Υπό κατάρρευση τελούν τα 2/3 των Γερμανικών ναυτιλιακών
εταιρειών, σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών αναλυτών και του οικονομικού
γερμανικού τύπου, γεγονός που τις θέτει στο στόχαστρο των κραταιών εν
μέσω παγκόσμιας κρίσης Ελλήνων πλοιοκτητών, οι οποίοι φέρονται έτοιμοι
να τις αγοράσουν.
Μία από τις βασικές διαφορές που έχουν παίξει σημαντικότατο ρόλο στην παγκόσμια κυριαρχία της Ελληνικής ναυτιλίας είναι αφενός το ότι οι ελληνικές εταιρείες ανήκουν σε έναν πλοιοκτήτη (πρόκειται κυρίως για οικογένειες), αφετέρου ότι το 90% των Ελλήνων εφοπλιστών επενδύουν δικά τους χρήματα, τη στιγμή που στη Γερμανία οι 340 από τις 370 εταιρείες επενδύουν με ξένα χρήματα πολλών μικρών ή μεγάλων μετόχων.
Αυτό το καθεστώς πολυμετοχικότητας ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την παρούσα κρίση, καθώς δεν υπάρχει μία κεντρική κεφαλή που να αναλάβει δράση για την αντιμετώπιση της κρίσης και με την κάνουλα των χρηματοδοτήσεων από τις γερμανικές τράπεζες να κλείνει.
Υπ' αυτές τις συνθήκες, οικονομικοί αναλυτές κάνουν λόγο για ενδεχόμενη εμπλοκή των οικονομικά ισχυρών ελληνικών και κινεζικών εταιρειών, καθώς η πτώση των τιμών δημιουργεί ιδιαιτέρως ευνοϊκούς όρους, ιδίως για τους Έλληνες οι οποίοι συνηθίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις να σαρώνουν την αγορά, αγοράζοντας μαζικά μεταχειρισμένα πλοία, κυρίως bulk carriers και tankers.
Με το Αμβούργο και τη Βρέμη κυριολεκτικά να βουλιάζουν, η ελληνική εμπορική ναυτιλία αποδεικνύει ότι είναι ο μόνος κλάδος της ελληνικής οικονομίας που βγαίνει θριαμβευτής από την κρίση, επαληθεύοντας ακόμη μία φορά την μακρά παράδοσή της.
Μία από τις βασικές διαφορές που έχουν παίξει σημαντικότατο ρόλο στην παγκόσμια κυριαρχία της Ελληνικής ναυτιλίας είναι αφενός το ότι οι ελληνικές εταιρείες ανήκουν σε έναν πλοιοκτήτη (πρόκειται κυρίως για οικογένειες), αφετέρου ότι το 90% των Ελλήνων εφοπλιστών επενδύουν δικά τους χρήματα, τη στιγμή που στη Γερμανία οι 340 από τις 370 εταιρείες επενδύουν με ξένα χρήματα πολλών μικρών ή μεγάλων μετόχων.
Αυτό το καθεστώς πολυμετοχικότητας ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την παρούσα κρίση, καθώς δεν υπάρχει μία κεντρική κεφαλή που να αναλάβει δράση για την αντιμετώπιση της κρίσης και με την κάνουλα των χρηματοδοτήσεων από τις γερμανικές τράπεζες να κλείνει.
Υπ' αυτές τις συνθήκες, οικονομικοί αναλυτές κάνουν λόγο για ενδεχόμενη εμπλοκή των οικονομικά ισχυρών ελληνικών και κινεζικών εταιρειών, καθώς η πτώση των τιμών δημιουργεί ιδιαιτέρως ευνοϊκούς όρους, ιδίως για τους Έλληνες οι οποίοι συνηθίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις να σαρώνουν την αγορά, αγοράζοντας μαζικά μεταχειρισμένα πλοία, κυρίως bulk carriers και tankers.
Με το Αμβούργο και τη Βρέμη κυριολεκτικά να βουλιάζουν, η ελληνική εμπορική ναυτιλία αποδεικνύει ότι είναι ο μόνος κλάδος της ελληνικής οικονομίας που βγαίνει θριαμβευτής από την κρίση, επαληθεύοντας ακόμη μία φορά την μακρά παράδοσή της.