Η αποκάλυψη όλων και περισσότερων στοιχείων από την ακριβοθώρητη σύμβαση της αναδόχου εταιρείας για την διαχείριση των Αστικών Στερεών Αποβλήτων αποκτά πλέον ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αποσαφηνίζει με τον πλέον αλάνθαστο τρόπο ότι η εικόνα της εν τοις πράγμασι κατάστασης δεν είναι όπως παρουσιάζεται.
Καιρό τώρα οι επιφορτισμένοι «τελάληδες» της πραμάτειας και οι πολύχρωμοι ψιττακοί συνοδοί τους, σε μια προσπάθεια να πείσουν την τοπική μας κοινωνία ότι η βέλτιστη λύση για το μέγα ζήτημα των σκουπιδιών της Πελοποννήσου, είναι η εν λόγω πρόταση-σύμβαση.
Πρώτιστα αναδεικνύεται μέσα από την ανάγνωση και ανάλυση της πολυσέλιδης αυτής σύμβασης ότι το κόστος διαχείρισης στην ανάδοχο εταιρεία δεν είναι το δήθεν μεσοσταθμικό των 62,73 Ευρώ ανά τόνο, που επικαλείται η «επισπεύδουσα» Αρχή, αλλά πολύ περισσότερο.
Ο δεσμευτικός παράγοντας της ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας των 150 χιλιάδων τόνων είναι αυτός που θα επικαθορίζει και το κόστος τιμής ανά τόνο.
Όταν αυτή η ποσότητα δεν υπερσκελίζεται και αυτό δεν θα συμβεί σχεδόν ποτέ, αφού η διαλογή των ανακυκλώσιμων θα μειώνει συνεχώς την παραδιδόμενη ποσότητα στους Σταθμούς Μεταφόρτωσης. Τότε αυτοκαταργείται αυτομάτως η μεσοσταθμική σχέση και το κόστος διαχείρισης θα είναι αυτό που αναγράφεται στη σύμβαση, δηλαδή στα 80,40 ευρώ ανά τόνο και επί πλέον ΦΠΑ.
Μετά από αυτή την στοιχειώδη ανάλυση προκύπτει αβίαστα ότι το κόστος συνολικά που θα επιβαρύνει τους Δημότες για τα σκουπίδια μαζί με αυτό της αποκομιδής θα ξεπερνά τα 115 ευρώ ανά τόνο.
Αυτή είναι ίσως η σημαντικότερη πτυχή της λεόντειας όπως έχει υποστηριχθεί επανειλημμένως σύμβασης, για την εφαρμογή της οποίας κόπτεται και ωρύεται το γνωστό σύστημα, με ισχυρισμούς και ανομολόγητα ψέματα που δεν αντέχουν σε καμία κριτική.
Γιατί το κάνουν αυτό ? Θα δούμε, ο χρόνος θα δείξει !!!
Η «θεατρική παράσταση» όμως θα πρέπει να λάβει τέλος.
Μια επαχθής καταφανώς για τους πολίτες, πανάκριβη και δεσμευτική για 28 έτη σύμβαση δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπογραφεί. Με όσες τροποποιήσεις , ρεκτιφιέ και να καλλωπισθεί.
Και εδώ τίθεται επιτακτικά το ζήτημα της συλλογικής ευθύνης όλων μας και κυρίως προβάλει αναπόδραστα και η ευθύνη των Δημάρχων που καλούνται να λάβουν και τις κρίσιμες αποφάσεις. Αποφάσεις όμως που δεν είναι πενταετίας, αλλά που θα δεσμεύουν τους επιγενόμενους, μια ολόκληρη σχεδόν γενιά.
Τώρα βέβαια παρεμπιπτόντως γιατί αντιδρά η διαβόητη Αρχή, στις μειώσεις της ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας και στους άλλους επαχθείς όρους, είναι θέμα άλλης συζήτησης και άλλης ανάλυσης. Κάθε εικασία αποδεκτή! Ίσως και να ασκείται στο παίγνιο του παλιμπαιδισμού, πίσω από το παραμορφωτικό γυαλί της ημιμάθειας και της ανοησίας !
Η απένταξη τέλος του έργου της αποκατάστασης των ΧΑΔΑ και η απώλεια από το ΕΣΠΑ των 32 εκ. ευρώ, ήταν το κερασάκι στην τούρτα του αστείου βίου και της ανεύθυνης πολιτείας των ταγών μας. Μια ήττα της υπεροπτικής εξουσιαστικής θεώρησης !
Γιατί η «πολιτική της ηλιοθεραπείας» δυστυχώς για αυτούς δεν μπορεί να συνεχίζεται και στο καταχείμωνο ! Μπορεί για κάποιους το ψέμα και η ανευθυνότητα να έχουν αναχθεί σε είδος σε υπερεπάρκεια, αυτό όμως δεν τους διασώζει επαρκώς. Γιατί απλά , ο εφιάλτης τους θα παραμένει η ζώσα πραγματικότητα !
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
Καιρό τώρα οι επιφορτισμένοι «τελάληδες» της πραμάτειας και οι πολύχρωμοι ψιττακοί συνοδοί τους, σε μια προσπάθεια να πείσουν την τοπική μας κοινωνία ότι η βέλτιστη λύση για το μέγα ζήτημα των σκουπιδιών της Πελοποννήσου, είναι η εν λόγω πρόταση-σύμβαση.
Πρώτιστα αναδεικνύεται μέσα από την ανάγνωση και ανάλυση της πολυσέλιδης αυτής σύμβασης ότι το κόστος διαχείρισης στην ανάδοχο εταιρεία δεν είναι το δήθεν μεσοσταθμικό των 62,73 Ευρώ ανά τόνο, που επικαλείται η «επισπεύδουσα» Αρχή, αλλά πολύ περισσότερο.
Ο δεσμευτικός παράγοντας της ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας των 150 χιλιάδων τόνων είναι αυτός που θα επικαθορίζει και το κόστος τιμής ανά τόνο.
Όταν αυτή η ποσότητα δεν υπερσκελίζεται και αυτό δεν θα συμβεί σχεδόν ποτέ, αφού η διαλογή των ανακυκλώσιμων θα μειώνει συνεχώς την παραδιδόμενη ποσότητα στους Σταθμούς Μεταφόρτωσης. Τότε αυτοκαταργείται αυτομάτως η μεσοσταθμική σχέση και το κόστος διαχείρισης θα είναι αυτό που αναγράφεται στη σύμβαση, δηλαδή στα 80,40 ευρώ ανά τόνο και επί πλέον ΦΠΑ.
Μετά από αυτή την στοιχειώδη ανάλυση προκύπτει αβίαστα ότι το κόστος συνολικά που θα επιβαρύνει τους Δημότες για τα σκουπίδια μαζί με αυτό της αποκομιδής θα ξεπερνά τα 115 ευρώ ανά τόνο.
Αυτή είναι ίσως η σημαντικότερη πτυχή της λεόντειας όπως έχει υποστηριχθεί επανειλημμένως σύμβασης, για την εφαρμογή της οποίας κόπτεται και ωρύεται το γνωστό σύστημα, με ισχυρισμούς και ανομολόγητα ψέματα που δεν αντέχουν σε καμία κριτική.
Γιατί το κάνουν αυτό ? Θα δούμε, ο χρόνος θα δείξει !!!
Η «θεατρική παράσταση» όμως θα πρέπει να λάβει τέλος.
Μια επαχθής καταφανώς για τους πολίτες, πανάκριβη και δεσμευτική για 28 έτη σύμβαση δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπογραφεί. Με όσες τροποποιήσεις , ρεκτιφιέ και να καλλωπισθεί.
Και εδώ τίθεται επιτακτικά το ζήτημα της συλλογικής ευθύνης όλων μας και κυρίως προβάλει αναπόδραστα και η ευθύνη των Δημάρχων που καλούνται να λάβουν και τις κρίσιμες αποφάσεις. Αποφάσεις όμως που δεν είναι πενταετίας, αλλά που θα δεσμεύουν τους επιγενόμενους, μια ολόκληρη σχεδόν γενιά.
Τώρα βέβαια παρεμπιπτόντως γιατί αντιδρά η διαβόητη Αρχή, στις μειώσεις της ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας και στους άλλους επαχθείς όρους, είναι θέμα άλλης συζήτησης και άλλης ανάλυσης. Κάθε εικασία αποδεκτή! Ίσως και να ασκείται στο παίγνιο του παλιμπαιδισμού, πίσω από το παραμορφωτικό γυαλί της ημιμάθειας και της ανοησίας !
Η απένταξη τέλος του έργου της αποκατάστασης των ΧΑΔΑ και η απώλεια από το ΕΣΠΑ των 32 εκ. ευρώ, ήταν το κερασάκι στην τούρτα του αστείου βίου και της ανεύθυνης πολιτείας των ταγών μας. Μια ήττα της υπεροπτικής εξουσιαστικής θεώρησης !
Γιατί η «πολιτική της ηλιοθεραπείας» δυστυχώς για αυτούς δεν μπορεί να συνεχίζεται και στο καταχείμωνο ! Μπορεί για κάποιους το ψέμα και η ανευθυνότητα να έχουν αναχθεί σε είδος σε υπερεπάρκεια, αυτό όμως δεν τους διασώζει επαρκώς. Γιατί απλά , ο εφιάλτης τους θα παραμένει η ζώσα πραγματικότητα !
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ