Ειρωνεία, αλαζονεία κι ανεμελιά:Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δε μας αφήνει να πλήξουμε ούτε στον καιρό της πανδημίας. Τη μια οι δηλώσεις υπουργών και την άλλη η συμπεριφορά του πρωθυπουργού μάς κρατούν σε εγρήγορση. Δίνουν τροφή στους γελοιογράφους, αλλά και αφορμή στους πολίτες να ξεκαθαρίσουν ποιοι είναι, επιτέλους, αυτοί που μας διοικούν. Η κυβέρνηση βρίσκεται στριμωγμένη λόγω του κορονοϊού και της απουσίας σχεδιασμού για την αντιμετώπισή του. Καταλαβαίνει ότι τα πράγματα δυσκολεύουν και συμπεριφέρεται με την ανασφάλεια της εξουσίας που αργά ή γρήγορα θα απολέσει.
Την ώρα που οι καταστηματάρχες και οι εργαζόμενοι στον κλάδο της εστίασης χάνουν τις δουλειές τους και δίνουν ένα πραγματικό αγώνα επιβίωσης αντιμετωπίζονται από την επίσημη πολιτεία ως παρίες και ενισχύονται με ψίχουλα. Επιπλέον, δεν υπάρχει στοιχειώδης προγραμματισμός για τη λειτουργία των επιχειρήσεών τους. Αυτό φάνηκε από την απόφαση που τη μια στιγμή έκλεισε τα μαγαζιά που κάνουν διανομή κατ’ οίκον και την άλλη στιγμή τα άνοιξε. Και το κυριότερο; Ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδης, λαλίστατος και χωρίς αίσθηση του μέτρου, προκάλεσε με την απαξιωτική συμπεριφορά του προς τους ανθρώπους αυτούς. Ενοχλημένος και με περισσή δόση ειρωνείας απάντησε σε ανακοίνωσή τους ότι θα στείλουν στον πρωθυπουργό τα κλειδιά των επιχειρήσεών τους: «όποιος θέλει να τα παραδώσει τα παίρνω εγώ»!!! Αυτό είναι ένα δείγμα του ύφους της εξουσίας που έφερε η κυβέρνηση της Ν.Δ.
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το υπουργείο Παιδείας. Η κ. Κεραμέως νομοθετεί, χωρίς να λαμβάνει υπόψη ούτε τις προτάσεις της αντιπολίτευσης, ούτε των αρμόδιων φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας, ούτε καν της συνδικαλιστικής παράταξης του κόμματός της, της Δ.Α.Κ.Ε. Η αλαζονική της συμπεριφορά πολλαπλασιάστηκε μετά από την παραμονή της στο υπουργείο. Τα τελευταία της κατορθώματα είναι ότι ψήφισε νόμο για την αστυνομία των πανεπιστημίων, μείωσε αιφνιδιαστικά τον αριθμό εισακτέων στα Α.Ε.Ι και τώρα απαιτεί από τους εκπαιδευτικούς να προχωρήσουν σε αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων, εν μέσω, μάλιστα, πανδημίας. Με το τελευταίο φημολογείται ότι σχετίζεται η προχθεσινή απόφαση, περισσότερο πολιτική και λιγότερο επιστημονική, των λοιμοξιολόγων να παραμείνουν ανοικτά τα σχολεία. Αυτή, όπως διέρρευσε, οφείλεται και σε δικές της πιέσεις, τις οποίες άσκησαν μέλη της επιτροπής που, δυστυχώς, μοιάζει να έχουν μεταβληθεί σε κυβερνητικά φερέφωνα. Το επιχείρημα ότι, τάχα, η λειτουργία των σχολείων είναι σημαντική για την ψυχική υγεία των μαθητών ακούγεται ανόητο, όταν συνωστίζονται τα παιδιά στις αίθουσες διδασκαλίας και κινδυνεύουν άμεσα ανθρώπινες ζωές.
Η μεγαλύτερη, ωστόσο, πρόκληση των ημερών προήλθε από το ταξίδι του πρωθυπουργού σε ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Δεν αναφέρομαι μόνο στο άνοιγμα του δημοτικού της Θύμαινας σαββατιάτικα, για να βγάλει φωτογραφίες ο κ. Μητσοτάκης με τους μαθητές μέσα στην τάξη, αλλά κυρίως για όσα συνέβησαν στον Εύδηλο, στο σπίτι του καθηγητή καρδιολογίας και βουλευτή της ΝΔ κ. Στεφανάδη. Η κυβέρνηση ζητά από τους πολίτες να τηρήσουν σκληρά μέτρα, που για την ίδια δεν ισχύουν. Ο πρωθυπουργός είναι απολύτως υπεύθυνος για τις εικόνες που όλοι είδαμε, αφού πήρε μέρος σε τραπέζωμα με συνωστισμό και χωρίς τα απαραίτητα μέτρα. Μετά την ανεμελιά της Πάρνηθας τώρα τι θα απαντήσει; Ότι δεν ήξερε και παρασύρθηκε; Κουνάει το δάχτυλο στην κοινωνία, κλείνει την Αττική και τις άλλες κόκκινες περιοχές, επιβάλλει πρόστιμα στους πολίτες, αλλά ο ίδιος και η κουστωδία του εξαιρούνται από τον νόμο; Είναι πραγματικά κρίμα ο πρωθυπουργός να συμπεριφέρεται με τέτοια ανευθυνότητα σ’ αυτό το κρίσιμο για τη χώρα διάστημα.
Τα δείγματα γραφής από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη είναι απελπιστικά αρνητικά. Τις «ανέμελες» γκάφες του και τα φαινόμενα προκλητικότητας, αυταρχισμού, ειρωνείας και αλαζονείας που εκδηλώνουν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του τα πληρώνουν ακριβά οι πολίτες και ο τόπος. Ο ελληνικός λαός έχει τιμωρήσει πολλές φορές τέτοιες συμπεριφορές. Δε θα αργήσει, λοιπόν, η ώρα που θα νιώσει πώς είναι να φεύγει κάποιος με την ουρά στα σκέλια.
