Η συνοχή της κοινωνίας βρίσκεται σε κρίση.
Οι δοκιμασίες για τους Έλληνες πολλαπλασιάζονται.
Η ποιότητα ζωής μας διολισθαίνει!
Όλα αυτά τα τραγικά αλλά και πολλά ακόμη σε εξειδικευμένους τομείς, έκαναν έναν λαό σαν τους Έλληνες να ...έχουν χάσει κυριολεκτικά το μπούσουλα!
Παρά λίγο να φτάσουμε στο σημείο τα τριάμισι χρόνια της οικονομικής κρίσης, να μας οδηγήσουν στην απόλυτη καταστροφή και το διχασμό.
Αν κάνουμε μία αναδρομή στις αντιδράσεις μας των τελευταίων κρίσιμων ετών, θα απογοητευθούμε ακόμη περισσότερο από τη συμπεριφορά μας, διότι οι δύσκολες αλήθειες και η πραγματικότητα μας ενοχλούσε.
Ακόμη και η ειδησεογραφία περί της ανάγκης λήψης μέτρων που θα άλλαζαν κακώς κείμενα στην καθημερινότητά μας και αφορούσαν π.χ. το ασφαλιστικό μας, τη φορολόγησή μας, τα εργασιακά μας ζητήματα και γενικά προνόμια ή όποια ευμάρεια πιστεύαμε πως είχαμε, μας προκαλούσε δυσανεξία!
Εξ αφορμής αυτής της λογικής, υποστηρίξαμε πολιτικές που εμφανώς μας παρουσίαζαν το άσπρο-μαύρο, μας βαυκάλιζαν για τη δική μας υπεροχή απέναντι στους λοιπούς Ευρωπαίους, πείθοντάς μας πως συνήθως μας επιβουλεύονται, ενώ σπανίως μας απεκάλυπταν αλήθειες για τις δικές τους ευθύνες διαχείρισης της Χώρας, ενώ όποιος τόλμησε να το πράξει....το μετάνιωσε!!!
Φτάσαμε λοιπόν στο 2013 να έχουμε στείλει να μας αντιπροσωπεύσει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο...κάθε καρυδιάς καρύδι !
Ας εξετάσουμε όσο καλόπιστα μπορούμε την ανθρωπογεωγραφία και τα πεπραγμένα των εκπροσώπων μας στην Ελληνική Βουλή.
Από τη μία πλευρά, συντηρούμε πεισματικά την πολιτική νομενκλατούρα που αυτομάτως οι ίδιοι καταδικάζουμε και υποτίθεται θέλουμε ν΄ αλλάξουμε.
Από την άλλη, θέλοντας να χτυπήσουμε το σύστημα που συνήθως καταγγέλλεται από τους δήθεν πολέμιούς του, αλλά μετά ακολουθείται ευλαβικά από όλους ανεξαιρέτως, στείλαμε για εκπροσώπους μας νεόκοπους πολιτικούς που δυστυχώς εκτός της έντασης, της φιλονικίας και της προσβολής του Κοινοβουλευτισμού, τίποτε άλλο μέχρι στιγμής δεν έχουν προσφέρει.
Έγινε το Κοινοβούλιο πεδίον όχι υγιών αντιπαραθέσεων, αλλά πεζοδρομιακός χώρος, όπου ξεδιπλώνονται καθημερινά ανιστόρητοι φανατισμοί όπου οι ύβρεις και οι διχαστικές κορώνες πρωταγωνιστούν.
Εποχές που οι νεώτεροι μόνο ιστορικά γνωρίζουν, με φανατισμό και πρόκληση ξαναζωντανεύουν μέσα στο ναό της Δημοκρατίας, την ώρα που όλοι οι Έλληνες περιμένουν μία καλή είδηση για την πορεία της Χώρας, για να ανέβει το ηθικό τους.
Δυστυχώς η λογική της διάλυσης επικρατεί της λογικής του νοικοκυρέματος και μετά την ανάδειξη και στοιχειοθέτηση των εγκληματικών πρακτικών της Χρυσής Αυγής που ζει τη δική της φρικτή φαντασίωση την οποία μετουσίωσε σε πράξεις, όπως είναι η δολοφονία ενός συνανθρώπου μας, έχουμε και τη φασίζουσα λογική από κομμάτι της Αριστεράς, που συντηρεί τη ρητορική της βίας και καλεί μονίμως σε αναταραχή και εκτροχιασμό.
Έτσι χωρίς να καταδικάσει έκτροπα από πλευράς μερίδας αντιφασιστών, διαφωνεί με την αυστηροποίηση του νόμου για την καταστροφή δημόσιας περιουσίας και εν πολλοίς με πολιτικές αποδοκιμασίας σε αυθαιρεσίες από τους συνήθεις γνωστούς-αγνώστους, δοκιμάζοντας την υπομονή και καλή προαίρεση των πολιτών, που επιθυμούν να απολαμβάνουν την ευνομία, την ευταξία, την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη.
Δυστυχώς με αφορμή την οικονομική κρίση, αν δεν προσέξουμε και παρασυρθούμε από τις λογικές της αντιπαλότητας, της ωμής βίας, της αυτοδικίας και εκτραχυνσμού της πολιτικής ζωής, η περίοδος που ζούμε θα μείνει στην ιστορία με μελανά χρώματα.
Οι υγιείς δυνάμεις που υπάρχουν στην Ελληνική Βουλή ,έχουν βρεθεί σήμερα ενώπιον πρωτοφανών καταστάσεων, δυσκολιών, αλλά και ευθύνης.
Οι Έλληνες αναμένουν από αυτές, αλλά και από όσους σέβονται και τιμούν την εμπιστοσύνη των Ελλήνων, να οδηγήσουν σε ασφαλή νερά τη Χώρα και να εμπνεύσουν θετικά την κοινωνία και τους Ελληνες.
Μακάρι να τα καταφέρουμε!
