Χρονογράφημα - Και τ’ όνομα αυτής Κυπαρισσία εκ του Κυπάρισσου

Του Παναγιώτη Αντωνόπουλου

             Όμορφος νέος με αριστοκρατική καταγωγή ο Κυπάρισσος. Υιός του βασιλιά Μινύα, τον ερωτεύτηκε ο θεός του φωτός Απόλλων. Ένα ιερό ελάφι τον συνόδευε πάντα. Ιδιοφυή και δαιμόνια πνεύματα και οι δυο, έγιναν φίλοι με άρρηκτους δεσμούς, που τους διασκέδαζαν με την ψυχή τους. Γι’ αυτό κι ανυπερθέτως ο Κυπάρισσος έπεσε σε πένθος, όταν αθελήτως το σκότωσε με το ακόντιό του, μια μέρα που αυτό κοιμόταν στον ίσκιο ενός δέντρου κάποιου θερμού καλοκαιριού.

        Αράδιασε πολλές σκέψεις μέχρι ν’ αποφασίσει τι θα έκανε χωρίς τον αγαπημένο του φίλο ώσπου κατέληξε στην αρωγή των θεών. Τους ζήτησε να πεθάνει, αλλά τα δάκρυά του να κυλάνε αστείρευτα ανά τους αιώνες. Εισακούσθηκε, ρίζωσε μεταμορφωμένος σε κυπαρίσσι, ως δέντρο της θλίψης ντύθηκε το σκούρο πράσινο χρώμα, και ως καρπούς του έδινε τα κρυσταλλωμένα δάκρυά του. Από το νέο αυτό τον Κυπάρισσο  αναφέρεται η εκδοχή ότι πήρε τ’  όνομά της η Κυπαρισσία.

    Το δέντρο  αφιερώθηκε στον Πλούτωνα κι έγινε σύμβολο πένθους. Οι πρόγονοί μας αρχαίοι Έλληνες, κρεμούσαν κλωνάρια κυπαρισσιού στις πόρτες των νεκρών, στόλιζαν τα σώματά τους, ή έκαιγαν πάνω τους τις νεκρικές σωρούς. Σύνηθες φαινόμενο και στις μέρες μας το κυπαρίσσι να φυτεύεται στα κοιμητήρια, σε ναούς και σε μικρά άλση. Ο χυμός του δέντρου σχηματίζει σταγόνες όμοιες με δάκρυα πάνω στον κορμό του.

    Αυτό το γυμνόσπερμο, κωνοφόρο και αειθαλές δέντρο με σχήμα οβελίσκου και ύψος τριάντα μέτρα, κάποια εποχή αριθμούσε στην περιοχή της Κυπαρισσίας σε πλήθος μεγάλο. Ως αυτοφυές δε και σε θαμνώδες είδος είχε γεμίσει τις βραχώδεις περιοχές και τους πέριξ χώρους επί το πολυπληθέστερο.  Σήμερα ο αριθμός μικρός, την άγρυπνη επιτήρησή του να μην εξαλειφθεί ολοσχερώς την έχουν αναλάβει οι  ελάχιστοι εναπομείναντες φροντιστές της άγριας φύσης. Εκδοχή δεύτερη πως τ’  όνομά της η Κυπαρισσία το πήρε από τα πολλά κυπαρίσσια.

    Στην Κυπαρισσία λατρευόταν και ο θεός Απόλλωνας. Ερείπια του ναού του σώζονται βόρεια του σταθμού, περιοχή Μούσγας. Ο μύθος λέει πως οι γυναίκες που ερωτεύεται είναι ψυχρές μαζί του. Η Δάφνη για να αποφύγει την ερωτική ένωση με το θεό μεταμορφώνεται σε φυτό Δάφνη με τη βοήθεια της Γης. Ως ιερόν πλέον δέντρο του Απόλλωνα χρησιμοποιήθηκε στη λατρεία του. Δάφνιος Απόλλων και ένα από τα πολλά ονόματά του, εξακολουθεί ακόμη να βολταντζάρει  εκ του λιμένος του Κυπαρισσίεντα ως πάνω τον κρυμμένο αυλητή του κάστρου των Γιγάντων.

        ellinikoxronografima.blogspot.gr