Πολλοί άνθρωποι κατά την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων βιώνουν συναισθήματα μοναξιάς και μελαγχολίας,
με σημαντικότερο αιτιολογικό παράγοντα τις προσδοκίες που έχουν τις ημέρες
αυτές.
Συνήθως επιθυμούμε το τέλειο, το καλύτερο, το ομορφότερο. Την τέλεια παρέα, το τέλειο τραπέζι, την τέλεια ατμόσφαιρα. Στη ζωή όμως είναι δύσκολο – αν όχι αδύνατο – να το πετύχουμε αυτό. Οι στόχοι που θέτουμε είναι μη ρεαλιστικοί και ανεδαφικοί, με αποτέλεσμα η μη πραγματοποίησή τους να αποτελούν πηγή απογοήτευσης.
Συνήθως επιθυμούμε το τέλειο, το καλύτερο, το ομορφότερο. Την τέλεια παρέα, το τέλειο τραπέζι, την τέλεια ατμόσφαιρα. Στη ζωή όμως είναι δύσκολο – αν όχι αδύνατο – να το πετύχουμε αυτό. Οι στόχοι που θέτουμε είναι μη ρεαλιστικοί και ανεδαφικοί, με αποτέλεσμα η μη πραγματοποίησή τους να αποτελούν πηγή απογοήτευσης.
Είναι
αλήθεια ότι μας διακρίνει λίγο έως πολύ η υπερβολή πριν αποχαιρετίσουμε τον
παλιό χρόνο με την ελπίδα ότι – όταν
έρθει το νέο έτος οι ευχές μας ως δια μαγείας θα έχουν πραγματοποιηθεί.
Καινούρια ρούχα φορεμένα πάνω από παλιές ιδέες, αποφάσεις ζωής που θα μείνουν
στο ντουλάπι, αδιάφοροι έξοδοι, επιπόλαια έξοδα που δεν οδηγούν πουθενά,
αντιθέτως ανακυκλώνουν το καθιερωμένο ρεπερτόριο των διακοπών.
Τώρα πια
που η οικονομική κρίση μας χτύπησε την πόρτα είναι ευκαιρία να αποχαιρετίσουμε
αυτή την στερεότυπη και άκαρπη συνήθειά μας και να αναζητήσουμε τις αληθινές
αξίες που έχουμε ξεχάσει… Ας αρχίσουμε λοιπόν το ταξίδι της εσωτερικής
περιπλάνησης όσο μακρινό κι αν
μας φαίνεται. Γιατί κανένας Χριστουγεννιάτικος προορισμός δεν είναι πιο
ειδυλλιακός από μόνος του. Ένα πρόσκαιρο
ταξίδι το μόνο που μπορεί να μας χαρίσει είναι η αλλαγή παραστάσεων όταν δεν
συνοδεύεται από ψυχική ευφορία. Η ουσία
βρίσκεται στην μόνιμη και σταθερή αλλαγή
των «εσωτερικών μας παραστάσεων».
Είναι
αλήθεια ότι αν κάποιος δεν έχει περιπλανηθεί εσωτερικά, αν δεν έχει γνωρίσει τα
σκοτεινά και άδυτα μονοπάτια της ψυχής του, αν δεν έχει αναγνωρίσει κι
αποδεχτεί τις αδυναμίες, τα λάθη του,
τον ίδιο του τον εαυτό, αν δεν έχει εσωτερική πυξίδα και δικό του κέντρο βάρους
, δεν είναι πιθανόν να συγκινηθεί με τίποτα έξω από αυτόν , γιατί απλά δεν θα
ξέρει το πώς. Δυστυχώς η καλή παρέα ως παράγοντας διασκέδασης και ψυχαγωγίας
δεν μπορεί να μας γεμίσει όταν οι ίδιοι « τρωγόμαστε με τα ρούχα μας». Συνεπώς,
καθώς στην όμορφη Ελλάδα μας η « γκρίνια» και το «αίσθημα του ανικανοποίητου»
αποτελούν εθνικά σπόρ, η προοπτική χαλάρωσης και απόλαυσης του «εδώ και τώρα»,
των απλών πραγμάτων της στιγμής που «περνά και χάνεται», βουλιάζει σ ένα
τσουνάμι μελαγχολίας και ψυχαναγκασμού.
Τα φετινά
Χριστούγεννα λοιπόν ας αφιερώσουμε χρόνο για περισυλλογή και αυτοκριτική. Ας
δώσουμε προτεραιότητα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Οι άνθρωποι που μας αγαπούν είναι ο σύμμαχος
μας στην ψυχική μας αναζήτηση. Ας γίνουμε φιλικοί προς τους συνανθρώπους μας
όχι μόνο στέλνοντας δώρα σε αυτούς, αλλά χτίζοντας ακόμα πιο γερά τα θεμέλια
της αμοιβαίας φιλίας και αγάπης μας.
Ας
στείλουμε λιγότερα sms και μηνύματα στο facebook και περισσότερες κάρτες όπως τον παλιό καλό καιρό.
Φανταστείτε την χαρά την δική μας αλλά και του ανθρώπου στον ποίο θα σταλεί! Ας
δημιουργήσουμε έναν παραπάνω πραγματικό φίλο αντί για 1.200 εικονικούς…
Είναι
αλήθεια επίσης ότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η σωτηρία θα έρθει από κάπου
εκεί έξω, ίσως με περισσότερα χρήματα, με ένα δυνατό έρωτα κ.ά.) προσδωκόντας
έτσι μια επιφανειακή ευτυχία. Ωστόσο για
την «κακή ψυχολογική κατάσταση» δεν ευθύνεται ούτε η εμφάνιση, ούτε τα κιλά,
ούτε οι άνθρωποι που δεν έχουμε ακόμα κερδίσει, ούτε τα αγαθά που δεν έχουμε
ακόμα αποκτήσει. Ευθύνεται η βιασύνη μας να κατακτούμε αγαθά, προνόμια και
σχέσεις.
Είναι η σωστή λοιπόν στιγμή
να κάνουμε την πιο σημαντική αλλαγή στην ζωή μας. Οι καιροί άλλωστε
προσφέρονται. Η κρίση μπορεί να μας οδηγήσει στην σωστή κρίση. Ας της δώσουμε
μια θετική πτυχή, να ελαφρύνει λίγο η αρνητική της διάσταση.
Σας εύχομαι από καρδιάς Καλά
Χριστούγεννα με Ψυχική Ευφορία και Ελπίδα για όλο τον κόσμο.
