Στο δημοσίευμα σημειώνεται ακόμη ότι, ο διευθυντής της εφημερίδας "Καθημερινή", Αλέξης Παπαχελάς, ήταν αρχικά επιφυλακτικός. Σήμερα όμως χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό "ανθεκτικό, αποφασιστικό και τολμηρό". Αυτά είναι προσόντα απαραίτητα για να οδηγήσει το ελληνικό κράτος σε μεταρρυθμίσεις που δεν έχουν ποτέ επιχειρηθεί: μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, που τώρα επιτρέπει μία παραοικονομία του 30% του ΑΕΠ, της διογκωμένης δημόσιας διοίκησης, του εκλογικού νόμου και της μεταναστευτικής πολιτικής, αναφέρει ο δημοσιογράφος.
Η διαδρομή του Έλληνα πρωθυπουργού τον κάνει ένα "παγκόσμιο" πολιτικό, που μάλλον αισθάνεται πιο άνετα στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός από ότι στην Αθήνα. Κληρονόμος μιας δυναστείας που κυριάρχησε στην ελληνική πολιτική σκηνή για δεκαετίες, ο Γιώργος Παπανδρέου δύσκολα περνάει για μη Έλληνας, αναφέρει η εφημερίδα.
Ωστόσο, συνεχίζει ο δημοσιογράφος της εφημερίδας "Le Temps, η σχετική αποστασιοποίηση του τού δίνει ένα αυξημένο περιθώριο ελιγμών για να προβεί σε μεταρρυθμίσεις στη χώρα και τον διαχωρίζει από μία μεσογειακή πολιτική κουλτούρα. Εκεί έγκειται η αληθινή ρήξη της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Και εάν ορισμένοι Έλληνες, αναφέρει το δημοσίευμα, περιμένουν από αυτόν να επιλύσει όλα τα προβλήματα, αυτός αναμένει από αυτούς να αναλάβουν προσωπικά ο καθένας το μερίδιο της ευθύνης τους. Τα σχέδια του για την πράσινη ανάπτυξη (αιολική, ηλιακή και γεωθερμία) και μία σύγχρονη διαχείριση των απορριμμάτων και των λυμάτων αποτελούν ένα συγκεκριμένο παράδειγμα ρήξης με το παρελθόν. Άνθρωπος που ακούει, ο κοινωνιολόγος Γιώργος Παπανδρέου έχει ανάγκη τη διαλεκτική. Διόρισε στην κυβέρνησή του γυναίκες υψηλού διαμετρήματος που είναι πιο επίμονες και δυναμικές από τους άνδρες.
Ο μεγαλύτερος εχθρός του Γιώργου Παπανδρέου είναι μάλλον το ίδιο του το κόμμα και το ελληνικό πολιτικό σύστημα, επιρρεπές στο συντηρητισμό. Ωστόσο ο ίδιος, θαρραλέος και ανεξάρτητος δεν είναι έτοιμος να μπει σε καλούπια, όπως όταν τόλμησε τη ρήξη με το παρελθόν στις σχέσεις της χώρας του με την Τουρκία, καταλήγει το δημοσίευμα.
