Η κατεδάφιση αυθαίρετων και... το άλλο με τον Τοτό

Όλοι οι αναγνώστες κάποια στιγμή έχουν διαβάσει το κλισέ που λέει πως «είδηση είναι ότι άνθρωπος δάγκωσε σκύλο και όχι σκύλος άνθρωπο». Νομίζω ότι είναι ανέτως πιο εύκολο να πετύχεις άνθρωπο να δαγκώνει σκύλο απ’ ό,τι κυβέρνηση να γκρεμίζει αυθαίρετο κτίσμα στην Ελλάδα και μάλιστα ακόμα και στην τελευταία βουνοκορφή της Πίνδου και όχι «φάτσα-κάρτα» ξενοδοχείο στην Ελούντα! Θέλω να είμαι ειλικρινής. Οχι, ούτε εγώ είμαι υπέρ της κατεδάφισης γενικώς και αορίστως πολλών κτιρίων, που τελικά είτε λόγω θέσης, είτε λόγω ποιότητας επένδυσης, είτε λόγω…συνήθειας (μας) δεν ενοχλούν αισθητικά το περιβάλλον. Θέλω να πω (τελείως ελεύθερα) ότι για κάποιες μεγάλες επενδύσεις, ειδικά στον τουρισμό, μπορεί και να «τρώγεται» και ολίγος αιγιαλός για λογαριασμό του ξενοδοχείου. Τι να κάνουμε τώρα, το βλέπουμε αυτό και στις πιο προηγμένες χώρες, όπου τα εξάστερα και εφτάστερα ξενοδοχεία καταλαμβάνουν την παραλία και χτίζουν έστω και καλαίσθητα «ελαφρά οικήματα» πάνω στο νερό.

Όλη αυτή η… γλυκιά εισαγωγή (sic) είναι για το -κατ’ εμέ- θέμα της εβδομάδας, που δεν είναι άλλο από την ξαφνική τροπολογία 12 υπουργών προκειμένου να ανασταλούν οι κατεδαφίσεις καραμπινάτων αυθαίρετων κτισμάτων σε παραλίες και δάση. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση κυριολεκτικά… μας κοψοχόλιασε πως πρόκειται όντως να γκρεμίσει αυθαίρετα όταν (επιτέλους) μετά από καμιά πενηνταριά χρόνια αναβολών και ματαιώσεων για κατεδαφίσεις τέτοιων κτισμάτων όχι μόνο το προχώρησε το ζήτημα βρίσκοντας και συγκεκριμένο κονδύλι από το Πράσινο Ταμείο της Ε.Ε. (6,2 εκατ. ευρώ), αλλά ανέθεσε και τις εργασίες σε συγκεκριμένες εργολαβικές εταιρείες και όλα έμοιαζαν έτοιμα προκειμένου να ξεκινήσουν οι μπουλντόζες.

Μέχρι που έγινε το θαύμα, μίλησε -έστω και στο παρά ένα- η ψυχή της Ελλάδας και της μεγάλης ιστορικής παράταξης της Ν.Δ., ισάξια (σε… διευθετήσεις) του ΠΑΣΟΚ και πολύ πιο ικανή (στις δουλειές) από τις φτηνές και εφήμερες απομιμήσεις (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ). Κι έτσι αποφεύχθηκαν οι βαρβαρότητες, παρέμειναν αλώβητα τα αρχιτεκτονικά αυτά καλλιτεχνήματα ακριβώς δίπλα ή και πάνω στο νερό της ένδοξης Κρήτης. Ας σημειωθεί ότι πολλά εξ αυτών των κτισμάτων είχαν φιλοτεχνηθεί ακόμα και στους δύσκολους καιρούς της χούντας που έκαναν αντίσταση αρκετοί από τους ξενοδόχους της λεβεντογέννας.

Τίθεται, λοιπόν, ένα ερώτημα… απλό, λιτό και απέριττο. Αφού στο τέλος ό,τι και να γίνεται «νικάνε οι Γερμανοί», δηλαδή δεν γκρεμίζονται τα αυθαίρετα, γιατί το παιδεύουν (το ξεφτιλίζουν θα έλεγα) και δεν νομοθετούν τη νομιμοποίησή τους να τελειώνουμε; Ισως έτσι να άφηναν και κάνα ευρώ στο άδειο από την πανδημία ταμείο της χώρας.

Γιατί κάνουν καψώνια στους ανθρώπους, αφού όλη τους τη ζωή μαζί τρώνε και πίνουν χρόνια τώρα υπουργοί, πρωθυπουργοί, αρχηγοί κομμάτων, δήμαρχοι και παραγονταραίοι; Εκτός και αν πρέπει να δημιουργείται -κάθε τόσο- μια κρίση για να έρχονται μετά οι ίδιοι να τη λύνουν (crisis management) και έτσι να μην ξεχνάει ουδείς για το ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο.

Να είμαστε όλοι καλά (και ειδικά εσείς να συνεχίζετε να διαβάζετε), εδώ θα είμαστε τον Οκτώβριο του 2021, όταν θα πάψει -σύμφωνα με την κυβερνητική ανακοίνωση- να ισχύει η «αναβολή των πρωτοκόλλων κατεδάφισης», για να δούμε τότε τι θα σκαρφιστεί το πολιτικό σύστημα για να μην γκρεμίσει… ούτε ψευδοροφή αυθαίρετου. Πάμε στοίχημα;

Τάσος Καραμήτσος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ