Λένε πως όσο δυνατό και αν είναι το
σχοινί, όταν τραβιέται ταυτόχρονα και από τις δύο μεριές, τότε είναι
θέμα χρόνου το πότε τελικά θα κοπεί.
Στην προκειμένη περίπτωση, στη θέση του
σχοινιού είναι η συνοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Τις δύο άκρες
τραβούν από τη μία ο κ. Καμμένος και από την άλλη ο κ. Κοτζιάς υπό την
υψηλή εποπτεία του πρωθυπουργού, με τον οποίο διατηρεί άριστη σχέση.
Είναι προφανές ότι όσο και αν δημοσίως το Μέγαρο Μαξίμου ξορκίζει την
πιθανότητα πτώσης του κυβερνητικού συνασπισμού, τα όσα συμβαίνουν τον
τελευταίο μήνα κάνουν σαφές ένα συμπέρασμα:
ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ «προβάρουν» σχεδόν σε
καθημερινή πλέον βάση τον τρόπο και την μέθοδο της κατάρρευσης της
κυβερνητικού σχήματος, η οποία τελικώς θα γίνει πράξη όταν οι δύο
εταίροι το αποφασίσουν.
Τα όσα διαδραματίζονται στον
ενδοκυβερνητικό
διάλογο, από την μέρα της υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών,
ουσιαστικά αποτελούν πρόβα τζενεράλε της μεγάλης ρήξης.
Το μεγάλο «ναι»
του Αλέξη Τσίπρα στον Ζόραν Ζάεφ έφερε τους δύο εταίρους τον έναν
απέναντι στον άλλο, παρά το γεγονός ότι η αγάπη για παραμονή στην
εξουσία τους επιτρέπει μέχρι και σήμερα να βρίσκονται εντός του Μεγάρου
Μαξίμου.
Μπορεί οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος να
έχουν κρατήσει μέχρι σήμερα τα προσχήματα και να μην «αδειάζουν» ευθέως
ο ένας τον άλλο, σε διαφορετική περίπτωση άλλωστε όλα θα είχαν
τελειώσει, όμως μία βεντέτα μέσα στο υπουργικό συμβούλιο τείνει να λάβει
ανεξέλεγκτες διαστάσεις, αποτυπώνοντας το μικρό βίο που απομένει στον
κυβερνητικό συνασπισμό. Ο υπουργός των Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς και ο
υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος ουσιαστικά αποτελούν δύο ξένους μέσα στο
ίδιο υπουργικό σχήμα. Μία «ολέθρια» πολιτικά σχέση που ρίχνει βαριά τη
σκιά της πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου.
Τελευταίο παράδειγμα η δημόσια οξεία
αντίδραση του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου στην συνέντευξη του κ.
Κοτζιά, στο πλαίσιο της οποίας προέβλεψε ότι η συμφωνία των Πρεσπών θα
ψηφιστεί και από τους ΑΝΕΛ.
«Η σημερινή κυβέρνηση, από την αρχή του
βίου της (Σεπτέμβριος 2015), είναι κυβέρνηση δύο συνεργαζόμενων
κομμάτων, των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Εκφράζεται επισήμως
διά μέσου του κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος μεταφέρει την κοινή
συνισταμένη μεταξύ των δύο πολιτικών ηγετών, του Πάνου Καμμένου και του
Αλέξη Τσίπρα... Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση εκφράζει προσωπικές
εκτιμήσεις και σε κάθε περίπτωση ο καθένας θα πρέπει να περιορίζεται
«στα του οίκου του» ήταν η άμεση απάντηση των ΑΝΕΛ, αδειάζοντας τον κ.
Κοτζιά.
Όμως η συγκεκριμένη πράξη «πολέμου» των Ανεξαρτήτων Ελλήνων εναντίον του υπουργού Εξωτερικών δεν είναι η μόνη τον μήνα Ιούλιο.
Στις αρχές Ιουλίου ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ
Πάνος Καμμένος στον Aντέννα είχε δηλώσει, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα: «Ο
κ. Κοτζιάς είναι υπουργός μίας κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης, στην
οποία συμμετέχουμε δύο κόμματα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Ο κ. Κοτζιάς έχει
τις δικές του προσωπικές απόψεις διαφωνούμε με αυτές, αλλά όταν
λειτουργεί ως ΥΠΕΞ λειτουργεί εκ μέρους μίας κυβέρνησης συνεργασίας».
Είχε προηγηθεί συνέντευξη του υπουργού των Εξωτερικών στο news247, στην οποία είχε αδειάσει πλήρως τον υπουργό Άμυνας.
«Θα υπάρξει πλειοψηφία βουλευτών (για να
ψηφιστεί η συμφωνία στη Βουλή). Δικαιούται ένας κυβερνητικός εταίρος να
διαφωνεί. Προφανώς θα προτιμούσα να συμφωνεί. Υπάρχουν βουλευτές των
ΑΝΕΛ που συμφωνούν». Ο Νίκος Κοτζιάς στην ίδια συνέντευξη είχε απορρίψει
το ενδεχόμενο ψηφοφορίας με αυξημένη πλειοψηφία λέγοντας ότι «το
Σύνταγμα προβλέπει 180 ψήφους για συμφωνίες εκχώρησης εθνικής
κυριαρχίας. Δεν έχει καμία σχέση αυτό με το μακεδονικό».
Οι κακές σχέσεις Κοτζιά-Καμμένου
αποτελούν κοινό μυστικό στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Οι δυό τους
φροντίζουν επιμελώς και πάντοτε με πολιτικώς ορθό τρόπο, να μην
μοιράζονται τον ίδιο χώρο όταν αυτό είναι εφικτό, όπως για παράδειγμα η
πρόσφατη σύνοδος του ΝΑΤΟ ή όταν ο υπουργός Άμυνας απουσίαζε από την
συνεδρίαση του άτυπου υπουργικού συμβουλίου που είχε πραγματοποιηθεί στο
Μαξίμου για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς, τον περασμένο Μάρτιο. Τότε η
απουσία του κ. Καμμένου είχε ως αιτιολογία προγραμματισμένη υποχρέωσή
του εκτός Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση το δίδυμο
Κοτζιάς-Καμμένος μοιάζει να αποτελεί μία συνεχή εστία αντιπαράθεσης μέσα
στην ίδια κυβέρνηση. Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι πως όλα αυτά γίνονται
εν γνώσει του πρωθυπουργού, ο οποίος δε δείχνει διάθεση κατευνασμού των
πνευμάτων. Μήπως γιατί το μέτωπο θα πρέπει να παραμείνει ενεργό, μέχρι
την στιγμή που θα πρέπει να προκαλέσει την «ελεγχόμενη» πτώση της
κυβέρνησης;
Γ. Τρουπής-liberal.gr