Η οικογένεια παρακαλεί, αντί στεφανιών, τα χρήματα να δοθούν στο «Χαμόγελο του παιδιού». Η ταφή θα γίνει σε οικογενειακό τάφο στο Πλατύστομο, Φθιώτιδος, έπειτα από επιθυμία της.
Με το χαμόγελο στα χείλη θα θυμούνται τη Μαίρη Βογιατζή Τράγκα όλοι όσοι την γνώρισαν. Πολυτάλαντη ως ηθοποιός και διακεκριμένη δασκάλα, διηύθυνε για 30 χρόνια την ομώνυμη Ανώτερη Δραματική Σχολή στα Εξάρχεια.
Από τα μαθητικά της χρόνια συμμετείχε σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου Μανώλη Καλομοίρη. Εκεί γνωρίστηκε με τον δάσκαλο και μετέπειτα σύζυγό της, τότε διευθυντή της σχολής, σκηνοθέτη, ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Θάνο Τράγκα.
Το 1961 αποφοίτησε και έπαιξε τους πρώτους της ρόλους με τον θίασο Νέων της Σχολής: «Ψυχοσάββατο» Γρ. Ξενόπουλου, «Τόπος στα Νιάτα» Φοντόρ, «Το Κουρέλι» Νικοντέμι, «Φλανδρώ» Π. Χόρν, «Στέλλα Βιολάντη» Γρ. Ξενόπουλου, «Το Μανάτι» Θ. Τράγκα, «Μια νύχτα μια ζωή» Σπ. Μελά, «Ελεύθεροι Σκλάβοι» Θ. Τράγκα, «Γκόλφω» Περεσιάδη, «Όρκος Ψαριανού» Θ. Τράγκα κα.
Το 1962 ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με τον δάσκαλό της Θάνο Τράγκα, με τον οποίο το 1963 απέκτησε την μονάκριβη της κόρη Χριστίνα.
Από το 1963 έως το 1983 είχε την καλλιτεχνική διεύθυνση της δραματικής σχολής του Εθνικού Ωδείου. Παράλληλα συνεργαζόταν με Λογοτεχνικά Σωματεία και Συλλόγους.
Το 1975 ίδρυσε το «Εφηβικό Θέατρο Ελλάδος» (ΕΘΕ), με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων του θεάτρου και των γραμμάτων. Σε συνεργασία με τη δραματική σχολή ανέβασε το παραμυθόδραμα του Θ. Τράγκα «Ότι γράφει δεν ξεγράφει»στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, παράσταση που ανέβηκε και την επόμενη χρονιά στην Αθήνα, στο θέατρο «Ριάλτο».
Με το «Εφηβικό Θέατρο Ελλάδος», διοργάνωσε διαλέξεις, μουσικοφιλολογικά προγράμματα, ποιητικές βραδιές, εκθέσεις βιβλίου και ζωγραφικής, καθώς και εκδόσεις βιβλίων συνεργατών του ΕΘΕ. Επίτομη Ιστορία της Ελληνικής Ιστορίας.
Π. Παναγιωτούνη (1986), Ο Δάσκαλός μου και εγώ Αρ. Καρδασοπούλου (1986), Χαμένοι Ορίζοντες Αρ. Καρδασοπούλου (1987), Διόνυσος Πάσχων Π. Παναγιωτούνη (1988), Μονόπρακτα Ν. Γριζάνη (1988).
Το 1982 συνέχισε τις παραστάσεις στην Ελληνική Εκπαίδευση υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας και υπήρξε πρωτοπόρος στην παρουσίαση ποιητικού θεάτρου σε μορφή λαϊκού ορατόριου (Εδώ Πολυτεχνείο, Καλάβρυτα 1943, Ιστορικές Μνήμες στη Βουλή των Ελλήνων).
Το 1983 έχασε τον αγαπημένο της δάσκαλο Θ. Τράγκα και το 1984 ίδρυσε την ομώνυμη Ανώτερη Δραματική Σχολή Τέχνης που διηύθυνε έως το 2013.
Η Ανώτερη Σχολή Θεάτρου «Μαίρη Βογιατζή Τράγκα» είναι συνέχεια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Ωδείου «Μανώλη Καλομοίρη», η οποία ιδρύθηκε το 1926 με διευθύντρια τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Το 1957 ανέλαβε τη διεύθυνση ο σκηνοθέτης ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας Θάνος Τράγκας, αριστούχος και καθηγητής της Σχολής.
Η Μαίρη Βογιατζή Τράγκα, 30 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του δασκάλου της συνέχισε το έργο του, διδάσκοντας και διαπαιδαγωγώντας γενιές νέων ηθοποιών.
Η Σχολή στη πολύχρονη πορεία της βραβεύτηκε πολλές φορές για την πολιτιστική προσφορά της: Δίπλωμα με χρυσό μετάλλιο από το Ανώτατο Παγκόσμιο Πνευματικό Συμβούλιο (1969), δίπλωμα τιμής ένεκεν με χρυσό μετάλλιο από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά ιδρύματα (1973), δίπλωμα από την Ελληνική Θαλάσσια Ένωση τιμής ένεκεν (1982), αριστείο με χρυσό μετάλλιο από το Πνευματικό Κέντρο Πειραιά (1984), τιμητικό δίπλωμα με χρυσό μετάλλιο από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (1992), ασημένια πλακέτα Τιμής Ένεκεν από το Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού (1992), τιμητικό μετάλλιο της πόλης των Αθηνών από τον Δήμο Αθηναίων (1999), δίπλωμα και χρυσό μετάλλιο από το Εικαστικό Κέντρο Ελλάδος (2000), χρυσό αναμνηστικό μετάλλιο από το Δήμο Αθηναίων για προσφορά στον πολιτιστικό χώρο, δίπλωμα και χρυσό μετάλλιο από τους LIONS ATHENS CENTER (2000).
