Ως αμειψισπορά εννοούμε μια λογική διαδοχή των καλλιεργειών
σε συγκεκριμένο τεμάχιο γης, ώστε να αποφευχθούν προβλήματα στην ανάπτυξη των
φυτών.
Η έννοια της αμειψισποράς είναι γνωστή στους γεωργούς από τα
πρώτα εξελικτικά στάδια ανάπτυξης της γεωργίας στον πλανήτη. Όπως συνέβη με
πολλές πρακτικές και συνήθειες, η εκβιομηχάνιση και η αλλαγή του τρόπου ζωής
απομάκρυνε τους παραγωγούς από αυτή την ευεργετική για το περιβάλλον και όχι
μόνο, καλλιεργητική τεχνική.
Τα πλεονεκτήματα
Ουσιαστικά, η αμειψισπορά αναφέρεται σε εναλλαγή
διαφορετικών καλλιεργειών λαμβάνοντας υπόψη συγκεκριμένους παράγοντες ώστε να
επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τα σημαντικότερα οφέλη που προκύπτουν
από την εφαρμογή της αμειψισποράς είναι:
·
Η διατήρηση και η βελτίωση της γονιμότητας του
εδάφους.
·
Η αποφυγή εντομολογικών και άλλων προβολών των
καλλιεργούμενων φυτών.
·
Η φιλική προς το περιβάλλον αντιμετώπιση των
ζιζανίων.
·
Η εξασφάλιση, σε μεσοπρόθεσμο διάστημα, των
αποδόσεων των φυτών.
Εφαρμόζοντας την αμειψισπορά
Η αμειψισπορά πρέπει να σχεδιάζεται με τέτοιον τρόπο που να
ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες μείωσης των αποδόσεων, γεγονός που δεν πρέπει όμως
να αποκλειστεί.
Ο σχεδιασμός της αμειψισποράς προσδιορίζεται από τους εξής
παράγοντες:
Α. τα
υπάρχοντα τεχνικά μέσα
Β. τους
οικονομικούς στόχους της εκμετάλλευσης
Γ. την
περιοχή εγκατάστασης της φυτείας
Ανάλογα με τον αριθμό των φυτών που συμμετέχουν σε ένα
σύστημα αμειψισποράς και το χρόνο που διαρκεί η κυκλική τους διαδοχή στον αγρό
διακρίνουμε τις διετείς, τις τριετείς και τις πολυετείς αμειψισπορές. Μια άλλη
διάκριση στα είδη αμειψισποράς βασίζεται στην ύπαρξη ή μη νερού άρδευσης, οπότε
αναφερόμαστε σε ξηρικές και αρδευόμενες αμειψισπορές αντίστοιχα.
Αξίζει να σημειωθεί πως η επίδραση της αμειψισποράς στις
αποδόσεις των φυτών είναι πολύ πιο έντονη σε συστήματα παραγωγής με μειωμένες
εισροές (π.χ. Βιολογική
Γεωργία), παρά σε συστήματα με έντονη χρήση των μέσων παραγωγής όπως
λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Αυτό στην πράξη σημαίνει χαμηλότερο κόστος παραγωγής
και μικρότερη επιβάρυνση του περιβάλλοντος στην πρώτη περίπτωση.
Το άρθρο επιμελήθηκε ο
Δρ Ανδρέας Παπασταύρου, γεωπόνος και εκπαιδευτής στο e-school by agronomist.gr.
