Ο διευθύνων σύμβουλος της ομώνυμης καπνοβιομηχανίας, που συνεχίζει την κερδοφορία εν μέσω κρίσης
Του Γιώργου Φιντικάκη
Οι
συνοδοιπόροι του στον επιχειρηματικό κόσμο τον ξέρουν ως επικεφαλής
μιας από τις παλαιότερες ελληνικές βιομηχανίες που μετράει ήδη τέσσερις
γενιές. Οι εργαζόμενοί του, πάλι, πίνουν νερό στο όνομά του για μία
ασυνήθιστη κίνηση όσον αφορά τα εγχώρια επιχειρηματικά δεδομένα: κάθε
χρόνο διανέμει στο προσωπικό του μέρος από τα κέρδη με τη μορφή δώρων
Μαγικές συνταγές για την επιτυχία δεν υπάρχουν, λέει ο δικός του
κανόνας. Η καπνοβιομηχανία την οποία διευθύνει, πολύ πριν ξεσπάσει η
κρίση, ήδη από τη δεκαετία του 1990, φρόντισε να μετατραπεί σταδιακά σε
μια αμιγώς εξωστρεφή επιχείρηση, χάρη στον πατέρα του Γιώργο Καρέλια.
Πρόκειται για τον άνθρωπο που το 1976 εισήγαγε την καπνοβιομηχανία στο
Χρηματιστήριο, εκπροσωπώντας την τρίτη γενιά της οικογένειας και
δημιούργησε ένα από τα πιο γνωστά της σήματα, το Karelia Lights,
καταφέρνοντας να κάνει γνωστό το όνομα στο εξωτερικό. Το 1991 ίδρυσε την
πρώτη θυγατρική της στη Βουλγαρία, όπου ακόμη και σήμερα η Καρέλιας
κατέχει την πρώτη θέση ανάμεσα σε όλες τις πολυεθνικές, και ευτύχησε να
δει την οικογενειακή βιομηχανία να εξάγει σε 30 χώρες.
Ο Ανδρέας ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας το 2000, αμέσως μετά τον θάνατο
του πατέρα του. Την εποχή εκείνη η Philip Morris δεν είχε ακόμη
εξαγοράσει την Παπαστράτος. Βαδίζοντας στα χνάρια του πατέρα του, ίδρυσε
το 2003 θυγατρική στη Βρετανία, κυκλοφόρησε νέα προϊόντα όπως στριφτό
καπνό, άνοιξε το 2008 θυγατρική στην Τουρκία και το 2010 λάνσαρε το Ome,
ένα από τα πιο δυναμικά αναπτυσσόμενα σήματα στη Γαλλία.
ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΡΕΚΟΡ.
Κάπως έτσι, φτάνουμε στα περίφημα μπόνους. Ο 46χρονος
διευθύνων σύμβουλος της ομώνυμης καπνοβιομηχανίας εξηγεί ότι πρόκειται
για παροχές που έχουν καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες στο πλαίσιο
φιλοσοφίας της εταιρείας να επιστρέφει μέρος των εσόδων ως κοινωνικό
μέρισμα στο προσωπικό και στην τοπική κοινωνία της Καλαμάτας, όπου
βρίσκεται το εργοστάσιο μαζί με τα κεντρικά γραφεία της. Πέρυσι τα
επιπλέον χρήματα υπό μορφήν μπόνους και δώρων που μοιράστηκαν στο
προσωπικό της εταιρείας ήταν 1,8 εκατ. ευρώ και πρόπερσι 1,4 εκατ.
Το γεγονός αυτό οφείλεται φυσικά και στην κερδοφόρο πορεία της
εταιρείας, που σε μια περίοδο που άλλες βάζουν λουκέτο ή απολύουν
εργαζομένους εκείνη κατάφερε να σταθεί όρθια στα πόδια της και να
παρουσιάσει το 2011 αύξηση κερδών κατά 62% και στο εννεάμηνο του 2012
κατά 51%.
Σήμερα το 80% της παραγωγής της καπνοβιομηχανίας δεν καταναλώνεται στην
ελληνική αγορά, αλλά στο εξωτερικό.
Τσιγάρα Karelias πωλούνται πλέον σε
70 χώρες από τη Δυτική και την Αν. Ευρώπη μέχρι τη Β. Αμερική, τη Μ.
Ανατολή, την Απω Ανατολή και την Αφρική. Χάρη ακριβώς στη δράση εκτός
Ελλάδος, η βιομηχανία είδε το 2011 τις πωλήσεις της να κάνουν ιστορικό
ρεκόρ και να εκτινάσσονται στα 14,06 δισ. τσιγάρα, για να αυξηθούν
περαιτέρω το 2012 στα 15,8 δισ.
Μηδενικός τραπεζικός δανεισμός, γερό ταμείο με 210 εκατ. ευρώ, καλές
επιχειρηματικές συμφωνίες, και τύχη από την άνοδο του δολαρίου.
Εκεί
εντοπίζει ο 46χρονος μάνατζερ το μυστικό της επιτυχίας. «Το δολάριο
βελτίωσε τη κερδοφορία μας στις αγορές όπου πουλάμε στο αμερικανικό
νόμισμα. Παράλληλα, με κινήσεις όπως αυξήσεις στις τιμές εκεί που οι
συνθήκες το επιτρέπουν και μειώσεις τιμών εκεί που οι συνθήκες το
απαιτούν, πετυχαίνουμε ένα ισορροπημένο μείγμα, αφού οι πωλήσεις σε μια
χώρα βοηθούν την ανάπτυξη ή τη συγκράτηση της πτώσης σε μιαν άλλη», όπως
λέει.
Σήμερα, ο 46χρονος μάνατζερ, μαζί με τον αδελφό του Ευστάθιο,
αντιπρόεδρο της εταιρείας και τη μητέρα τους Βικτωρία Καρέλια, καλούνται
να κερδίσουν το πιο δύσκολο ίσως στοίχημα. Παρά τα 125 χρόνια
βιομηχανικής δραστηριότητας, το μέλλον για την παραγωγή και συσκευασία
τσιγάρων είναι αβέβαιο. Τα τρία πρόσωπα διαπερνά η ίδια επιχειρηματική
κουλτούρα, όπως φαίνεται και από το εξής περιστατικό που διηγούνται
παλιοί Καλαματιανοί. Οταν κάποτε η κ. Βίκυ είχε πάει βόλτα στην παραλία
της Καλαμάτας με τους μικρούς Ανδρέα και Στάθη,διαπίστωσε ότι ο
παγωταζτής τούς είχε κλέψει στα ρέστα. Γύρισε τότε στον μικρό Ανδρέα και
κάνοντάς του μάθημα οικονομίας, του είπε: «Αν σε κοροϊδεύει τώρα ο
παγωτατζής, αύριο που θα αναλάβεις την εταιρεία θα σε κοροϊδεύουν οι
πάντες!».
Την τεχνογνωσία αυτή καλείται να επιστρατεύσει σήμερα ο Ανδρέας,
αντιμέτωπος με την τεράστια αύξηση της φορολογίας καπνού τα τελευταία
χρόνια και την αυστηρότερη νομοθεσία που δρομολογείται στην Κομισιόν.
«Τα αλλεπάλληλα κύματα αύξησης στους φόρους είναι μια πολιτική που έχει
αποτύχει παταγωδώς, αφού τα δημόσια έσοδα δεν έχουν βελτιωθεί. Από 33
δισ. τσιγάρα που ήταν τα προηγούμενα χρόνια οι νόμιμες πωλήσεις στην
ελληνική αγορά, πλέον έχουν πέσει στα 22 δισ. Την ίδια στιγμή το
λαθρεμπόριο ζει και βασιλεύει καθώς έχει εκτιναχθεί κατά 17%, και θα
αυξηθεί κι άλλο μόλις οι εταιρείες περάσουν από τον Φεβρουάριο στις
λιανικές τιμές των τσιγάρων τους το σύνολο των νέων αυξήσεων», λέει. «Με
τις τελευταίες αλλαγές, η φορολογία των ακριβών σημάτων ελαφρύνθηκε.
Μιλάμε για δεκάδες εκατ. ευρώ τον χρόνο. Πρόκειται για μια πολιτική που
ακολουθείται από το 2004 και πριμοδοτεί αποκλειστικά τις ξένες
πολυεθνικές όπως συχνά έχουμε καταγγείλει. Θέλω να πιστεύω ότι η
κυβέρνηση, κάτω από πιο ήρεμες συνθήκες σε σχέση με εκείνες που επέβαλαν
την αλλαγή της φορολογίας, θα διορθώσει τις όποιες αδικίες», προσθέτει.
Σύννεφα έρχονται και από τις Βρυξέλλες. Η Κομισιόν προωθεί νέα κοινοτική
οδηγία που θα καθιερώσει ομοιόμορφες συσκευασίες και είδη τσιγάρων, με
προειδοποιήσεις ότι το κάπνισμα βλάπτει την υγεία που θα καταλαμβάνουν
τουλάχιστον το 75% της μπροστινής και το 75% της πίσω επιφάνειας των
πακέτων, παράλληλα με κατάργηση των τσιγάρων slim και των τσιγάρων
μέντας (ένα από τα πιο δυνατά σήματα της Καρέλιας είναι τα Karelias
Slim). «Το υπουργείο Υγείας έχει αντιληφθεί το πρόβλημα και θα προβάλει
τις ελληνικές απόψεις στο προσεχές Συμβούλιο Υπουργών στα τέλη
Ιανουαρίου», σύμφωνα με τον κ. Καρέλια.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΧΟΜΠΙ.
Στα διαλείμματα της επιχειρηματικής του
δραστηριότητας ασχολείται με το αγαπημένο του χόμπι, που είναι η
φωτογραφία. Το σαράκι το κόλλησε το 2005 και από τότε δηλώνει θαυμαστής
του αμερικανού φωτογράφου Μπράιαν Πέτερσον, μαθήματα του οποίου
παρακολούθησε στη Σαντορίνη και στη Λυών. Το 2006 φωτογραφία του με
τίτλο «Η παραλία στο Ακρογιάλι» βραβεύτηκε ως η καλύτερη του μήνα από το
βρετανικό περιοδικό «Digital Camera», που το 2007 ετοίμασε αφιέρωμα στη
δουλειά του.
