Σημαντικές και περίπλοκες είναι οι
λειτουργίες του θυρεοειδούς αδένα, η παραμικρή δυσλειτουργία του οποίου
μπορεί να επιφέρει μεγάλη αναστάτωση στον οργανισμό.
Αυτό το μικρό, σε σχήμα πεταλούδας όργανο, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το μήλο του Αδάμ, αποτελεί τον ρυθμιστή πολλών λειτουργιών του οργανισμού, μέσω των ορμονών που εκκρίνει στο αίμα, τις οποίες συνθέτει από το ιώδιο που λαμβάνει ο οργανισμός από τα τρόφιμα.
Οι δύο από τις ορμόνες που εκκρίνει –τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και τετραιωδοθυρονίνη (Τ4) – διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη σωματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών και ολόκληρου σχεδόν του μεταβολισμού του ανθρώπου, ενώ μια τρίτη, η καλσιτονίνη, φαίνεται ότι έχει σχέση με τον μεταβολισμό του ασβεστίου.
Οι διαταραχές της μορφολογίας του θυρεοειδούς αδένα κυμαίνονται από την απλή βρογχοκήλη έως τον απειλητικό για τη ζωή καρκίνο του θυρεοειδούς. Η μη φυσιολογική έκκριση των ορμονών προκαλεί δυσλειτουργία του και συγκεκριμένα υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό, η θεραπεία των οποίων είναι φαρμακευτική, στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις. Όταν όμως η φαρμακευτική αγωγή δεν επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ή η νόσος παρουσιάζει συχνές υποτροπές, η χειρουργική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή) είναι η μόνη που μπορεί να λύσει οριστικά το πρόβλημα του υπερθυρεοειδισμού.
Ο σχηματισμός όζων στον θυρεοειδή αδένα είναι άλλη μια συχνή κατάσταση που προκαλείται από διάφορες αιτίες, όπως είναι η έλλειψη ιωδίου, η θυρεοειδίτιδα, κάποια κύστη ή ένα αδένωμα του θυρεοειδούς, και μπορεί να οδηγήσει σε υπερθυρεοειδισμό. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για καλοήθη ογκίδια, χωρίς να αποκλείεται βέβαια και η κακοήθεια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν δηλαδή γίνονται η αιτία για υπερθυρεοειδισμό o οποίος δεν ρυθμίζεται με τη φαρμακευτική αγωγή ή σε αυτά διαγιγνώσκεται κακοήθεια ή υποψία κακοήθειας (μέσω FNA-παρακέντηση), επίσης επιβάλλεται η θυρεοειδεκτομή.
Με χειρουργική επέμβαση αντιμετωπίζεται συνήθως και η ευμεγέθης βρογχοκήλη, η οποία αφορά την ανώμαλη ανάπτυξη του θυρεοειδούς και μπορεί να προκαλέσει πόνο κατά την κατάποση και δυσκολία στην αναπνοή.
Η θυρεοειδεκτομή αποτελεί και τον μοναδικό τρόπο αντιμετώπισης του καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα, η συχνότητα εμφάνισης του οποίου δυστυχώς καταγράφει αύξηση τα τελευταία χρόνια. Το θετικό όμως είναι ότι στις συντριπτικά περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να θεραπευτεί.
Πηγή: Σύλλογος Καρκινοπαθών-Εθελοντών-Φίλων-Ιατρών Κ.Ε.Φ.Ι.
Αυτό το μικρό, σε σχήμα πεταλούδας όργανο, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το μήλο του Αδάμ, αποτελεί τον ρυθμιστή πολλών λειτουργιών του οργανισμού, μέσω των ορμονών που εκκρίνει στο αίμα, τις οποίες συνθέτει από το ιώδιο που λαμβάνει ο οργανισμός από τα τρόφιμα.
Οι δύο από τις ορμόνες που εκκρίνει –τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και τετραιωδοθυρονίνη (Τ4) – διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη σωματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών και ολόκληρου σχεδόν του μεταβολισμού του ανθρώπου, ενώ μια τρίτη, η καλσιτονίνη, φαίνεται ότι έχει σχέση με τον μεταβολισμό του ασβεστίου.
Οι διαταραχές της μορφολογίας του θυρεοειδούς αδένα κυμαίνονται από την απλή βρογχοκήλη έως τον απειλητικό για τη ζωή καρκίνο του θυρεοειδούς. Η μη φυσιολογική έκκριση των ορμονών προκαλεί δυσλειτουργία του και συγκεκριμένα υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό, η θεραπεία των οποίων είναι φαρμακευτική, στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις. Όταν όμως η φαρμακευτική αγωγή δεν επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ή η νόσος παρουσιάζει συχνές υποτροπές, η χειρουργική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή) είναι η μόνη που μπορεί να λύσει οριστικά το πρόβλημα του υπερθυρεοειδισμού.
Ο σχηματισμός όζων στον θυρεοειδή αδένα είναι άλλη μια συχνή κατάσταση που προκαλείται από διάφορες αιτίες, όπως είναι η έλλειψη ιωδίου, η θυρεοειδίτιδα, κάποια κύστη ή ένα αδένωμα του θυρεοειδούς, και μπορεί να οδηγήσει σε υπερθυρεοειδισμό. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για καλοήθη ογκίδια, χωρίς να αποκλείεται βέβαια και η κακοήθεια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν δηλαδή γίνονται η αιτία για υπερθυρεοειδισμό o οποίος δεν ρυθμίζεται με τη φαρμακευτική αγωγή ή σε αυτά διαγιγνώσκεται κακοήθεια ή υποψία κακοήθειας (μέσω FNA-παρακέντηση), επίσης επιβάλλεται η θυρεοειδεκτομή.
Με χειρουργική επέμβαση αντιμετωπίζεται συνήθως και η ευμεγέθης βρογχοκήλη, η οποία αφορά την ανώμαλη ανάπτυξη του θυρεοειδούς και μπορεί να προκαλέσει πόνο κατά την κατάποση και δυσκολία στην αναπνοή.
Η θυρεοειδεκτομή αποτελεί και τον μοναδικό τρόπο αντιμετώπισης του καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα, η συχνότητα εμφάνισης του οποίου δυστυχώς καταγράφει αύξηση τα τελευταία χρόνια. Το θετικό όμως είναι ότι στις συντριπτικά περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να θεραπευτεί.
Πηγή: Σύλλογος Καρκινοπαθών-Εθελοντών-Φίλων-Ιατρών Κ.Ε.Φ.Ι.