Για την αποκατάσταση της αλήθειας και της πραγματικότητας, επιθυμώ να αποσαφηνίσω ότι:
- Στην εκδήλωση για τις μεταμοσχεύσεις και τη δωρεά οργάνων, ήμουν βασική ομιλήτρια, ως μέλος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής αλλά και της ομάδας εργασίας που έχει δημιουργηθεί από τον Υπουργό για το θέμα αυτό. Προφανώς δεν μπορούσα να καθυστερήσω την παρουσία μου στο χώρο της εκδήλωσης, καθώς είχε ήδη παρέλθει ο προκαθορισμένος χρόνος έναρξής της. Περίμενε ήδη πλήθος κόσμου, εργαζόμενοι του Νοσοκομείου, επίσημοι προσκεκλημένοι – καθηγητές πανεπιστημίου, ο πρόεδρος και στελέχη του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, υψηλόβαθμα στελέχη του Υπουργείου- αλλά και μεταμοσχευθέντες και συγγενείς ανθρώπων που χρειάζονται μεταμόσχευση, ενός ζητήματος ιδιαίτερα ευαίσθητου που αφορά χιλιάδες συνανθρώπους μας.
- Στο χώρο της εκδήλωσης έφτασα μαζί με τον Διοικητή του Νοσοκομείου και τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη, με τον οποίο συζητούσαμε καθοδόν για το πώς μπορεί να διασφαλιστεί η πιο ενεργός συμμετοχή της Εκκλησίας στο θέμα των μεταμοσχεύσεων. Όταν μου ζητήθηκε από ορισμένους εκ των συγκεντρωμένων να συζητήσουμε για εργασιακά ζητήματα των εργαζομένων στο διάδρομο, πριν από την αίθουσα εκδηλώσεων του νοσοκομείου κι ενώ έπρεπε ήδη να είχε ξεκινήσει η εκδήλωση, όχι μόνο δεν αρνήθηκα αλλά τους απάντησα: «πολύ ευχαρίστως να συζητήσουμε, για όσο θέλετε, αλλά παρακαλώ μετά την εκδήλωση».
Δυστυχώς αυτή μου η στάση καταγγέλλεται από τους συντάκτες της ανακοίνωσης ως «αλαζονεία». Φαίνεται ότι προφανώς έχουμε χάσει το νόημα των λέξεων…
Επιπλέον, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αμέσως μετά την εκδήλωση, επικοινώνησα με τα μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου, κύριο Χαραλαμπόπουλο και κύριο Φλώρο, προκειμένου να συναντηθώ με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και τους υπόλοιπους εργαζόμενους, αλλά οι περισσότεροι είχανε ήδη αποχωρήσει.
Οι πολίτες της Μεσσηνίας γνωρίζουν καλά ότι είμαι σε συνεχή και αδιάκοπη επικοινωνία μαζί τους, ότι δεν έχω ποτέ αρνηθεί να συναντήσω οποιονδήποτε φορέα ή πολίτη του τόπου μας, ότι βρίσκομαι πάντα μέσα στον κόσμο και δίπλα του, αναδεικνύοντας τα θέματα του τόπου μου με συνεχείς παρεμβάσεις μου στην Βουλή και στα Υπουργεία, και ότι ποτέ δεν έχω δείξει αλαζονική συμπεριφορά σε κανέναν, γιατί δεν είναι ούτε του χαρακτήρα μου, ούτε της ηλικίας μου.
Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω, γιατί έτσι έχω μάθει να κάνω πολιτική και όχι ως αναλώσιμο τηλεοπτικό προϊόν.
Τέλος, ας μου επιτραπεί να πω ότι τα προβλήματα κάθε εργαζόμενου, κάθε κοινωνικής ομάδας είναι αρκετά σοβαρά για να λυθούν με μια ολιγόλεπτη συζήτηση «στο πόδι» και στον διάδρομο. Όποτε θελήσει το Σωματείο των εργαζομένων του Νοσοκομείου Καλαμάτας είμαι στη διάθεσή τους να συζητήσουμε σοβαρά κι επί της ουσίας, σε όποιο χώρο και για όση ώρα επιθυμούν, μακριά από προκαταλήψεις και εντυπωσιασμούς.