Ειδικότερα, ο κ. Φούρκας αποφάσισε για "περιβαλλοντικούς λόγους" να σφραγίσει τη χυμοποιητική μονάδα της Σπάρτη Ελλάς στα Βρυσικά Λακωνίας. Εντούντοις, ο νομάρχης ενέκρινε την άδεια λειτουργίας του υπερσύγχρονου βιολογικού καθαρισμού της ίδιας μονάδας. Ο κος Φούρκας "παρέλειψε" να κοινοποιήσει επισήμως στη Σπάρτη Ελλάς την απόφαση ανάκλησης άδειας διάθεσης υγρών αποβλήτων, πάνω στην οποία στήριξε την απόφαση σφράγισης του εργοστασίου της, γεγονός που οδήγησε την εταιρία να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο, μάλιστα, τη δικαίωσε προσωρινά.
Σε κάθε περίπτωση, η εταιρία είχε ήδη δημοσιοποιήσει από το Νοέμβριο του 2007 με απόλυτη διαφάνεια την πρόθεσή της να μετεγκατασταθεί, ζητώντας από την Περιφέρεια Πελοποννήσου την έκδοση περιβαλλοντικών όρων. Μια έκδοση, όμως, που, παρά το γεγονός ότι ο σχετικός φάκελος της Σπάρτη Ελλάς ήταν καθόλα πλήρης, ήρθε τελικά ύστερα από δύο χρόνια, το Νοέμβριο του 2009 - εξαιτίας της ελληνικής γραφειοκρατίας και της συνεργασίας ανάμεσα στις αρμόδιες υπηρεσίες της νομαρχίας Λακωνίας και της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Επίσης, το υπουργείο Ανάπτυξης, μετά από προσεκτική επεξεργασία του επενδυτικού σχεδίου της μετεγκατάστασης της Σπάρτη Ελλάς - που είχε υποβληθεί τον Αύγουστο του 2008 (επιλεξιμότητα 10ος/2008) - ενέταξε τον Ιούνιο του 2009 το, ύψους 15 εκατ, έργο στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου (Ν.3299/2004), με επιχορήγηση που αγγίζει το 60% και φτάνει τα 8,6 εκατ. ευρώ.
Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, μέχρις ότου εγκριθεί από το ΥΠΑΝ το επενδυτικό σχέδιο μετεγκατάστασης, η Σπάρτη Ελλάς έπρεπε να παραμείνει "εν ζωή" και να καλύψει τις υποχρεώσεις της. Δεδομένου ότι η υπάρχουσα παραγωγική μονάδα στα Βρυσικά παρέμενε κλειστή, ο μόνος τρόπος, για να γίνει αυτό, ήταν να καταβληθούν από τους ιδιοκτήτες τεράστια χρηματικά ποσά και να εκποιηθεί μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας της Σπάρτη Ελλάς.