Ο σκύλος μας… εκδικείται;

«Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο»! Αυτό το πιάτο πιστεύετε ότι σας «σερβίρει» ο σκύλος σας, όταν γυρίζετε σπίτι και το βρίσκετε «φύλλο και φτερό»; 

Αν ναι, κάνετε λάθος!

Ο σκύλος δεν… ανοίγει βεντέτα. Άλλοι είναι οι λόγοι.

Η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ιωάννα Κουμεντάκη, μας τους εξηγεί.

«Πολλές φορές χαρακτηρίζουμε τις συμπεριφορές του σκύλου μας με ανθρώπινα συναισθήματα, προκειμένου να κατανοήσουμε ευκολότερα μια συμπεριφορά του.

Ακούμε πολλούς κηδεμόνες να λένε:

– Όταν τον αφήνω στο σπίτι μόνο του, με εκδικείται.

– Όταν τον μαλώνω, με εκδικείται.

– Όταν ζηλεύει, ή όταν θυμώνει, και πάλι με εκδικείται.

Στην πραγματικότητα, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει.

Ο σκύλος δεν μπορεί να καταστρώσει θεωρίες συνωμοσίας και εκδίκησης.

Ο σκύλος δεν εκδικείται, καθώς δεν μπορεί να νοιώσει αυτό το συναίσθημα.

Ο σκύλος δεν έχει ηθικούς κώδικες, καθώς αυτή η λογική επεξεργασία είναι πάνω από τις δυνατότητές του.

Το να ερμηνεύουμε, λοιπόν, τις πράξεις των ζώων με ανθρωποκεντρικό τρόπο, ως εκδίκηση ή ζήλια, όχι μόνο είναι μια λανθασμένη προσέγγιση, αλλά και κρύβει το πραγματικό πρόβλημα πίσω από κάποια συμπεριφορά.

Οι πιθανοί παράγοντες που μπορεί να κάνουν έναν υγιή σκύλο να εκδηλώσει ανεπιθύμητες συμπεριφορές, είναι:

θέλει να εκτονώσει κάπου την ένταση/ενέργεια του,
είναι αδύναμος να διαχειριστεί τον αποχωρισμό από τον κηδεμόνα του («σύνδρομο πρώην αδέσποτου»),
ψάχνει τρόπους να τραβήξει την προσοχή μας,
προσπαθεί να ξεπεράσει κάποια τραυματική εμπειρία κατά τη διάρκεια της απουσίας της οικογενείας (π.χ. αστραπή, πυροτεχνήματα, ή διάρρηξη),
προσπαθεί να προσαρμοστεί σε κάποια νέα συνθήκη, ή σε νέο περιβάλλον, έπειτα από πιθανή αλλαγή που έχουμε κάνει, είτε στο πρόγραμμά του, είτε στον χώρο που ζει,
ψάχνει τρόπους να διαχειριστεί τη μοναξιά του, όταν ο κηδεμόνας του απουσιάζει πολλές ώρες από το σπίτι.
Όλοι οι σκύλοι έχουν ανάγκη την πνευματική/σωματική άσκηση, καθώς και την προσοχή και την παρέα μας.

Η έλλειψη κοινωνικοποίησης, οι ελάχιστες βόλτες, η έλλειψη εκτόνωσης και απασχόλησης με τον σκύλο μας, μπορεί να οδηγήσουν το ζώο στις παραπάνω συμπεριφορές.

Θα πρέπει να εκτονώνουμε τον σκύλο μας με καθημερινό περίπατο και ελεύθερο τρέξιμο, ανάλογα με τη φυλή και την ηλικία του.

Προσοχή, όμως, καθώς η υπερβολική εκτόνωση υπάρχει περίπτωση να φέρει αντίθετο αποτέλεσμα. Δηλαδή, ο σκύλος μας να είναι σε υπερδιέργεση.

Θα πρέπει ο σκύλος μας να εκτονώνεται πνευματικά. Με καθημερινές ασκήσεις εκπαίδευσης, με παιχνίδια εκτόνωσης (τύπου kong και snufflemat), με επίλυση προβλημάτων, παιχνίδια με κρυφτό και παιχνίδια ευφυΐας σκύλων.

Θα πρέπει να βρούμε τον απαραίτητο χρόνο, έτσι ώστε να παρατηρούμε, να ασχολούμαστε και να παίζουμε με τον σκύλο μας.

Τις ζημιές που έχει κάνει, να τις αγνοούμε. Να καθαρίζουμε όταν εκείνος δεν είναι μπροστά.

Διαφορετικά, αν αντιδράσουμε αρνητικά, το πιθανότερο είναι να ενισχύσουμε τη συγκεκριμένη συμπεριφορά, καθώς ο σκύλος θεωρεί ότι με αυτό τον τρόπο κατάφερε να τραβήξει την προσοχή μας.

Με τις φωνές και την τιμωρία, μόνο φόβο μπορούμε να του προκαλέσουμε. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι ακόμη δυσκολότερο να «χτίσουμε» μια σχέση εμπιστοσύνης, η οποία είναι απαραίτητη για να έχουμε ένα χαρούμενο ζώο και μια αρμονική συμβίωση.

Οι σκύλοι μας δεν είναι άνθρωποι, για να τους χαρακτηρίζουμε ως «θυμωμένους», ή «κακούς». Θα πρέπει να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά του κατοικίδιου ζώου μας και να βρούμε τον σωστό τρόπο επικοινωνίας μαζί του.

Δεν είναι άνθρωπος, ντυμένος με γούνινο παλτό.

Είναι σκύλος, και ως σκύλο αξίζει να τον κατανοήσουμε και να τον αντιμετωπίσουμε.

Αν ο σκυλάκος σας παρουσιάζει ανεπιθύμητες συμπεριφορές, μην αφήσετε να παγιωθούν. Επικοινωνήσετε με έναν θετικό εκπαιδευτή σκύλων, έτσι ώστε να τον βοηθήσει να τις ξεπεράσει».