Τι ενώνει Τατούλη, Βουδούρη και Δέδε…

Όχι, μην πάει ο νου σας στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Πάλλη και στο όνομα του Οδυσσέα Βουδούρη, ούτε όσα είπε ο εφοπλιστής Βίκτωρ Ορέστης για τον Πέτρο Τατούλη και τον Τάσο Πάλλη. 
Αυτά θα τα λύσει η δικαιοσύνη.
Άλλος είναι ο συνδετικός κρίκος που ενώνει Τατούλη, Βουδούρη και Δέδε, αλλού βρίσκεται η κοινή αφετηρία.
Η αφετηρία είναι η διαχείριση των σκουπιδιών στην Πελοπόννησο. Όσο και αν φαίνεται παράξενο τα «σκουπίδια» τους ενώνουν και αυτή η ένωση λειτουργεί σε βάρος της Μεσσηνίας, σε βάρος του Μεσσηνιακού Λαού και εξηγούμαστε:

•    Ο Πέτρος Τατούλης δρομολόγησε συγκεκριμένο σχέδιο για τα σκουπίδια της Πελοποννήσου που έχει ονοματεπώνυμο και υπογραφές. Ένα σχέδιο που δημιουργεί δυο εργοστάσια επεξεργασίας στερεών αποβλήτων σε απόσταση 30 περίπου χιλιομέτρων. Το πέρασε με «μαγκιά» στο Περιφερειακό Συμβούλιο αγνοώντας προκλητικά τις φωνές των δημοτικών συμβουλίων αλλά και ολόκληρου του Μεσσηνιακού Λαού. Την απόφαση την έστειλε στο υπουργείο και καθάρισε… Από την ημέρα εκείνη σφυρίζει αδιάφορα για το θέμα.

•    Θα περίμενε κανείς από τον Οδυσσέα Βουδούρη που τέθηκε επικεφαλής του συνδυασμού που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ να πορευτεί στη γραμμή που είχαν χαράξει Πετράκος και Πατσαρίνος. Κάτι τέτοιο δε φαίνεται να γίνετε. Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν είναι αντίθετος με ΣΔΙΤ, δεν μιλάει για ανατροπή της απόφασης Τατούλη, ούτε για επαναφορά της στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Μιλάει μόνο ότι θα προχωρήσει σε έρευνα πιθανών σκοτεινών πτυχών του διαγωνισμού. 
Η θέση αυτή λέει στην ουσία «αχλάδια φαγωμένα κάτσε μέτρα τις ουρές τους».

•    Που δένει, όμως, ο Δέδες με όλα αυτά. Πουθενά και σε όλα. Μέρος του συστήματος Τατούλη και αυτός με θεσμικό ρόλο έχει το δικό του μερτικό ευθύνης για το σχεδιασμό του Τατούλη, το σχέδιο υλοποίησής του και φυσικά για την απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Θα μου πείτε οι αντιπεριφερειάρχες δεν ψηφίζουν. Ωραία, αλλά έψαξα παντού να βρω μια δήλωσή του που να καταδικάζει το σχέδιο Τατούλη αλλά δε βρήκα πουθενά. Εδώ ισχύει ο νομικός όρος «σιωπηλή αποδοχή» για να μην πούμε τίποτα περισσότερο…

Καημένη Μεσσηνία, που είναι το ανάστημά  σου, που είναι η δύναμή σου, που είναι οι μεγάλοι πολιτικοί άνδρες που στο παρελθόν ανέδειξες; Που είναι η δικιά σου φωνή;

Β.Μ.