Η μελέτη επίσης, διαπίστωσε ότι τα νήπια που παρακολουθούσαν πάνω από δύο ώρες τηλεόραση στην ηλικία των δυο ετών, είχαν μεγαλύτερο βάρος όταν είχαν γίνει πια δέκα ετών και έκαναν κακή διατροφή, τρώγοντας πολλά σνακ και αναψυκτικά, με συνέπεια να έχουν χειρότερη υγεία.
Η έρευνα, υπό τη Λίντα Παγκάνι του πανεπιστημίου του Μόντρεαλ και τους συνεργάτες της στα πανεπιστήμια του Κεντάκι και του Μίτσιγκαν, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό παιδιατρικής "Archives of Pediatric and Adolescent Medicine", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και το BBC.
Οι επιστήμονες μελέτησαν περισσότερα από 2.000 παιδιά, καταγράφοντας πόση ώρα έβλεπαν τηλεόραση στην ηλικία των δυόμισι και των τεσσεράμισι ετών, ενώ αργότερα έκαναν μετρήσεις, όταν τα παιδιά είχαν πια γίνει δέκα ετών. Διαπίστωσαν ότι κάθε ώρα πρόσθετης παρακολούθησης τηλεόρασης, μέσα στην εβδομάδα από παιδιά ηλικίας δυόμισι ετών, αντιστοιχούσε αργότερα, σε μία πτώση 7% κατά μέσο όρο, στην ικανότητα παρακολούθησης και συμμετοχής του παιδιού στην τάξη του σχολείου του, καθώς και σε μια μείωση κατά 6% στις ικανότητές του στα μαθηματικά, ειδικότερα.
Επίσης, μια ώρα περισσότερη την εβδομάδα για ένα νήπιο σήμαινε ότι το παιδί είχε αργότερα 10% περισσότερες πιθανότητες να τύχει κακομεταχείρισης από τους συμμαθητές του, ασκείτο σωματικά σε βαθμό 13% λιγότερο, ζύγιζε 5% παραπάνω και έτρωγε 10% περισσότερα σνακ.
Σύμφωνα με την Παγκάνι, "η πρώιμη παιδική ηλικία είναι μια κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη του εγκεφάλου και τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς. Η πολλή παρακολούθηση τηλεόρασης, στη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορεί να οδηγήσει σε ανθυγιεινές συνήθειες στο μέλλον. Η κοινή λογική λέει ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης αφαιρεί από το παιδί χρόνο που θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί για άλλες δραστηριότητες εμπλουτισμού της ανάπτυξής του".
