστές'' του παρελθόντος που ήταν πρόθυμοι
να εκτελέσουν με δεύτερη προδοσία την Κύπρο, ότι αναίμακτα δεν είμαστε
διατεθειμένοι οι Έλληνες να παραχωρήσουμε τίποτα και γι' αυτό αρνούμαστε
να ρισκάρουμε κεκτημένα αιώνων, που αποκτήθηκαν με κρουνούς αίματος των
προγόνων μας.‟
”Αρνούμαστε να ποδηγετηθούμε και να οδηγηθούμε ως
πρόβατα επί σφαγήν, για να συνυπογράψουμε με τον ''λύκο'' της απέναντι
όχθης τη συνδιαχείριση ή συνεκμετάλλευση του πλουτοπαραγωγικού Αιγαίου
μας!!!..
Είναι ξεκάθαρο πλέον, κυρίες και κύριοι, τι επιδιώκουν οι
ανθέλληνες εντός και εκτός της πατρίδας μας. Επιδιώκουν τον εθνικό
ακρωτηριασμό μας γνωρίζοντας ότι στη Χάγη θα χάσουμε, αφού στα διεθνή
δικαστήρια το τελευταίο που λαμβάνεται υπόψη είναι το δίκιο του αδύναμου
και το πρώτο το δίκιο του ισχυρού!!!.
Δυστυχώς αυτή είναι η μαύρη
αλήθεια. Γι' αυτό, το ''τυρί' της φάκας του Τσαβούσογλου δεν πρέπει
επουδενί να το πάρουμε, γιατί θα μας σύρει στο τραπέζι της διμερούς
διαπραγμάτευσης που θα οριστεί απ' την Χάγη, για να χάσουμε ό,τι πιο
πολύτιμο έχουμε στο Αιγαίο διπλωματικά.
Το είπα και το ξαναλέω για
να το ακούσουν καλά ο κ. Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών του, που
άγονται και φέρονται απ' τις υποδείξεις της εθνικά επικίνδυνης
πρωθυπουργικής αδελφής, ότι ''για την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο
απαιτείται συνυποσχετικό, επειδή η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει τη
δικαιοδοσία του, όπως έχει κάνει η Ελλάδα, με εξαίρεση τον εξοπλισμό των
νησιών του ανατολικού Αιγαίου''.
Αν όμως υπογράψουμε το
συνυποσχετικό, αυτόματα υιοθετούμε την τουρκική πρόταση που ζητά ''να
παραπεμφθούν στη Χάγη όχι μόνο η νομική διαφορά για την οριοθέτηση της
υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, αλλά το σύνολο των τουρκικών μονομερών επεκτατικών
διεκδικήσεων'', που εντάσσονται μάλιστα στον κυοφορούντα τις εθνικές μας
απώλειες όρο: ''παρεμπίπτοντα ζητήματα.''
Αποτέλεσμα αυτής της
προδοτικής μας υπογραφής θα είναι να δώσουμε στεγνά στους Τούρκους το
μισό Αιγαίο με προαιώνια κατοικημένα από Έλληνες νησιά στα ακρότατα
ανατολικά σύνορά μας (Οινούσες, Φούρνοι κλπ.) και μέγα πλήθος ελληνικών
βραχονησίδων.
Ε, αν γίνει αυτό, ο δρόμος θα είναι ορθάνοιχτος για
την Τουρκία, για να κατακτήσει τους μεγαλεπήβολους στόχους της. Η
συμφωνία με τη Λιβύη ήταν ο αντιπερισπασμός, για να οδηγηθούμε στο
''τυράκι'' της φάκας. Κι εφόσον επιτευχθεί αυτό, δια της Χάγης, θα κάνει
το άλμα ο Ερντογάν για τον θρίαμβο της ''Γαλάζιας Πατρίδας'' του.
Θα
κάνει καμιά προβοκάτσια, όπως το συνηθίζει, για να του δώσει την αφορμή
των επιχειρήσεών του νότια της Κρήτης και ανατολικά της Ρόδου (όπου
κρύβεται υποθαλάσσια το ''χρυσάφι'' των υδρογονανθράκων και του φυσικού
αερίου του Αιγαίου) βυθίζοντας δική του φρεγάτα, πολύ πιθανόν, για να
αποδώσει την καταβύθισή της στους Έλληνες - αλά Μουσολίνι - και μετά να
έχει το ''okay'' απ' τους Μεγάλους για τις καταδρομικές επιχειρήσεις των
γεωτρυπάνων του στο Καστελόριζο και την Κρήτη...
Ο Ταγίπ
Ερντογάν, γνωρίζοντας από χρόνια την ενδοτικότητα της ελληνικής
πολιτικής σκηνής, θα πετύχει τελικά να μας χτυπήσει εκεί που πονάμε. Μας
περίμενε αρκετά χρόνια - είναι αλήθεια - υπομονετικά, σαν το φίδι που
περιμένει το θύμα του να πλησιάσει. Και τώρα ήρθε η στιγμή, με τη
συνέργεια και των δικών μας συμμάχων του, να ακρωτηριάσει εδαφικά την
Ελλάδα με τη γνωστή βουλιμία που έχει ο Τούρκος στο αίμα του.
''Κρινιώ Καλογερίδου'' (Βούλα Ηλιάδου)