16.11.19

Νοτιάδες και βροχές στα δυτικά

Με λίγες βροχές στα δυτικά θα κυλήσουν οι επόμενες ημέρες και με ανέμους που δεν θα ξεπερνούν τα 6 με 7 μποφόρ στα πελάγη. 
Οι θερμοκρασίες θα διατηρηθούν σε επίπεδα πάνω από τα κανονικά λόγω της διατήρησης των ανέμων σε νοτιάδες. Γενικότερα, ο καιρός θα είναι καλός, δεν υπάρχει τάση για σημαντική πτώση της θερμοκρασίας το επόμενο 15θημερο , αλλά ούτε και για ιδιαίτερες βροχοπτώσεις.
 
Αυτή είναι η πρόβλεψη του Θοδ. Κολυδά, όπως παρουσιάστηκε μέσα από το news247. gr. Γράφει για το επόμενο 48ωρο:

ΚΥΡΙΑΚΗ 17-11-2019
Στο Ιόνιο και τα ηπειρωτικά εκτός από την ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη νεφώσεις με ασθενείς τοπικές βροχές που μετά το μεσημέρι στα δυτικά θα ενταθούν και θα εκδηλωθούν σποραδικές καταιγίδες, που το βράδυ στα βορειοδυτικά είναι πιθανό να είναι κατά τόπους ισχυρές. Στην υπόλοιπη χώρα αραιές νεφώσεις που βαθμιαία θα πυκνώσουν και από το απόγευμα στην ανατολική και νότια νησιωτική χώρα θα σημειωθούν τοπικές βροχές. Οι άνεμοι θα πνέουν στα δυτικά νοτιοανατολικοί 5 με 6 και στο Ιόνιο τοπικά 7 μποφόρ. Στα υπόλοιπα ανατολικοί νοτιοανατολικοί 3 με 5 μποφόρ. Η θερμοκρασία θα σημειώσει άνοδο ως προς τις ελάχιστες τιμές.
ΔΕΥΤΕΡΑ 18-11-2019
Νεφώσεις με τοπικές βροχές. Σποραδικές καταιγίδες θα εκδηλωθούν κυρίως στα δυτικά, τα βόρεια και το ανατολικό Αιγαίο. Από το μεσημέρι στα βορειοδυτικά ο καιρός θα βελτιωθεί και βαθμιαία από το απόγευμα τα φαινόμενα θα εξασθενήσουν και στην υπόλοιπη χώρα. Οι άνεμοι στα δυτικά θα πνέουν από νότιες διευθύνσεις 5 με 7 μποφόρ, γρήγορα όμως θα στραφούν σε δυτικούς και θα εξασθενήσουν. Στα ανατολικά θα πνέουν από νότιες διευθύνσεις 4 με 6 μποφόρ. Η θερμοκρασία θα σημειώσει πτώση στα δυτικά.

Το αντικαρκινικό αφροδισιακό που τονώνει τον οργανισμό και αδυνατίζει

Πολυδύναμο φάρμακο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό το δημοφιλές φυτό που ταυτόχρονα επενεργεί στη διάθεση, τη λίμπιντο αλλά και την υγεία 

Παραδοσιακά το σαφράν, ο γνωστός μας κρόκος, χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς – θεωρείται τονωτικό, καταπραϋντικό καθώς και αφροδισιακό.

Αντικαρκινική δράση. Ολοένα και περισσότερες έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα μπαχαρικά έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες. Ειδικότερα στο κύμινο, το γαρίφαλο, το μπαχάρι, του σπόρους του σιναπιού (απ’ όπου γίνεται η μουστάρδα) και στον κρόκο (σαφράν) αποδίδονται σημαντικές αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Αν και χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να τεκμηριωθούν αυτές οι ιδιότητες των μπαχαρικών εντούτοις θεωρείται πλέον γεγονός ότι ορισμένες ουσίες των μπαχαρικών, όπως η κουρκουμίνη του κρόκου έχουν την ικανότητα να αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.

Βελτιώνει τη διάθεση. Το πλούσιο σε βιταμίνες σαφράναποκαλείται και φυτό της χαράς. Παραδοσιακά χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, επειδή θεωρείται ότι επενεργεί θετικά στο νευρικό σύστημα. Μάλιστα το απόσταγμα σαφράν έχει μελετηθεί ως προς την αντικαταθλιπτική του δράση στην αντιμετώπιση της ήπιας και μέτριας κατάθλιψης και τα αποτελέσματα των σχετικών μελετών ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.

Πολύτιμο αφροδισιακό. Το σαφράν (κρόκος) τονώνει και ενισχύει τον οργανισμό. Οι αφροδισιακές του ιδιότητες αρχικά μελετήθηκαν σε πειραματόζωα, αλλά ακολούθησαν έρευνες και σε άνδρες όπου φάνηκε ότι βελτιώνει τη στυτική λειτουργία, αλλά και σε γυναίκες όπου φάνηκε ότι τονώνει τη λίμπιντο.
Μάλιστα βάσει στοιχείων που συνελέγησαν από τις τέσσερις γωνίες της Γης θετική δράση παρατηρήθηκε στη σεξουαλικότητα, ακόμη και στη δύσκολη περίπτωση των γυναικών που λάμβαναν αντικαταθλιπτική αγωγή. Η κατάθλιψη ενισχύει την πτώση της λίμπιντο, γεγονός που καθιστά ακόμη δυσκολότερο το έργο του σαφράν. Παρόλα αυτά ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις παρατηρήθηκε βελτίωση σε ότι αφορά τη λίπανση του κόλπου και τη σεξουαλική επιθυμία.

Και αδυνατίζει!* Ελαφρά υπέρβαρες γυναίκες συμμετείχαν σε μία μελέτη όπου έλαβαν ένα πρωτοποριακό εκχύλισμα από στίγματα κρόκου ή ψευδοφάρμακο. Παρατηρήθηκε ότι η κατανάλωση του σκευάσματος κρόκου είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του βάρους, παρόλο που δεν ορίστηκε κανένας περιορισμός σε επίπεδο κατανάλωσης θερμίδων. Οι γυναίκες που λάμβαναν το σκεύασμα μείωσαν σημαντικά τη συχνότητα του τσιμπολογήματος, λόγω ικανοποιητικότερου κορεσμού, σε σχέση με αυτές που έλαβαν το ψευδοφάρμακο. Εικάζεται πάντως ότι συστατικά του κρόκου επεμβαίνουν σε βασικά μονοπάτια της αιτιοπαθογένειας της παχυσαρκίας (επίδραση στα επίπεδα λεπτίνης, αδιπονεκτίνης, παγκρεατικής λιπάσης, κ.λπ.) και σίγουρα το όλο θέμα αξίζει περαιτέρω επιστημονικής διερεύνησης.
Μέχρι να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα είναι σίγουρο πως η λογική κατανάλωση κρόκου Κοζάνης, είτε συνεισφέρει ουσιαστικά στο αδυνάτισμα είτε όχι, μόνο καλό σας κάνει.

Tips Ρίξτε στίγματα κρόκου στο φαγητό ή στη σαλάτα ή  φτιάξετε έγχυμα (βράζετε νερό, ρίχνετε μέσα 4-10 ίνες σαφράν, αφήνετε για 5-6’ σουρώνετε και πίνετε). Η λήψη του είναι ασφαλής. Ορισμένοι το κρατούν λίγο κάτω από τη γλώσσα, αλλά η γεύση του δεν είναι και τόσο ευχάριστη.
*Πηγή: Γνωρίστε τα ελληνικά super foods, Κωνσταντίνος Ξένος & Αστερία Σταματάκη, εκδόσεις Διόπτρα

Σχιζοφρένεια: Το απίστευτο σημείο του σώματος που αφήνει ίχνη

Νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο EMBO Molecular Medicine υποδεικνύει πως ένα ένζυμο που βοηθά την παραγωγή υδροθείου στον εγκέφαλο και αφήνει ίχνη στα ανθρώπινα μαλλιά ενδέχεται να χρησιμεύσει ως προ-συστηματικός βιοδείκτης για έναν υποτύπο της σχιζοφρένειας.
Οι ερευνητές προτείνουν ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία μίας νέας κατηγορίας φαρμάκων για τη σχιζοφρένεια. Οι υπάρχουσες θεραπείες, οι οποίες στοχεύουν τα συστήματα ντοπαμίνης και σεροτονίνης του εγκεφάλου δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικές ενώ ενδέχεται να προκαλέσουν και παρενέργειες.
«Η στόχευση του μεταβολικού μονοπατιού του υδροθείου παρέχει μία νέα θεραπευτική προσέγγιση», καταλήγουν οι συγγραφείς, των οποίων η έρευνα περιελάμβανε γενετικά τροποποιημένα ζωικά μοντέλα (ποντίκια), μεταθανάτιο ιστό ανθρώπινου εγκεφάλου, άτομα με σχιζοφρένεια και άτομα που δεν πάσχουν από τη νόσο.
Ο πρώτος ερευνητής Δρ. Takeo Yoshikawa, σημειώνει ότι οι εταιρείες φαρμάκων έχουν σταματήσει να αναπτύσσουν νέες θεραπείες για τη σχιζοφρένεια.
Αναζητώντας έναν πιο αξιόπιστο δείκτη
Η νέα μελέτη διερευνά τις μοριακές βάσεις ενός δείκτη συμπεριφοράς της σχιζοφρένειας βάσει της προπαλμικής αναστολής του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού στον άνθρωπο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ανταποκρίνονται σε ένα ξαφνικό κρότο με έκπληξη. Ωστόσο αν ακούσουν ένα κρότο μικρότερης έντασης λίγο πριν, ο ισχυρότερος κρότος τους προκαλεί μικρότερη ενόχληση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πρόδρομη απόκριση (προπαλμική αναστολή του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού στον άνθρωπο) αναστέλλει τον επερχόμενο αιφνιδιασμό.
Εδώ και δεκαετίες, οι επιστήμονες γνώριζαν πως πολλοί άνθρωποι με σχιζοφρένεια είχαν χαμηλότερη προπαλμική αναστολή του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού, με την απόκρισή τους σε ένα ξαφνικό θόρυβο να παραμένει εντονότατη ακόμα και όταν είχε προηγηθεί «προειδοποίηση».
Ο Δρ. Yoshikawa και οι συνεργάτες του θεώρησαν την προπαλμική αναστολή του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού στον άνθρωπο ως την αφετηρία για την έρευνά τους.
Χρησιμοποίησαν πειραματόζωα που είχαν διαφορετικά επίπεδα προπαλμικής αναστολής του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού για να ερευνήσουν για μοτίβα έκφρασης πρωτεΐνών που ενδεχομένως να ταίριαζαν με αυτά τα επίπεδα. Αυτή η έρευνα εντόπισε το ένζυμο Mpst. Οι ερευνητές παρατήρησαν το πώς τα ποντίκια με χαμηλή προπαλμική αναστολή του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού είχαν υψηλότερα επίπεδα Mpst στον εγκέφαλο συγκριτικά με τα ποντίκια με υψηλή προπαλμική αναστολή του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού.
Mpst, υδρόθειο και θυλάκια τρίχας
Γνωρίζοντας πως μία από τις λειτουργίες του Mpst είναι να ενισχύει την παραγωγή υδροθείου, η ερευνητική ομάδα εξέτασε τους εγκεφάλους των πειραματόζωων και διαπίστωσε ότι τα επίπεδα υδροθείου ήταν υψηλότερα σε εκείνα με χαμηλότερη προπαλμική αναστολή του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού.
«Κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ μία αιτιώδη συνάφεια μεταξύ του υδροθείου και της σχιζοφρένειας. Μόλις το ανακαλύψαμε, έπρεπε να κατανοήσουμε πώς συμβαίνει αυτό και τα ευρήματα στα ποντίκια θα ίσχυαν και στους ανθρώπους με σχιζοφρένεια», σχολίασε ο Δρ. Yoshikawa.
Αφού ταυτοποίησαν το Mpst ως τον «βασικό ύποπτο», οι ερευνητές προχώρησαν στην αναζήτηση περαιτέρω αποδεικτικών στοιχείων και έδειξαν ότι τα ποντίκια με έλλειψη Mpst είχαν υψηλότερη προπαλμική αναστολή του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού από τα κανονικά ποντίκια.
Το αποτέλεσμα αυτό έδειχνε ότι η μείωση του Mpst ενδέχεται να είναι ένας τρόπος αποκατάστασης της προπαλμικής αναστολής του ακουστικού αντανακλαστικού αιφνιδιασμού.
Στο επόμενο στάδιο, οι ερευνητές συνέκριναν το μεταθανάτιο ιστό του εγκεφάλου από άτομα με και χωρίς σχιζοφρένεια.
Η σύγκριση αποκάλυψε ισχυρότερη έκφραση στο γονίδιο που κωδικοποιεί το Mpst στον ιστό του εγκεφάλου των ανθρώπων με σχιζοφρένεια. Επίσης, φάνηκε ότι τα επίπεδα του Mpst συνάδουν με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων πριν το θάνατο.
Σε μία άλλη σειρά δοκιμών, οι ερευνητές εξέτασαν θύλακες τριχών από 149 άτομα με σχιζοφρένεια και 166 που δεν έπασχαν από τη νόσο. Διαπιστώθηκε πως οι άνθρωποι με σχιζοφρένεια είχαν υψηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης που μεταφέρει πληροφορίες από το γονίδιο που κωδικοποιεί το Mpst στους θύλακες των τριχών.
Επιγενετική προέλευση της σχιζοφρένειας
Οι πιθανότητες ανάπτυξης της σχιζοφρένειας συνεπάγονται αλληλεπίδραση γονιδίων και περιβάλλοντος. Ένα παράδειγμα αυτής της αλληλεπίδρασης είναι οι επιγενετικές αλλαγές οι οποίες ενδέχεται να μεταβάλουν τη γονιδιακή έκφραση όπως την ενεργοποίηση και την απενεργοποίησή τους.
Τα πειράματα σε πειραματόζωα και μεταθανάτιο ανθρώπινο εγκεφαλικό ιστό, έδειξαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα Mpst συσχετίζονταν με μεγαλύτερες μεταβολές στο DNA, επιφέροντας με τη σειρά τους μόνιμες αλλαγές στην έκφραση των γονιδίων. Γνωρίζοντας αυτό, η ερευνητική ομάδα έψαξε περιβαλλοντικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μόνιμη αύξηση του Mpst.
«Βρήκαμε ότι οι αντιοξειδωτικοί δείκτες – συμπεριλαμβανομένου του υδροθείου – που αντισταθμίζουν το αντιοξειδωτικό στρες και τη νευροφλεγμονή κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου σχετίζονταν με τα επίπεδα Mpst στους εγκεφάλους των ανθρώπων με σχιζοφρένεια», σημείωσε ο Δρ. Yoshikawa.
Απαντώντας στο τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την προέλευση της σχιζοφρένειας ο Δρ. Yoshikawa εξηγεί ότι όταν μία επιγενετική αλλαγή μεταβάλλει την υπερπαραγωγή υδροθείου, αυτή η μεταβολή διαρκεί για το υπόλοιπο της ζωής του ατόμου. Αποκαλεί δε αυτή τη σχιζοφρένεια ως οφειλόμενη σε «στρες σουλφιδίου» (ή θειούχο στρες).
«Τα αποτελέσματά μας παρέχουν μία νέα αρχή για το σχεδιασμό φαρμάκων και τώρα εξετάζουμε αν η αναστολή της σύνθεσης του υδροθείου θα μπορούσε να ανακουφίσει τα συμπτώματα στα ζωικά μοντέλα με σχιζοφρένεια», καταλήγει ο ερευνητής.




 ygeiamou.gr

Η αλήθεια για το " οικονομικό θαύμα " και το χρέος της 7ετίας των συνταγματαρχών


Κρατάει τέσσερις δεκαετίες το σλόγκαν των φιλοχουντικών, ότι η χούντα των Συνταγµαταρχών παρέδωσε µια οικονοµία, χωρίς χρέος, «παρθένα».

Το ίδιο πολυφορεµένο παραµύθι ακούστηκε  και από τον αρχηγο της Χ.Α Νίκο Μιχαλολιάκο, όταν σε µια ταβέρνα παραληρούσε ως συνήθως: «Επί 21ης Απριλίου τούς άφησε µε µηδέν χρέος και κατάντησαν τα πράγµατα… εκεί τα κατάντησαν. Τα λένε οι ίδιοι…, τα οµολογούν, η γενιά του Πολυτεχνείου».
Φυσικά, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος µε στοιχειώδη λογική και την ελάχιστη κατάρτιση θα µπορούσε να υποθέσει, δίχως να γνωρίζει καν τίποτα παραπάνω, ότι θα ήταν αδύνατο ένα χρέος που τρέχει κι αυξάνεται από καταβολής ελληνικού κράτους να εξαφανιστεί ή έστω να φρεναριστεί και να µειωθεί για µια εφταετία, ειδικά από µια χούντα ασυδοσίας και ασχετοσύνης. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι η χούντα τα έκανε µαντάρα και στα οικονοµικά. Με το δηµόσιο ταµείο να πηγαίνει κατά διαόλου. Χειρότερα από πριν και µετά. Και ο µεγαλύτερος µύθος απ’ όλους ήταν αυτός της ανάπτυξης. Ουδεµία χειροπιαστή ανάπτυξη υπήρξε επί εφταετίας. Το αντίθετο…
Εκτός κι αν µπορεί να θεωρηθεί επίτευγµα το (απογοητευτικό) +0,9%, τη στιγµή που όλη η Αθήνα χτιζόταν, οι Έλληνες µετανάστες και οι ναυτικοί τόνωναν τις καταθέσεις µε δεκάδες χιλιάδες εµβάσµατα από το εξωτερικό, ενώ η Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 προσπαθούσε να σηκώσει για πρώτη φορά κεφάλι, ύστερα από την Κατοχή, τον Εµφύλιο και την κατάµαυρη δεκαετία του ’50. Μόνο οι υπερεργολάβοι και οι ρουφιάνοι πλούτισαν, λοιπόν, στην οδυνηρή εφταετία σκανδάλων…

Χουντικοί µύθοι

Άς ρίξουμε  μία ματιά σ’ αυτές τις µυθοπλασίες περί «καλής» οικονοµίας επί χούντας. 
Και, µάλιστα, µε ντοκουµέντα. 
Με δηµοσιεύµατα ακριβώς απ’ αυτήν την εποχή. Επί δικτατορίας! Τότε, δηλαδή, που η λογοκρισία έδινε κι έπαιρνε. Και τα παρουσιάζουµε αυτά τα δηµοσιεύµατα της επταετίας, ακριβώς επειδή σίγουρα υπάρχουν ακόµα άπιστοι Θωµάδες.
Σύµφωνα µε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λοιπόν, το 1974 το δηµόσιο χρέος είχε ανέβει στο 20,8% επί του ΑΕΠ, στα 114 δισ. δρχ. εκείνη τη χρονιά, µε τον εσωτερικό κι εξωτερικό δανεισµό να γιγαντώνονται. Το χρέος ξεκίνησε από 37,8 δισ. δρχ. το 1967, ενώ το 1973 ήταν ήδη στα 87 δισ., µε το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο να είναι 4,5 φορές ψηλότερο και τις καταθέσεις, παρά τις διαρκείς τονωτικές ενέσεις των Ελλήνων µεταναστών, να µειώνονται δραµατικά µετά το 1970. Ο πληθωρισµός κάλπαζε, το πραγµατικό εισόδηµα µειωνόταν, οι φόροι έκαναν επέλαση, το ίδιο και η ακρίβεια.

Τζάµπα… εργολάβοι

xounta1Ακόµα και µια ελαφριά µείωση του εξωτερικού δανεισµού ήταν τεχνητή, αφού οι εργοληπτικές εταιρείες έπαιρναν τα δάνεια από το εξωτερικό µε εγγύηση ελληνικού ∆ηµοσίου και στη συνέχεια γίνονταν ανάδοχες των δηµόσιων έργων, µε παραχώρηση των δανείων στο ελληνικό κράτος. ∆εκάδες τέτοια δάνεια – συµβάσεις έγιναν και µ’ αυτήν την πατέντα – µετατροπή και το χρέος φαινόταν ως «εσωτερικό».
Καραµπινάτη δηµιουργική λογιστική, δηλαδή, του «µυστράκια» Παττακού και τον οµοϊδεατών του.
Από το 1971, λοιπόν, η κατάσταση στην οικονοµία δεν µπορούσε να κρυφτεί άλλο. ∆εν θα ήταν, µάλιστα, υπερβολή να πούµε ότι τότε άρχιζε να χτίζεται πια για τα καλά η λερναία ύδρα του χρέους.
Στις 6.4.1971 οι εφηµερίδες δηµοσιεύουν: «Αύξηση κατά 23,5% σηµείωσε το δηµόσιο χρέος εντός του πρώτου 5µήνου του 1970, έναντι του 1969, κι έφθασε τα 58,3 δισεκατοµµύρια δρχ. τον Μάιο του περασµένου έτους, έναντι 47,2 που ήταν τον Μάιο του 1969, σύµφωνα µε στοιχεία της ΕΣΥΕ».
Στις 22.9.1971 υπάρχει στα «Νέα» οικονοµική ανάλυση του Κωνσταντίνου Κόλµερ, όπου διαβάζουµε ότι «ναι µεν σηµειώθηκε το 1970 µια επιβράδυνση στην αύξηση του ρυθµού αυξήσεως του χρέους στο 12% έναντι 25% του 1969 (σ.σ.: πάλι επί χούντας είχε εκτιναχθεί, δηλαδή), όµως σηµειώθηκε µια ουσιώδης αύξηση του κρατικού δανεισµού µε έντοκα γραµµάτια και διπλασιασµός του δανεισµού σε συνάλλαγµα».
Παρατίθενται, µάλιστα, και αποκαλυπτικά στοιχεία για το δηµόσιο χρέος από το 1958, µε πηγή πάντα τη στατιστική υπηρεσία:
ΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΣΕ ∆ΙΣ. ∆ΡΧ.
1958………………………………………………..3,5
1959………………………………………………..8,0
1960………………………………………………..9,7
1961………………………………………………11,6
1962………………………………………………13,1
1963………………………………………………17,6
1964………………………………………………21,4
1965………………………………………………25,4
1966………………………………………………32,0
1967………………………………………………37,8
1968………………………………………………45,3
1969………………………………………………56,7
1970………………………………………………63,7
Από το 1966, δηλαδή, που το χρέος ήταν 32 δισ., διπλασιάστηκε µέχρι το 1970 στα 63,7 δισ.
Σύµφωνα, εξάλλου, µε στοιχεία του ∆εκεµβρίου του 1971, υπήρξε «αύξηση των εισαγωγών µ’ έναν ρυθµό 15% περίπου, µε ταυτόχρονη µείωση των εξαγωγών κατά 5%, διαφορά που διεύρυνε το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου». Πάτωναν οι εξαγωγές, θέριευαν οι εισαγωγές…
Το 1972 ο Τύπος βοούσε πια για την τραγική κατάσταση της οικονοµίας. Στις 13.9.1972 τα «Νέα» έγραφαν στον τίτλο του ρεπορτάζ τους: «Κατά 7,7 δισ. αυξήθηκε το 1971 το δηµόσιο χρέος». Και συνέχιζαν:
«Αυξήθηκε κατά 7,7 δισεκατοµµύρια δραχµές το δηµόσιο χρέος της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του 1971. Σύµφωνα µε τα στατιστικά στοιχεία του τελευταίου τεύχους του ∆ελτίου Στατιστικής ∆ηµοσίων Οικονοµικών, κατά το τέλος του 1971 το συνολικό δηµόσιο χρέος ανήλθε σε 71,4 δισ. δραχµές». Από 63,7 που ήταν το 1970!
Με τη σηµείωση ότι µειώθηκε κατά 600 εκατ. δρχ. το χρέος σε ξένο νόµισµα και αυξήθηκε κατά 1,8 δισ. το χρέος σε εγχώριο νόµισµα. Με την πατέντα, που λέγαµε.
Στον «Οικονοµικό Ταχυδρόµο», στις 15.2.1973, τα σηµάδια κατρακύλας της οικονοµίας συνεχίζονται: «Μεταξύ Μαΐου 1971 και 1972 το δηµόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 7.118 εκατ. δρχ. ή σε ποσοστό 10% κι έφθασε στο ύψος των 73.806 εκατ. δρχ.».

«Θυσίες και κόστος»

xounta2Το πιο ενδιαφέρον άρθρο όλης εκείνης της εποχής το ξετρυπώσαµε στο «Βήµα». 
 
Στις 20.10.1973 υπήρχε πρωτοσέλιδη ανάλυση µε τίτλο «Ο απολογισµός µιας εξαετίας, θυσίες και κόστος». 
Τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτά τα περί «µηδενικών χρεών» δεν µπορούν να λέγονται ούτε γι’ αστείο. Πιο τρανταχτή διαπίστωση; Ότι στην εξαετία της δικτατορίας το εξωτερικό χρέος έγινε 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε φθάσει σε διάστηµα 145 χρόνων. Από καταβολής ελληνικού κράτους!
 Ιδού τα σηµαντικότερα αποσπάσµατα:
♦ «∆ιαπιστώθηκε στο προηγούµενο σηµείωµα ότι από τα προβαλλόµενα σαν επιτεύγµατα της οικονοµικής της εξαετίας, η µεν οικονοµική σταθερότητα όχι µόνο δεν εξασφαλίστηκε, αλλά αντίθετα διαταράχθηκε κατά τρόπο επικίνδυνο, η αύξηση του συναλλαγµατικού αποθέµατος είναι εικονική και οφείλεται στο δανεισµό από το εξωτερικό, ο δε ρυθµός αναδιάρθρωσης της οικονοµίας υπήρξε κατώτερος των δαπανών και δυσαναλόγως µικρότερος σε σχέση µε το παρελθόν».
♦ «Η µόνη διαφορά έναντι του παρελθόντος είναι η αποκληθείσα µε µετριοφροσύνη «ταχύρρυθµη ανάπτυξη», δηλαδή η επίτευξη πρόσθετου ρυθµού ανάπτυξης έναντι του παρελθόντος κατά 0,9% τον χρόνο, σύµφωνα µε τα επίσηµα στοιχεία. Ποιες όµως υπήρξαν οι θυσίες για να καταλήξουµε σ’ αυτό το ασήµαντο ποσοτικά και ανεπαρκές ποιοτικά ποσοστό ετήσιας αύξησης του εισοδήµατος;».
♦ «Μια από τις σπουδαιότερες θυσίες της εξαετούς περιόδου που προορίζεται να επηρεάσει δυσµενώς τις εξελίξεις της οικονοµίας στο µέλλον είναι η αύξηση του εξωτερικού χρέους της οικονοµίας. Το συνολικό εξωτερικό χρέος της Ελλάδας όπως είχε διαµορφωθεί µε τις ρυθµίσεις των προπολεµικών χρεών ανερχόταν από το 1821 µέχρι και το 1966 σε 1.110 εκατ. δολάρια περίπου».
♦ «Μέσα σε έξι χρόνια το χρέος αυτό ξεπέρασε τα 2.700 εκατ. δολάρια, χωρίς να υπολογίζονται οι καταθέσεις σε συνάλλαγµα από το εξωτερικό. Ήρκεσαν, δηλαδή, έξι χρόνια για να γίνει το εξωτερικό χρέος της χώρας 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε φθάσει σε διάστηµα 145 χρόνων. Και αυτό για έναν πρόσθετο ρυθµό ετήσιας αύξησης 0,9%».
♦ «Ακόµα και το δηµόσιο εξωτερικό χρέος που από την εθνική ανεξαρτησία ως το 1966 δεν ξεπερνούσε τα 300 εκατοµµύρια δολάρια έφθασε κατά την τελευταία εξαετία τα 700 εκατ. δολάρια, το δε εσωτερικό δηµόσιο χρέος από 32 δισ. δρχ. φθάνει τώρα περίπου τα 80 δισ. Ας σηµειωθεί ότι τώρα µέρος των δανείων του κεντρικού προϋπολογισµού πραγµατοποιείται µέσω Τραπέζης Ελλάδος και δεν εµφανίζεται στους λογαριασµούς του δηµόσιου χρέους»!

Οι πλούσιοι, πλουσιότεροι

XOUNTA3Και συνέχιζε η εφηµερίδα στον απολογισµό που έκανε τον Οκτώβριο του 1973 µε το εµπορικό ισοζύγιο: «Η δεύτερη µεγάλη θυσία της ελληνικής οικονοµίας κατά την περίοδο αυτήν υπήρξε η θεαµατική διόγκωση του εµπορικού ισοζυγίου. Το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου από 745 εκατ. δολάρια προβλέπεται ότι θα φτάσει τελικά το τέλος του 1973 τα 2.600 εκατ. δολάρια, δηλαδή περίπου θα τετραπλασιασθεί.
Εκείνο πάντως που είναι άκρως ανησυχητικό είναι η αλµατική αύξηση των εισαγωγών που από 1.150 δισ. το 1966 προβλέπεται να φθάσει τα 3.500 τουλάχιστον το 1973. Η αύξηση αυτή των εισαγωγών αντανακλά αφενός µεν τον χαµηλό βαθµό ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονοµίας, αφετέρου δε την ανεπάρκεια της εγχώριας παραγωγής».
Στη συνέχεια διαβάζουµε ότι οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι: «Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της οικονοµίας περιορίστηκε. Τα συµπτώµατα κερδοσκοπίας εντάθηκαν. Έχει ήδη σηµειωθεί ένταση στην ανισοκατανοµή µε την αύξηση της µερίδας των κερδών έναντι της µερίδας των µισθών στο εθνικό εισόδηµα. Πρέπει να προστεθεί ότι η τελευταία πληθωριστική διαδικασία δεν έθιξε τα υπέρογκα κέρδη της περιόδου αυτής».
Μόλις λίγες εβδοµάδες µετά την πτώση της χούντας, ο οικονοµολόγος Αδαµάντιος Πεπελάσης δηµοσιεύει άρθρο του (2.8.1974), στο οποίο κάνει λόγο για ξεπούληµα της Ελλάδας στα ξένα κεφάλαια από τους Συνταγµατάρχες:
«Η ανάπτυξη της επταετίας είχε αντιλαϊκό χαρακτήρα. Η µεγάλη µάζα δηλαδή επωµίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα λιγότερα ωφελήµατα κι έφερε το κόστος των διάφορων αντιφατικών και συγκυριακών µέτρων για την προσπάθεια επαναφοράς της οικονοµίας σε σχετική σταθερότητα και ισορροπία. Ιδιαίτερα τα µέτρα των τελευταίων 12 µηνών ήταν εξοντωτικά για τα µικρά εισοδήµατα.
Η άνοδος των τιµών κατά 40%-45% το 1973 (και κατά 9% για το πρώτο εξάµηνο του 1974) υπερκάλυψε την αύξηση των αστικών εισοδηµάτων ενώ το αγροτι κό εισόδηµα άρχισε να συρρικνώνεται σηµαντικά.
Οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις µειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66 εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγµατικά το µισό περίπου της προηγούµενης επταετίας. Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ – αγορά γης, οικοπέδων και παρόµοια».
Τελικά, αυτά τα περί «οικονοµικού θαύµατος της χούντας» δεν είναι απλά παραµύθια της Χαλιµάς, αλλά όσοι τα λένε προσπαθούν να βγάλουν λάδι, γκεµπελικά και προκλητικά, µια καταστροφική οικονοµική περίοδο που βάλτωσε τη χώρα σε όλα τα επίπεδα…
Και το ότι κάποιοι θέλουνε να ξεχνάνε τόσο εύκολα, είτε επειδή είναι ωφεληµένοι από σκοτεινές περιόδους σαν την εφταετία είτε επειδή έστω είναι ανιστόρητοι, δεν πάει να πει ότι όλοι έχουµε πάθει µαζικό Αλτσχάιµερ και οµαδική τύφλωση…

«Πολυτεχνείο 1973» δια στόματος του φωτορεπόρτερ Βασίλη Καραγεώργου

*Ο ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΜΑΣ ΤΙΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΤΟΥ

Φωτογραφίες από το αρχείο του Βασίλη Καραγεώργου που αποτυπώνουν εικόνες – μνήμες του Πολυτεχνείου το 1973

«Πολυτεχνείο 1973» δια στόματος του φωτορεπόρτερ Βασίλη Καραγεώργου

«Από την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου (1973) τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα ήταν καζάνι που έβραζε. Οι φοιτητές κλεισμένοι στο Πολυτεχνείο έδειχναν την αντίθεσή τους στη Χούντα. Τα πρώτα συνθήματα έπεσαν: "Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία", "Λαέ, πεινάς, γιατί τους προσκυνάς;", "Κάτω η Χούντα", "Δημοκρατία". Τρεις μέρες ακόμη κράτησε αυτός ο αναβρασμός και κάθε μέρα προσέρχονταν κι άλλοι φοιτητές και μαθητές κι εργάτες κι απλός κόσμος.

Φορτωμένος τις μηχανές μου περιφερόμουν, φωτογραφίζοντας τα πάντα. 
Από θωρακισμένα αυτοκίνητα ρίχνονταν βόμβες δακρυγόνων, οι διαδηλωτές άναβαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα, φωνάζοντας: "Λαέ, πολέμα, σου πίνουνε το αίμα". Από τις πολυκατοικίες οι ένοικοι πετούσαν λογής λογής χαρτιά για να ενισχύσουν τις φωτιές. Στις 16 του Νοέμβρη ο χώρος του Πολυτεχνείου μέσα και έξω ήταν γεμάτος κόσμο που συμπαραστεκόταν στα παιδιά. Βέβαια κι οι αστυνομικοί, ένστολοι ή με πολιτικά, ήταν πάρα πολλοί. Οι πρώτοι πυροβολισμοί έπεσαν γύρω στις 6.30 μ.μ. Μέχρι αργά το βράδυ περιφερόμουν φωτογραφίζοντας τη βίαιη προσπάθεια της αστυνομίας να απομακρύνει τον κόσμο από το Πολυτεχνείο. Κατά τις 00.15, πρωί της 17 Νοέμβρη, μου τηλεφωνούν από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" με τα οποία συνεργαζόμουν, ότι βγήκαν τανκς στους δρόμους.

Στις 00.30 ένα δεύτερο τηλεφώνημα, ότι τα τανκς ήταν μπροστά στο ξενοδοχείο Χίλτον. Τρέχοντας σχεδόν βγήκα γωνία Πανεπιστημίου και Χρήστου Λαδά και τα ακολούθησα μέχρι το Πολυτεχνείο. Εκεί πήρα θέση ξανά στη γωνία Πατησίων και Στουρνάρη. 
Οι σκηνές που ξετυλίχτηκαν ήταν σπαρακτικές. Τα παιδιά κρεμασμένα στα κάγκελα φώναζαν στους φαντάρους: "Είμαστε αδέλφια, είμαστε άοπλοι". Οι διαταγές όμως ήταν άλλες. Το τανκ εισβάλλει στο Πολυτεχνείο, παιδιά, τανκ και κάγκελα γίνονται ένας άμορφος σωρός».
Βασίλης Καραγιώργος

ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Αρχειοθήκη ιστολογίου