Όσο περνούν οι εβδομάδες και πλησιάζουμε στο δημοψήφισμα στα Σκόπια
καταλαβαίνουμε ότι έχει γίνει μια τεράστια πολιτική απάτη, μια
μεγαλειώδης εθνική προδοσία για την οποία θα έχουμε να λέμε στις
επόμενες γενιές, αν την αφήσουμε να περάσει χωρίς αντίδραση.
Για την οικονομία της συζήτησης να αποδεχθούμε την άποψη της κυβέρνησης ότι η συμφωνία των Πρεσπών ήταν η μοναδική λύση στο πρόβλημα για το όνομα.
Ας πούμε ότι είχαν δίκιο ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς και η παραχώρηση του ονόματος Βόρεια Μακεδονία ήταν το καλύτερο που μπορούσε να πάρει η Ελλάδα. Όπως μας έλεγαν τόσο καιρό, διασφαλίζονται θέματα όπως η εθνότητα, που δεν την
παραχωρούμε στους γείτονες, η ιστορία κ.λπ. Αλλά τι γίνεται τώρα που αποκαλύπτεται αυτή η τεράστια απάτη; Τι γίνεται τώρα που ο ένας μετά τον άλλον οι πολιτικοί στα Σκόπια πάνε στο δημοψήφισμα απαλείφοντας το Βόρεια και κρατώντας μόνο το Μακεδονία;
Ο ίδιος ο… φίλος του Τσίπρα, ο φιλελεύθερος και προοδευτικός Ζάεφ μιλά πλέον για ευρωπαϊκή Μακεδονία. Οπότε έτσι θα πάμε στο δημοψήφισμα και με αυτά τα δεδομένα θα ψηφίσουν οι Σκοπιανοί.
Μην ξεχνάμε ότι το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι πονηρό. Του στυλ «δεχθείτε τη συμφωνία για να μπείτε και στην ΕΕ». Τώρα οι Σκοπιανοί όχι μόνο θα μπουν στην ΕΕ αλλά θα μπουν και ως Μακεδόνες. Όχι Βορειομακεδόνες ή ό,τι άλλο, κι αυτό είναι μια κατάκτηση της κυβέρνησής τους και μια ήττα για την Ελλάδα.
Είναι ξεκάθαρο πως ό,τι δεν είχε καταφέρει ο Γκλιγκόροφ ή ο Γκρουέφσκι με τον τσαμπουκά, το πετυχαίνει ο Ζάεφ με την πονηρή διπλωματία και με την προδοτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης.
Κι όμως, ακόμη ανεχόμαστε τους διάφορους Καμμένους να κάνουν δήθεν τσαμπουκάδες και να αφήνουν υπονοούμενα για δημοψήφισμα. Αν έχουν τα κότσια να πάνε τώρα σε δημοψήφισμα και να αποφασίσει ο λαός με ένα ξεκάθαρο ερώτημα κι όχι με κολπάκια σαν κι αυτά με τα οποία στήθηκε η απάτη του 2015.
Η αλήθεια είναι ότι η γειτονική χώρα θα ονομάζεται Μακεδονία, οι κάτοικοί της Μακεδόνες και η γλώσσα τους Μακεδονική. Όλα όσα έπρεπε να αποφύγουμε δηλαδή, το άκρον άωτον του αλυτρωτισμού, το αποδεχθήκαμε και πέσαμε στα τέσσερα.
Τι κερδίσαμε από αυτήν την προδοτική στάση; Μήπως απλά η κυβέρνηση κέρδισε λίγους μήνες ακόμη ανοχής από τους δανειστές; Μήπως πέτυχε να ακυρωθεί η μείωση των συντάξεων που η ίδια αποδέχθηκε; Μήπως δηλαδή βάλαμε στην ίδια ζυγαριά το όνομα της Μακεδονίας με μια περικοπή που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί έτσι κι αλλιώς;
Και πώς τολμούν κάποιοι να ξεπουλάνε την ιστορία μας και να ανοίγουν μια πληγή στα βόρεια σύνορά μας για χάρη ενός ή δύο δισεκατομμυρίων;
Κι αν την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τους προδότες δεν τους αγάπησε κανείς. Και θα έρθει η ώρα της πληρωμής.
Για την οικονομία της συζήτησης να αποδεχθούμε την άποψη της κυβέρνησης ότι η συμφωνία των Πρεσπών ήταν η μοναδική λύση στο πρόβλημα για το όνομα.
Ας πούμε ότι είχαν δίκιο ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς και η παραχώρηση του ονόματος Βόρεια Μακεδονία ήταν το καλύτερο που μπορούσε να πάρει η Ελλάδα. Όπως μας έλεγαν τόσο καιρό, διασφαλίζονται θέματα όπως η εθνότητα, που δεν την
παραχωρούμε στους γείτονες, η ιστορία κ.λπ. Αλλά τι γίνεται τώρα που αποκαλύπτεται αυτή η τεράστια απάτη; Τι γίνεται τώρα που ο ένας μετά τον άλλον οι πολιτικοί στα Σκόπια πάνε στο δημοψήφισμα απαλείφοντας το Βόρεια και κρατώντας μόνο το Μακεδονία;
Ο ίδιος ο… φίλος του Τσίπρα, ο φιλελεύθερος και προοδευτικός Ζάεφ μιλά πλέον για ευρωπαϊκή Μακεδονία. Οπότε έτσι θα πάμε στο δημοψήφισμα και με αυτά τα δεδομένα θα ψηφίσουν οι Σκοπιανοί.
Μην ξεχνάμε ότι το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι πονηρό. Του στυλ «δεχθείτε τη συμφωνία για να μπείτε και στην ΕΕ». Τώρα οι Σκοπιανοί όχι μόνο θα μπουν στην ΕΕ αλλά θα μπουν και ως Μακεδόνες. Όχι Βορειομακεδόνες ή ό,τι άλλο, κι αυτό είναι μια κατάκτηση της κυβέρνησής τους και μια ήττα για την Ελλάδα.
Είναι ξεκάθαρο πως ό,τι δεν είχε καταφέρει ο Γκλιγκόροφ ή ο Γκρουέφσκι με τον τσαμπουκά, το πετυχαίνει ο Ζάεφ με την πονηρή διπλωματία και με την προδοτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης.
Κι όμως, ακόμη ανεχόμαστε τους διάφορους Καμμένους να κάνουν δήθεν τσαμπουκάδες και να αφήνουν υπονοούμενα για δημοψήφισμα. Αν έχουν τα κότσια να πάνε τώρα σε δημοψήφισμα και να αποφασίσει ο λαός με ένα ξεκάθαρο ερώτημα κι όχι με κολπάκια σαν κι αυτά με τα οποία στήθηκε η απάτη του 2015.
Η αλήθεια είναι ότι η γειτονική χώρα θα ονομάζεται Μακεδονία, οι κάτοικοί της Μακεδόνες και η γλώσσα τους Μακεδονική. Όλα όσα έπρεπε να αποφύγουμε δηλαδή, το άκρον άωτον του αλυτρωτισμού, το αποδεχθήκαμε και πέσαμε στα τέσσερα.
Τι κερδίσαμε από αυτήν την προδοτική στάση; Μήπως απλά η κυβέρνηση κέρδισε λίγους μήνες ακόμη ανοχής από τους δανειστές; Μήπως πέτυχε να ακυρωθεί η μείωση των συντάξεων που η ίδια αποδέχθηκε; Μήπως δηλαδή βάλαμε στην ίδια ζυγαριά το όνομα της Μακεδονίας με μια περικοπή που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί έτσι κι αλλιώς;
Και πώς τολμούν κάποιοι να ξεπουλάνε την ιστορία μας και να ανοίγουν μια πληγή στα βόρεια σύνορά μας για χάρη ενός ή δύο δισεκατομμυρίων;
Κι αν την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τους προδότες δεν τους αγάπησε κανείς. Και θα έρθει η ώρα της πληρωμής.
Δε μιλάμε για Γουδή ή κάτι τέτοιο.
Μιλάμε όμως
για την εσχάτη των ποινών όταν θα αποκαλυφθούν τα ψέματά τους. Και θα
αφορά τους πάντες. Και τον Τσίπρα αλλά και τους δήθεν πατριώτες που
ετοιμάζονται να κάνουν την κωλοτούμπα του αιώνα.
Δήθεν πατριώτες ακόμη
κι αν ανήκουν στο χώρο του κέντρου ή της Δεξιάς.
Η προδοτική και
ανθελληνική στάση δεν έχει χρώματα και κόμματα.