Γράφει : Η Αντωνία Μπούζα
Τέλη 2013 και τα σκουπίδια στη Χώρα μας ακόμη πετάγονται στα ρέματα, στις χαράδρες , στις χωματερές, στα ποτάμια, ενώ πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ επιβάλλονται από την Ε.Ε., για τη συνεχή υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ζωής μέσα σ΄αυτό.
Εδώ και κάποια χρόνια, παρακολουθεί ο πολίτης αυτού του τόπου πιο παλιά εκπροσώπους της Κεντρικής εξουσίας και της Αυτοδιοίκησης μετέπειτα, να μιλούν για λύσεις, πλειστάκις να...κομπάζουν για τις άψογες ενέργειές τους και να υπόσχονται οριστική διαχείριση των σκουπιδιών.
Φυσικά μετά τη λήξη του διορισμού τους οι πρώτοι και της θητείας τους οι δεύτεροι, είδαμε να ξεχνιούνται όλα, να έρχονται άλλοι που κι αυτοί υπόσχονταν λύσεις για οριστική διαχείριση , αλλά με ...άλλον τρόπο, καλύτερο, πιο εξελιγμένο, πιο ακριβό...
Βέβαια όλο αυτό το διάστημα ο Ελληνικός λαός , πληρώνει αγορές εκτάσεων, μελέτες, συμβούλους, διαγωνισμούς και φυσικά, καλείται να πληρώσει και τα πρόστιμα αφού όλες οι δήθεν λύσεις, στο τέλος ναυαγούν!
Μετά αναρωτιούνται κάποιοι για ποιό λόγο οι πολίτες, αρχίζουν κι αποστρέφονται τους πολιτικούς και στις μέρες μας και τους αυτοδιοικητικούς και δυσπιστούν στις υποσχέσεις !
Δυστυχώς τόσα χρόνια δεν επιλύθηκε το φλέγον αυτό ζήτημα, ενώ έχουν σπαταληθεί άπειρα χρήματα που λείπουν από τις τοπικές κοινωνίες.
Παρά τη μηδενική αποτελεσματικότητα στην υπόθεση της οριστικής διαχείρισης των σκουπιδιών, ακολουθήθηκε από τους εκάστοτε ιθύνοντες πιστά, το εύκολο μέρος των δήθεν υποστηρικτικών ενεργειών που αφορούσαν μόνο τη γραφειοκρατική τυπικότητα.
Δηλ. συστήσαμε φορείς, επιτροπές, συμβούλια, πληρώσαμε γραφεία, παραστατικά, μετακινήσεις, γραμματειακή υποστήριξη κ.α. πολλά, φυσικά χωρίς κάποιο μετρήσιμο αποτέλεσμα επ΄ ωφελεία του τόπου!
Εν τάχει κι επιδερμικά, ας αναφερθούμε στην οδύσσεια των δήθεν λύσεων για τα σκουπίδια, εδώ και δεκαετίες.
Ξεκινήσαμε με τις αγορές εκτάσεων εντός του νομού μας για τη δημιουργία ΧΥΤΑ.
Φυσικά σε κάθε περιοχή που υπήρχε η σκέψη για συγκέντρωση σκουπιδιών οι κάτοικοι εξεγείρονταν και με την ενίσχυση των εκάστοτε αντιπολιτευόμενων πλευρών αρνούνταν τις λύσεις που προτείνονταν, προχωρώντας συνήθως σε προσφυγές.
Μετά την παρέλευση ετών κι ενώ είχαμε ξοδέψει χρήματα για αγορές εκτάσεων, για μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων κλπ. καταλάβαμε πως η λύση των ΧΥΤΑ είναι πλέον ξεπερασμένη και αποφασίσαμε να κινηθούμε στη λύση των ΧΥΤΥ.
Ξανά μελέτες, χρήματα, προτάσεις τοπικών λύσεων καινοφανείς για την εποχή, όπως π.χ. μονάδων λιπασματοποίησης απορριμμάτων, επιπλέον μελέτες και χρήματα για εκσυγχρονισμό τους στη συνέχεια κλπ
Λόγω της περιβαλλοντικής υποβάθμισης κι ενώ οι κάτοικοι αντιδρούσαν στις λύσεις εργοστασίων τέτοιου τύπου, χωροθετήσαμε άλλους προσωρινούς χώρους εναπόθεσης με συνέχιση των αντιδράσεων των πολιτών. Εν τω μεταξύ η πλειοψηφία των Δήμων ακολουθούσε την πεπατημένη των ΧΑΔΑ.
Ενώ λύση δεν φαινόταν στον ορίζοντα, παρενέβη τότε η Πολιτεία μέσω των διορισμένων εκπροσώπων της στην Πελοπόννησο και πήρε την υπόθεση στα χέρια της.
Μιλήσαμε τότε για ενιαία διαχείριση και οριστική λύση. Παρουσιάσθηκε ως βέλτιστη, η μέθοδος της δεματοποίησης και της μεταφοράς των δεματοποιημένων μπαλών σε χώρο που ύστερα από μελέτες θα γινόταν εργοστάσιο συνολικής διαχείρισης.
Αγοράσαμε τους δεματοποιητές, χωροθετήσαμε ύστερα από νέες μελέτες χώρους εναπόθεσης των δεμάτων και φευ.... η λύση ναυάγησε, διότι κάποιοι άλλοι, απεφάσισαν καίτοι είχαμε αγοράσει τους πανάκριβους δεματοποιητές την απόρριψη και μη εφαρμογή του σχεδίου που είχε επιλεγεί.
Πάλι η Πελοπόννησος στενάζει υπό το βάρος της μεταφοράς πλέον των σκουπιδιών σε απομακρυσμένους αλλά αδειοδοτημένους ΧΥΤΑ , με συνεχείς αντιπαραθέσεις της κοινωνίας με τους αιρετούς και με την Κεντρική Διοίκηση για τα κόστη και τις ευθύνες.
Μέσα σε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα απραξίας, φτάσαμε στο σήμερα όπου η πρώτη αιρετή Περιφερειακή Αρχή πήρε την ευθύνη της λύσης στα χέρια της και όλοι ελπίσαμε ότι θα επιλύετο ο γόρδιος δεσμός ,ύστερα από την αποφασιστικότητα που επέδειξαν οι εκπρόσωποι του νέου θεσμού.
Στο μεσοδιάστημα μέχρι τις τωρινές εξελίξεις για τα σκουπίδια, υπήρξαν αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο βαθμών της Αυτοδιοίκησης για το ρόλο τους στην προσωρινή διαχείριση που είναι κοστοβόρα και δυστυχώς λόγω της Κοινοτ.οδηγίας για τους ΧΑΔΑ μονόδρομος
Βλέπουμε λοιπόν σήμερα, πως δημοπρατήθηκε με τη διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου το έργο διαχείρισης απορριμμάτων που συνδυάζει μέσω ΣΔΙΤ, ιδιωτικούς πόρους με πόρους του ΕΣΠΑ.
Η εταιρεία ΤΕΡΝΑ, είναι ο ανάδοχος του έργου ύστερα από διαδικασίες κι έχει εξουσιοδοτηθεί να καταθέσει το φάκελο της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τα σχετικά δικαιολογητικά των χώρων του έργου. Στη συνέχεια ο φάκελος θα κατατεθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες για έγκριση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων και από εκεί θα πάρει το δρόμο για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να υπάρξει και η αντίστοιχη χρηματοδότηση.
Το περιεχόμενο του φακέλου που αφορά τους χώρους που παραμένουν άγνωστοι στους πολλούς.... έχει ανάψει για τα καλά φωτιές στην περιφέρεια της Πελοποννήσου, διότι μέχρι σήμερα ουδείς ξέρει λεπτομέρειες για τον τρόπο και τους τόπους εμπλοκής στη λύση για την οριστική διαχείριση, μιας και είχε εξουσιοδοτηθεί για όλα αυτά ο ανάδοχος σύμφωνα με τη σύμβαση!
Η δημόσια διαβούλευση που θα πρέπει ν΄ακολουθήσει στη συνέχεια, έχει εξ΄αρχής χάσει πλέον τη σοβαρότητά της από τον τρόπο χειρισμού, διαρροών και αντιδράσεων.
Ανησυχώ ότι ίσως χαθεί κι αυτή η ευκαιρία για την Πελοπόννησο.
Η πολιτική του "κρυφτού" και της εμφανούς αγωνίας για το πολιτικό κόστος που ακολουθούν Περιφέρεια, εμπλεκόμενοι Δήμοι και μεμονωμένοι αυτοδιοικητικοί, θυμίζει το χθες που οδήγησε στις μη λύσεις.
Απαιτούνται ξεκάθαρα λόγια και θέσεις , ανάληψη ευθυνών όπου χρειάζεται και ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών για τις πραγματικές προθέσεις, τις επιπτώσεις και τα όποια οφέλη.
Ορατός ο κίνδυνος να μην προχωρήσει τίποτα, διότι ίσως ξεκινήσουν προσφυγές από τους κατοίκους που πλέον έγιναν καχύποπτοι απέναντι σε όλους και όλα και ας μην ξεχνάμε πως οι εκλογές του Μαΐου στην αυτοδιοίκηση είναι ισχυρός λόγος "παγώματος" των διαδικασιών και συνέχισης του θολού τοπίου σχετικά με τις χωροθετήσεις των σταθμών μεταφόρτωσης των σκουπιδιών.
Δυστυχώς ως φαίνεται, ξαναζούμε μία από τα ίδια !!
Τέλη 2013 και τα σκουπίδια στη Χώρα μας ακόμη πετάγονται στα ρέματα, στις χαράδρες , στις χωματερές, στα ποτάμια, ενώ πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ επιβάλλονται από την Ε.Ε., για τη συνεχή υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ζωής μέσα σ΄αυτό.
Εδώ και κάποια χρόνια, παρακολουθεί ο πολίτης αυτού του τόπου πιο παλιά εκπροσώπους της Κεντρικής εξουσίας και της Αυτοδιοίκησης μετέπειτα, να μιλούν για λύσεις, πλειστάκις να...κομπάζουν για τις άψογες ενέργειές τους και να υπόσχονται οριστική διαχείριση των σκουπιδιών.
Φυσικά μετά τη λήξη του διορισμού τους οι πρώτοι και της θητείας τους οι δεύτεροι, είδαμε να ξεχνιούνται όλα, να έρχονται άλλοι που κι αυτοί υπόσχονταν λύσεις για οριστική διαχείριση , αλλά με ...άλλον τρόπο, καλύτερο, πιο εξελιγμένο, πιο ακριβό...
Βέβαια όλο αυτό το διάστημα ο Ελληνικός λαός , πληρώνει αγορές εκτάσεων, μελέτες, συμβούλους, διαγωνισμούς και φυσικά, καλείται να πληρώσει και τα πρόστιμα αφού όλες οι δήθεν λύσεις, στο τέλος ναυαγούν!
Μετά αναρωτιούνται κάποιοι για ποιό λόγο οι πολίτες, αρχίζουν κι αποστρέφονται τους πολιτικούς και στις μέρες μας και τους αυτοδιοικητικούς και δυσπιστούν στις υποσχέσεις !
Δυστυχώς τόσα χρόνια δεν επιλύθηκε το φλέγον αυτό ζήτημα, ενώ έχουν σπαταληθεί άπειρα χρήματα που λείπουν από τις τοπικές κοινωνίες.
Παρά τη μηδενική αποτελεσματικότητα στην υπόθεση της οριστικής διαχείρισης των σκουπιδιών, ακολουθήθηκε από τους εκάστοτε ιθύνοντες πιστά, το εύκολο μέρος των δήθεν υποστηρικτικών ενεργειών που αφορούσαν μόνο τη γραφειοκρατική τυπικότητα.
Δηλ. συστήσαμε φορείς, επιτροπές, συμβούλια, πληρώσαμε γραφεία, παραστατικά, μετακινήσεις, γραμματειακή υποστήριξη κ.α. πολλά, φυσικά χωρίς κάποιο μετρήσιμο αποτέλεσμα επ΄ ωφελεία του τόπου!
Εν τάχει κι επιδερμικά, ας αναφερθούμε στην οδύσσεια των δήθεν λύσεων για τα σκουπίδια, εδώ και δεκαετίες.
Ξεκινήσαμε με τις αγορές εκτάσεων εντός του νομού μας για τη δημιουργία ΧΥΤΑ.
Φυσικά σε κάθε περιοχή που υπήρχε η σκέψη για συγκέντρωση σκουπιδιών οι κάτοικοι εξεγείρονταν και με την ενίσχυση των εκάστοτε αντιπολιτευόμενων πλευρών αρνούνταν τις λύσεις που προτείνονταν, προχωρώντας συνήθως σε προσφυγές.
Μετά την παρέλευση ετών κι ενώ είχαμε ξοδέψει χρήματα για αγορές εκτάσεων, για μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων κλπ. καταλάβαμε πως η λύση των ΧΥΤΑ είναι πλέον ξεπερασμένη και αποφασίσαμε να κινηθούμε στη λύση των ΧΥΤΥ.
Ξανά μελέτες, χρήματα, προτάσεις τοπικών λύσεων καινοφανείς για την εποχή, όπως π.χ. μονάδων λιπασματοποίησης απορριμμάτων, επιπλέον μελέτες και χρήματα για εκσυγχρονισμό τους στη συνέχεια κλπ
Λόγω της περιβαλλοντικής υποβάθμισης κι ενώ οι κάτοικοι αντιδρούσαν στις λύσεις εργοστασίων τέτοιου τύπου, χωροθετήσαμε άλλους προσωρινούς χώρους εναπόθεσης με συνέχιση των αντιδράσεων των πολιτών. Εν τω μεταξύ η πλειοψηφία των Δήμων ακολουθούσε την πεπατημένη των ΧΑΔΑ.
Ενώ λύση δεν φαινόταν στον ορίζοντα, παρενέβη τότε η Πολιτεία μέσω των διορισμένων εκπροσώπων της στην Πελοπόννησο και πήρε την υπόθεση στα χέρια της.
Μιλήσαμε τότε για ενιαία διαχείριση και οριστική λύση. Παρουσιάσθηκε ως βέλτιστη, η μέθοδος της δεματοποίησης και της μεταφοράς των δεματοποιημένων μπαλών σε χώρο που ύστερα από μελέτες θα γινόταν εργοστάσιο συνολικής διαχείρισης.
Αγοράσαμε τους δεματοποιητές, χωροθετήσαμε ύστερα από νέες μελέτες χώρους εναπόθεσης των δεμάτων και φευ.... η λύση ναυάγησε, διότι κάποιοι άλλοι, απεφάσισαν καίτοι είχαμε αγοράσει τους πανάκριβους δεματοποιητές την απόρριψη και μη εφαρμογή του σχεδίου που είχε επιλεγεί.
Πάλι η Πελοπόννησος στενάζει υπό το βάρος της μεταφοράς πλέον των σκουπιδιών σε απομακρυσμένους αλλά αδειοδοτημένους ΧΥΤΑ , με συνεχείς αντιπαραθέσεις της κοινωνίας με τους αιρετούς και με την Κεντρική Διοίκηση για τα κόστη και τις ευθύνες.
Μέσα σε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα απραξίας, φτάσαμε στο σήμερα όπου η πρώτη αιρετή Περιφερειακή Αρχή πήρε την ευθύνη της λύσης στα χέρια της και όλοι ελπίσαμε ότι θα επιλύετο ο γόρδιος δεσμός ,ύστερα από την αποφασιστικότητα που επέδειξαν οι εκπρόσωποι του νέου θεσμού.
Στο μεσοδιάστημα μέχρι τις τωρινές εξελίξεις για τα σκουπίδια, υπήρξαν αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο βαθμών της Αυτοδιοίκησης για το ρόλο τους στην προσωρινή διαχείριση που είναι κοστοβόρα και δυστυχώς λόγω της Κοινοτ.οδηγίας για τους ΧΑΔΑ μονόδρομος
Βλέπουμε λοιπόν σήμερα, πως δημοπρατήθηκε με τη διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου το έργο διαχείρισης απορριμμάτων που συνδυάζει μέσω ΣΔΙΤ, ιδιωτικούς πόρους με πόρους του ΕΣΠΑ.
Η εταιρεία ΤΕΡΝΑ, είναι ο ανάδοχος του έργου ύστερα από διαδικασίες κι έχει εξουσιοδοτηθεί να καταθέσει το φάκελο της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τα σχετικά δικαιολογητικά των χώρων του έργου. Στη συνέχεια ο φάκελος θα κατατεθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες για έγκριση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων και από εκεί θα πάρει το δρόμο για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να υπάρξει και η αντίστοιχη χρηματοδότηση.
Το περιεχόμενο του φακέλου που αφορά τους χώρους που παραμένουν άγνωστοι στους πολλούς.... έχει ανάψει για τα καλά φωτιές στην περιφέρεια της Πελοποννήσου, διότι μέχρι σήμερα ουδείς ξέρει λεπτομέρειες για τον τρόπο και τους τόπους εμπλοκής στη λύση για την οριστική διαχείριση, μιας και είχε εξουσιοδοτηθεί για όλα αυτά ο ανάδοχος σύμφωνα με τη σύμβαση!
Η δημόσια διαβούλευση που θα πρέπει ν΄ακολουθήσει στη συνέχεια, έχει εξ΄αρχής χάσει πλέον τη σοβαρότητά της από τον τρόπο χειρισμού, διαρροών και αντιδράσεων.
Ανησυχώ ότι ίσως χαθεί κι αυτή η ευκαιρία για την Πελοπόννησο.
Η πολιτική του "κρυφτού" και της εμφανούς αγωνίας για το πολιτικό κόστος που ακολουθούν Περιφέρεια, εμπλεκόμενοι Δήμοι και μεμονωμένοι αυτοδιοικητικοί, θυμίζει το χθες που οδήγησε στις μη λύσεις.
Απαιτούνται ξεκάθαρα λόγια και θέσεις , ανάληψη ευθυνών όπου χρειάζεται και ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών για τις πραγματικές προθέσεις, τις επιπτώσεις και τα όποια οφέλη.
Ορατός ο κίνδυνος να μην προχωρήσει τίποτα, διότι ίσως ξεκινήσουν προσφυγές από τους κατοίκους που πλέον έγιναν καχύποπτοι απέναντι σε όλους και όλα και ας μην ξεχνάμε πως οι εκλογές του Μαΐου στην αυτοδιοίκηση είναι ισχυρός λόγος "παγώματος" των διαδικασιών και συνέχισης του θολού τοπίου σχετικά με τις χωροθετήσεις των σταθμών μεταφόρτωσης των σκουπιδιών.
Δυστυχώς ως φαίνεται, ξαναζούμε μία από τα ίδια !!