Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΟΣ - Διευθύνων σύμβουλος της MRB Hellas
ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 σήμαναν αφενός το τέλος του μεταπολιτευτικού σκηνικού, που είχε ως κορυφαίο πυλώνα τον «δικομματισμό». Το 2009 μόνο το 16,7% του εκλογικού σώματος δήλωνε ότι αποφάσισε τις τελευταίες 15 ημέρες και την ημέρα των εκλογών για το τι θα ψηφίσει. Μέρος αυτών των ψηφοφόρων (10,9%) είχε αποφασίσει ακριβώς την τελευταία ημέρα. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τις εκλογές του 2012 δείχνουν ένα συντριπτικά διαφορετικό τοπίο, όπου το 40,3% (4 στους 10 ψηφοφόρους!) του εκλογικού σώματος αποφάσισε τις τελευταίες 15 ημέρες. Το εκπληκτικότερο δε είναι ότι περίπου το 20% (μέρος του 40,3%) αποφάσισε την τελευταία ημέρα. Η σύγκριση με το 2009 είναι τρομακτική και σκιαγραφεί την απόλυτη ανατροπή. Οι ψηφοφόροι των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΚΚΕ, είχαν αποφασίσει μάλλον καιρό πριν. Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ο χρόνος απόφασης των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι φαίνεται ότι προσήλθαν στις κάλπες με μάλλον προαποφασισμένη την επιλογή τους αυτή. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν χρονικά περίπου όπως ο μέσος Ελληνας (42,2%), ενώ οι ψηφοφόροι οι οποίοι έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα στον δικομματισμό (του το φύλαξαν ως δυσάρεστη έκπληξη) αποφάσισαν έντονα την τελευταία στιγμή ΑΝ.ΕΛ. (54,6%) και ΔΗΜ.ΑΡ. (64,7%)! Η εγγύτητα που νιώθουν με την επιλογή ψήφου τους οι ψηφοφόροι δείχνει ότι ένα αμφιλεγόμενο και μάλλον αδύναμο 50,8% μόνο νιώθει κοντά στην κομματική του επιλογή.
Επιλογή προκαλεί το γεγονός ότι μόνο 4 στους 10 ψηφοφόρους των κομμάτων ΔΗΜ.ΑΡ., Χρυσή Αυγή και ΑΝ.ΕΛ. αισθάνονται κοντά στην επιλογή τους, κάτι που καταδεικνύει μάλλον έντονη διστακτικότητα για αυτό που αποφάσισαν να ψηφίσουν! Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (48,2%) είναι ελαφρά κάτω, αλλά κοντά στον μέσο Ελληνα όσον αφορά στην «εγγύτητα» της επιλογής τους, και μόνο οι ψηφοφόροι που άντεξαν να μείνουν στον δικομματισμό Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και εκείνοι του ΚΚΕ βρίσκονται σε ποσοστά εγγύτητας πάνω από 60%.
Το 66,7% των Ελλήνων επηρεάστηκε από το δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» και φυσικά σε εντονότερο βαθμό και με σειρά έντασης οι ψηφοφόροι των ΑΝ.ΕΛ., ΣΥΡΙΖΑ, Χ.Α., ΔΗΜ.ΑΡ., ΚΚΕ.
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η ανάλυση με βάση τις ηλικίες των ψηφοφόρων που αναδεικνύουν εξαιρετικές συμπεριφορές κυρίως στις κρίσιμες και παραγωγικές ηλικίες των 35-54 ετών αλλά και στις ακόμα μικρότερες.
Η δυναμική και η μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι εμφανής στην κρισιμότερη όλων ηλικιακή ομάδα 45-54 ετών, όπου ήδη από την περασμένη Κυριακή ήταν πρώτο κόμμα με περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από τη δεύτερη Νέα Δημοκρατία, χωρίς να υστερεί σε πρωτιά και στις υπόλοιπες μικρότερες ηλικίες.
Σημαντικότατη επίσης, μέχρι την προηγούμενη βεβαίως Κυριακή, ήταν και η δυναμική των κομμάτων ΑΝ.ΕΛ. και Χ.Α. στις μικρές ηλικιακές ομάδες που δείχνει την έντονη αντιμνημονιακή και ενδεχομένως τιμωρητική διάθεση των νεότερων ψηφοφόρων.
Εντυπωσιακή είναι, τέλος, η επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους με Ανώτερη/Ανώτατη μόρφωση μέσα στους οποίους καταφέρνει να καταλαμβάνει την πρώτη θέση.
Αντίστοιχα οι ψηφοφόροι των κομμάτων ΑΝ.ΕΛ. και Χ.Α. εμφανίζουν τη δυναμική τους στις μεσαίες μορφώσεις, ενώ η δύναμη της ΔΗΜ.ΑΡ. κορυφώνεται στα Ανώτερα/Ανώτατα μορφωτικά επίπεδα.
Το ισχυρότερο, όμως, μήνυμα των εκλογών έρχεται από τη μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού από τα δύο κόμματα στα δύο άκρα. Από τα δύο μεγάλα κόμματα στους δύο μεγάλους πόλους.
Είναι εμφανές ότι στον χώρο του κέντρου δημιουργείται μια ισχυρότατη κομματική «υποπίεση», η οποία προσπαθεί να γεμίσει το κενό της με κάποιον κομματικό σχηματισμό, μετά την καταστροφική πτώση του ΠΑΣΟΚ από το 43,9% του 2009 στο 13,2% του 2012.
Συνήθως δε στην Ελλάδα ο χώρος του «κέντρου» έχει την τάση να «γεμίζει» όταν είναι άδειος από την πλευρά του κέντρο-αριστερού χώρου όπως ακριβώς έγινε με το αντίστοιχο φαινόμενο του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου μεταπολιτευτικά. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ κυρίως με τη διακυβέρνηση των δύο τελευταίων ετών «δεξιοποιήθηκε» επί του πρακτέου, έστω και αν στις προθέσεις του ήταν αντίθετα ο συνδυασμός κοινωνικής ευαισθησίας και πρακτικής υπευθυνότητας.
Αυτό το κενό έλκει σήμερα με τεράστια «βαρυτική» ένταση το ΣΥΡΙΖΑ στο να πληρώσει τον χώρο, χωρίς βεβαίως να είναι ακόμα γνωστό αν οι αντοχές, οι ικανότητες και η ωριμότητα του συγκεκριμένου κόμματος μπορούν να σηκώσουν το αντίστοιχο φορτίο.: Realnews
ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 σήμαναν αφενός το τέλος του μεταπολιτευτικού σκηνικού, που είχε ως κορυφαίο πυλώνα τον «δικομματισμό». Το 2009 μόνο το 16,7% του εκλογικού σώματος δήλωνε ότι αποφάσισε τις τελευταίες 15 ημέρες και την ημέρα των εκλογών για το τι θα ψηφίσει. Μέρος αυτών των ψηφοφόρων (10,9%) είχε αποφασίσει ακριβώς την τελευταία ημέρα. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τις εκλογές του 2012 δείχνουν ένα συντριπτικά διαφορετικό τοπίο, όπου το 40,3% (4 στους 10 ψηφοφόρους!) του εκλογικού σώματος αποφάσισε τις τελευταίες 15 ημέρες. Το εκπληκτικότερο δε είναι ότι περίπου το 20% (μέρος του 40,3%) αποφάσισε την τελευταία ημέρα. Η σύγκριση με το 2009 είναι τρομακτική και σκιαγραφεί την απόλυτη ανατροπή. Οι ψηφοφόροι των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΚΚΕ, είχαν αποφασίσει μάλλον καιρό πριν. Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ο χρόνος απόφασης των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι φαίνεται ότι προσήλθαν στις κάλπες με μάλλον προαποφασισμένη την επιλογή τους αυτή. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν χρονικά περίπου όπως ο μέσος Ελληνας (42,2%), ενώ οι ψηφοφόροι οι οποίοι έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα στον δικομματισμό (του το φύλαξαν ως δυσάρεστη έκπληξη) αποφάσισαν έντονα την τελευταία στιγμή ΑΝ.ΕΛ. (54,6%) και ΔΗΜ.ΑΡ. (64,7%)! Η εγγύτητα που νιώθουν με την επιλογή ψήφου τους οι ψηφοφόροι δείχνει ότι ένα αμφιλεγόμενο και μάλλον αδύναμο 50,8% μόνο νιώθει κοντά στην κομματική του επιλογή.
Επιλογή προκαλεί το γεγονός ότι μόνο 4 στους 10 ψηφοφόρους των κομμάτων ΔΗΜ.ΑΡ., Χρυσή Αυγή και ΑΝ.ΕΛ. αισθάνονται κοντά στην επιλογή τους, κάτι που καταδεικνύει μάλλον έντονη διστακτικότητα για αυτό που αποφάσισαν να ψηφίσουν! Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (48,2%) είναι ελαφρά κάτω, αλλά κοντά στον μέσο Ελληνα όσον αφορά στην «εγγύτητα» της επιλογής τους, και μόνο οι ψηφοφόροι που άντεξαν να μείνουν στον δικομματισμό Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και εκείνοι του ΚΚΕ βρίσκονται σε ποσοστά εγγύτητας πάνω από 60%.
Ηλικίες
Το 66,7% των Ελλήνων επηρεάστηκε από το δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» και φυσικά σε εντονότερο βαθμό και με σειρά έντασης οι ψηφοφόροι των ΑΝ.ΕΛ., ΣΥΡΙΖΑ, Χ.Α., ΔΗΜ.ΑΡ., ΚΚΕ.
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η ανάλυση με βάση τις ηλικίες των ψηφοφόρων που αναδεικνύουν εξαιρετικές συμπεριφορές κυρίως στις κρίσιμες και παραγωγικές ηλικίες των 35-54 ετών αλλά και στις ακόμα μικρότερες.
Η δυναμική και η μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι εμφανής στην κρισιμότερη όλων ηλικιακή ομάδα 45-54 ετών, όπου ήδη από την περασμένη Κυριακή ήταν πρώτο κόμμα με περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από τη δεύτερη Νέα Δημοκρατία, χωρίς να υστερεί σε πρωτιά και στις υπόλοιπες μικρότερες ηλικίες.
Σημαντικότατη επίσης, μέχρι την προηγούμενη βεβαίως Κυριακή, ήταν και η δυναμική των κομμάτων ΑΝ.ΕΛ. και Χ.Α. στις μικρές ηλικιακές ομάδες που δείχνει την έντονη αντιμνημονιακή και ενδεχομένως τιμωρητική διάθεση των νεότερων ψηφοφόρων.
Εντυπωσιακή είναι, τέλος, η επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους με Ανώτερη/Ανώτατη μόρφωση μέσα στους οποίους καταφέρνει να καταλαμβάνει την πρώτη θέση.
Αντίστοιχα οι ψηφοφόροι των κομμάτων ΑΝ.ΕΛ. και Χ.Α. εμφανίζουν τη δυναμική τους στις μεσαίες μορφώσεις, ενώ η δύναμη της ΔΗΜ.ΑΡ. κορυφώνεται στα Ανώτερα/Ανώτατα μορφωτικά επίπεδα.
Το ισχυρότερο, όμως, μήνυμα των εκλογών έρχεται από τη μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού από τα δύο κόμματα στα δύο άκρα. Από τα δύο μεγάλα κόμματα στους δύο μεγάλους πόλους.
Είναι εμφανές ότι στον χώρο του κέντρου δημιουργείται μια ισχυρότατη κομματική «υποπίεση», η οποία προσπαθεί να γεμίσει το κενό της με κάποιον κομματικό σχηματισμό, μετά την καταστροφική πτώση του ΠΑΣΟΚ από το 43,9% του 2009 στο 13,2% του 2012.
Συνήθως δε στην Ελλάδα ο χώρος του «κέντρου» έχει την τάση να «γεμίζει» όταν είναι άδειος από την πλευρά του κέντρο-αριστερού χώρου όπως ακριβώς έγινε με το αντίστοιχο φαινόμενο του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου μεταπολιτευτικά. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ κυρίως με τη διακυβέρνηση των δύο τελευταίων ετών «δεξιοποιήθηκε» επί του πρακτέου, έστω και αν στις προθέσεις του ήταν αντίθετα ο συνδυασμός κοινωνικής ευαισθησίας και πρακτικής υπευθυνότητας.
Αυτό το κενό έλκει σήμερα με τεράστια «βαρυτική» ένταση το ΣΥΡΙΖΑ στο να πληρώσει τον χώρο, χωρίς βεβαίως να είναι ακόμα γνωστό αν οι αντοχές, οι ικανότητες και η ωριμότητα του συγκεκριμένου κόμματος μπορούν να σηκώσουν το αντίστοιχο φορτίο.: Realnews
