Θα σώσει κανείς τη χαμένη υπόληψη της δημοσιογραφίας;
Πριν από μερικές εβδομάδες διαβάσαμε για κάποιον δημοσιογράφο Νίκο ο οποίος είχε στείλει μια πρόταση συνεργασίας στον Άκη Τσοχατζόπουλο, προκειμένου να αναλάβει να του «επιδιορθώσει» το πολιτικό προφίλ.
Το ποσόν που ζήταγε ο Νίκος ήταν 270.000 ευρώ αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο γιατί ο Άκης ήταν πάντα υπεράνω χρημάτων ( καθ ότι δεν ήταν δικά του).
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η διαδικασία «επιδιόρθωσης πολιτικού προφίλ» η οποία περιγράφεται στην εν λόγω πρόταση, δεν είναι κάτι που βρίσκεται εκτός πραγματικότητας. Απλά είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται σε τόσο λεπτομερή έκταση, περιγράφοντας αναλυτικά πώς δρούσε και συνεχίζει να δρα το δημοσιογραφικό πλοκάμι που αγκαλιάζει δεκαετίες τώρα την πολιτική, έχοντας απομυζήσει άφθονο νέκταρ.
Μια βρώμικη πλευρά που ξεκινάει από τα στημένα παραπολιτικά, τις προκατασκευασμένες συνεντεύξεις και τις κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις και καταλήγει στο διαδίκτυο, τα «αδέσμευτα» blogsκαι τα δήθεν αυθόρμητα σχόλια δημοφιλών χρηστών σε πολυσύχναστα κοινωνικά δίκτυα.
Την ίδια ώρα η ΕΣΗΕΑ αντί να ζητήσει τόσες ημέρες τώρα, να διερευνηθεί η προέλευση της επιστολής , μπας και δείξει ότι ενδιαφέρεται να περισώσει κάτι από την πληττόμενη υπόληψη της δημοσιογραφίας , σφυρίζει αδιάφορα και συνεχίζει την επαναστατική γυμναστική.
