"Ρε παιδιά πότε επιτέλους θα ανοίξει ο δρόμος;" "Κατά τις 7.00 το
απόγευμα ελπίζουμε. "'Αϊντε δεν αντέχουμε άλλο".
Ο διάλογος μεταξύ ενός οδηγού ταξί και του τροχονόμου στην οδό Σταδίου το πρωί, με τα νεύρα να δοκιμάζουν αντοχές δεν θύμιζαν σε τίποτε την σημερινή ημέρα. "Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο;" "Τί είναι αυτό;" ρώταγε απορρημένος ένας γέροντας που περπατούσε στην Αμαλίας.
Ο διάλογος μεταξύ ενός οδηγού ταξί και του τροχονόμου στην οδό Σταδίου το πρωί, με τα νεύρα να δοκιμάζουν αντοχές δεν θύμιζαν σε τίποτε την σημερινή ημέρα. "Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο;" "Τί είναι αυτό;" ρώταγε απορρημένος ένας γέροντας που περπατούσε στην Αμαλίας.
Και στην Όθωνος και στην Πανεπιστημίου, σαν άλλοι βιολιστές που συνεχίζουν και παίζουν σε έναν Τιτανικό που βυθίζεται, παιδιά ζωγράφιζαν λεωφορεία, έπαιζαν μπάσκετ στους δρόμους...σε μια παρέμβαση στην ρουτίνα των πολλών...με ανάλογα "κοσμητικά επίθετα".
Με σύνθημα «Ζήσε την Αθήνα Χωρίς Αυτοκίνητο» ο δήμος Αθηναίων, σε συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία και τους φορείς, από το μεσημέρι του Σαββάτου κάλεσαν μικρούς και μεγάλους στην οδό Πανεπιστημίου. Ίσως για να θυμίσουν ότι οι δρόμοι κλείνουν και χωρίς φωτιές. Με αυτό το συμβολικό κλείσιμο των δρόμων ολοκληρώθηκαν σήμερα στην Αθήνα οι εκδηλώσεις για την Εβδομάδα Βιώσιμης Μετακίνησης, που "γιορτάστηκε" σε όλη την Ευρώπη. Σε μια γιορτή που οι "γείτονες" φωνάζουν και οι διοργανωτές κάνουν ησυχία.
Μουσικές, χοροί, εικαστικά, γήπεδα μπάσκετα και δραστηριότητες σε μια Πανεπιστήμιου που άλλοι την οραματίζονται, άλλοι την κοροϊδεύουν και πολλοί αδιαφορούν. Σε μια πόλη που "τρέχει" και οποιοσδήποτε στέκεται μπροστά της για να της κόψει ταχύτητα θα βρει την οργή της. Ας είναι....
