ΣΔΟΕ -Ανοίγει τους λογαριασμούς 500 Δημάρχων και Νομαρχών !!!

Τους τραπεζικούς λογαριασμούς 500 δημάρχων και νομαρχών της χώρας «ξεκλειδώνει» το ΣΔΟΕ, καθώς κατηγορούνται ότι με την τεχνική του «σαρανταπενταριού» λυμαίνονται κονδύλια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, τα οποία προορίζονταν για δημοτικά έργα.

Η έρευνα των ελεγκτών του ΣΔΟΕ κατέδειξε, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφημερίδας των Συντακτών», ότι οι περισσότεροι από τους τοπικούς άρχοντες είχαν μετατρέψει σε προσωπική τους ιδιωτική επιχείρηση το Δήμο στον οποίο εκλέγονταν, κλείνοντας δουλειές με τους δικούς τους εργολάβους (απευθείας ανάθεση) για τις πλατείες, τα πεζοδρόμια, τις επιχωματώσεις και πολλές άλλες κατασκευαστικές δραστηριότητες.

 Η τακτική που ακολουθούσαν είναι γνωστή στην τοπική αγορά ως «σαρανταπεντάρι». Συγκεκριμένα, ένα τεχνικό έργο αξίας 200.000 ευρώ το «έσπαγαν» σε πέντε υποέργα και με τον τρόπο αυτό δεν υποχρεώνονταν να προκηρύξουν διαγωνισμό λόγω της μικρότερης δαπάνης.

Στη συνέχεια ακολουθούνταν η διαδικασία της απευθείας ανάθεσης, καθ’ όλα νόμιμη για έργα των οποίων ο προϋπολογισμός δεν ξεπερνά τα 45.000 ευρώ. Πηγές από το ΣΔΟΕ επισημαίνουν ότι, χάρη σε αυτό κόλπο, οι περισσότεροι από τους αιρετούς υπαλλήλους στους οποίους διενεργείται εκτεταμένος φορολογικός έλεγχος έκαναν «χρυσές δουλειές» στη διάρκεια της θητείας τους, δίνοντας «από εδώ και από εκεί» τα περισσότερα δημοτικά έργα.

Οι τοπικοί άρχοντες που διερευνά το ΣΔΟΕ ισχυρίζονται, από την πλευρά τους, ότι τις περισσότερες φορές επιλέγουν να δώσουν ένα έργο με απευθείας ανάθεση για να «τρέξει» γρηγορότερα. Άποψή τους είναι ότι «η διαδικασία του διαγωνισμού είναι αρκετά χρονοβόρα και δε φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, καθώς υπάρχουν σημαντικές χρονικές καθυστερήσεις στις παραδόσεις των έργων».
 Ο Δήμος… υπεράνω υποψίας

Βέβαια, όπως παρατήρησαν οι άνδρες του ΣΔΟΕ, τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης χρησιμοποιούσαν κατά κόρον μικροί Δήμοι της χώρας, από 3.000 έως 5.000 κατοίκους, αφού, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, δημοτικά διαμερίσματα του συγκεκριμένου πληθυσμιακού εύρους είναι υπεράνω υποψίας. Αυτό, όμως, δεν προέκυψε από τους ελέγχους του Σώματος, αφού οι δήμαρχοι που εκλέγονταν σε αυτές τις περιοχές φρόντιζαν το έργο και η δράση τους στην περιοχή να έχει διάρκεια.

Τι ακριβώς έκαναν; Τοποθετούσαν ημετέρους σε δημοτικές επιχειρήσεις, αγοράζοντας έτσι την ψήφο τους.

Με τους δικούς τους ανθρώπους έκαναν «μαϊμού» προκηρύξεις έργων, τουριστικές προβολές και άλλες υπηρεσίες και δραστηριότητες που εξυπηρετούσαν τα σχέδια διασπάθισης δημοσίου χρήματος που είχαν θέσει σε εφαρμογή με το κόλπο των εικονικών τιμολογίων.