Ομάδα ερευνητών, υπό τον δρα Έβαν Γουλφ της Κτηνιατρικής Σχολής του αμερικανικού πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον και τον δρα Στίβεν Σόλσμπερι της Σχολής Βιολογικών Επιστημών του αυστραλιανού πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, συνέλλεξαν στοιχεία που δείχνουν ότι ο "βασιλιάς" των δεινοσαύρων αρρώσταινε από μια ασθένεια, η οποία συνεχίζει μέχρι σήμερα να πλήττει τους αετούς και τα γεράκια, και η οποία του προκαλούσε τόσο οδυνηρό πονόλαιμο, που αδυνατούσε να φάει και έτσι σταδιακά εξαφανίστηκε.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PloS ONE, εστιάστηκε στις τρύπες που βρέθηκαν στο απολιθωμένο σαγόνι ενός από τους πιο διάσημους δεινόσαυρους που έχουν ποτέ βρεθεί, της "Σου", μήκους 13 και ύψους 4 μέτρων, που βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο Φιλντ του Σικάγου. Αρχικά οι τρύπες είχαν θεωρηθεί κατάλοιπα κάποιας μάχης με άλλα θηρία, όμως η νέα μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τρύπες (πλάτους μέχρι πέντε εκατοστών) προήλθαν από μια τρομερή αρρώστια που προκαλούσε ένα πρωτόζωο παρόμοιο με το σημερινό παράσιτο Trichomonas gallinae, το οποίο και σήμερα πλήττει τα σύγχρονα πουλιά, ιδίως τα αρπακτικά, και η πάθηση που προκαλεί, αποκαλείται τριχομόνωση.
Οι ερευνητές μελέτησαν 61 απολιθώματα Τυραννόσαυρων και βρήκαν ότι ένας στους έξι (δέκα συνολικά) φέρουν στο σαγόνι τους ανάλογες τρύπες. Θεωρείται πιθανό ότι η μόλυνση ήταν τόσο σοβαρή στο λαιμό και το στόμα τους, που οι βάρους επτά τόνων δεινόσαυροι λιμοκτονούσαν, αδυνατώντας να καταπιούν και δυσκολευόμενοι να αναπνεύσουν.
Ο δρ Γουλφ ανέφερε ότι υπάρχουν ενδείξεις πως αρκετοί Τυραννόσαυροι (αλλά όχι άλλα είδη δεινοσαύρων) αρρώστησαν από το ίδιο παράσιτο. Η μόλυνση, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, μεταφερόταν από τον ένα δεινόσαυρο στον άλλο είτε μέσα από δαγκώματα στο πρόσωπο είτε με το σάλιο, λόγω της κατανάλωσης κρέατος που είχε μολυνθεί με το παράσιτο (πιθανώς, λόγω κανιβαλισμού, και αλληλοφαγώματος μεταξύ των ίδιων των Τυραννόσαυρων).
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση: http://www.plosone.org/article/info:doi/10.1371/journal.pone.0007288
